*Even als achtergrond informatie.
Na de kerstvakantie in 2021 dacht ik dat ik een overbelaste spier had en doordat ik door de lockdown veel moest zitten werd het er niet beter op. Toen ik in april niet meer kon zitten/ liggen/lopen maar alleen kon hangen bleek na onderzoek dat ik een hernia bleek te hebben en dus geen overbelaste spier

In de maanden die volgden kreeg ik pijnstillers en vervolgens twee wortelblokkades om de zenuwpijn te managen. Ik heb in mei een maand met een rollator gelopen en daarna ging het stukje bij beetje beter en kon ik weer (redelijk) normaal wandelen. Doordat de verzorging me op half pension stal waar ik stond me niet lukte ben ik in juni van stal verhuisd en sta sindsdien volpension. Zolang ik nog last had van uitstralingspijn mocht ik niet sporten en helaas werd mijn pony kreupel dus we hebben een sabbatical genomen. Inmiddels is mijn pony weer helemaal goed en ik kreeg toch wel weer zin om te rijden ondanks dat ik nog wel wat klachten heb.
Vanmiddag ben ik er eindelijk weer eens opgestapt. Pony blij, ik blij.... totdat ik wilde draven. Na twee passen doorzitten wilde ik gaan lichtrijden maar mijn rechter enkel ( mijn hernia zit rechts ) flapte alle kanten op. Asjemenou

Voorlopig alleen stappen vind ik geen probleem, maar mocht Stormy een keer goed schrikken of struikelen dan tuimel ik er zo af.
Heeft iemand van jullie ervaring met het rijden met of na een hernia? en wellicht iemand die dit zwabberen herkent?
In plaats van euforisch te zijn dat ik eindelijk weer op mijn pony heb gezeten baal ik dat het zo tegenviel

