In 2016 mocht ik in Zweden stage lopen bij een goed presterende Endurance ruiter terwijl ik aan het begin van mijn carrière stond. Ze heeft mij erg veel wijsheid gebracht en inzichten hoe je het beste je wedstrijd kan indelen. In 2018 mocht ik zelf internationaal starten en heb ik erg veel van haar handige weetjes gebruik gemaakt en intussen zag ik haar ook regelmatig op een wedstrijd. Na een keer in Nederland voor haar gergroomd te hebben (assistren tijdens de wedstrijd) vroeg ze of ik niet eens in de sneeuw een wedstrijd wilde rijden. Dat leek mij wel erg gaaf, en zodoende had ze voor mij een paard geregeld en kwam ik aan de start in de 2*, maar helaas gaf het paard duidelijk aan in ronde 3 niet meer verder te willen en hebben we de wedstrijd gestaakt.
In 2019 heb ik een mooi seizoen kunnen rijden in Europa en Amerika en weer kreeg ik een uitnodiging om in Zweden te starten. Zo gezegd zou ik in Januari samen met een andere Nederlandse met het vliegtuig naar zweden gaan en zouden mijn ouders met de auto ook die kant opkomen. In januari bereikte mij het bericht dat er geen sneeuw en alleen maar ijs op het wedstrijd terrein was, en de wedstrijd een maand verzet werd. Oeps dit zou dan dus een dure wedstrijd worden met alles om boeken als boot en vliegtuig... Het is nu eenmaal zo en ik heb ik weet niet hoeveel sneeuw dansjes gedaan, die denk ik ergens anders terecht gekomen zijn. Sorry voor de mensen die door mijn dansjes ingesneeuwd zijn...

Op woensdag 13feb met de trein vertrokken naar Schiphol en daar samen gevoegd met Donna. Die stuurde mij een foto waar ze ging wachten en heel eng wist ik precies waar ze was... Wij daarna heel soepel door de security check met vrolijke medewerkers en ons vliegtuig maar opgezocht. De vlucht verliep soepel en doordat het vliegtuig zowel voor als achter deed uitstappen waren we er ook zo uit. Hierna even gewacht op Elin die ons heel lief wilde ophalen en waar wij 2 nachten mochten verblijven. Rond een uurtje of 7 kwamen we aan en eerst even hallo gezegd tegen de paarden en hierna lekker gegeten en na het eten ze nog geborsteld want ze hadden lekker gespeeld in de modder. De volgende dag in de ochtend mee geholpen in de stalletjes en in de middag toen de grond iets ontdooid was een klein rondje buiten gereden en een klein galopje in de bak. Dan natuurlijk het standaard inpakken zoals iedere Endurance ruiter dat doet, Tetris spelen! Op vrijdag iets te laat vertrokken en wat probleempjes met gesloten tank station. In het donker op het terrein aangekomen en hier pap en mam weer ontmoet. Na de standaard avond rituelen een pizza gehaald en lekker slapen.

Om 5.00 op stal aanwezig en de paarden aan de hand naar het start terrein gelopen en hierna voorkeuren en de ijs kalkoenen erin gedraaid. Om 7.00 werd het tijd om te starten en het verzoek om samen met Mohammed te rijden die ook op een paard van Elin reed. Een snelheid voor de eerste loop vastgesteld en hier op proberen te rijden. Na een losse singel even moeten afremmen en alles goed gelegd te hebben bij het paard van Mohammed zijn we achterin het veld uitgekomen. Door slim te rijden toch best vlug op een 7de plaats uitgekomen in de Vetgate. Helaas was ik nu wel mijn rijmaatje kwijt, door een kleine schrik reactie kwam de kalkoen op de kroonrand en had hij een klein wondje.

In de 2de loop met nummer 5 en 6 mee gereden en een Noorse jeugd ruiter passeerde ons en ik ben met haar mee gereden. De nummer 5 en 6 draafden wel zo traag dat we beide een beetje in slaap sukkelde en ik zag de jeugd ruiter vertrekken en dacht nu of nooit. In die loop hebben we de nummer 4 bij gereden en ben ik hier bij gebleven ze hadden een mooi tempo waardoor we beide weer wakker werden.

Zo gingen we ook de vetgate in en zo reden we dus met zijn 3-en en ik vertrok er een minuutje achter en al heel vlug zat ik weer bij het clubje die ook de nummer 2 en 3 te pakken hadden. Nu kwam toch wel het competitieve in mij naar boven ik wilde 100% zeker bij de nummer 2 en 3 in de buurt blijven, de nummer 1 lag er 40 minuten voor dus dat ging ik toch al niet meer halen. In de ronde zag ik dat de nummer 4 en de jeugd ruiter de nummer 2 en 3 wilde inhalen en die gaven de reactie dat ze ook wel sneller gaan. De nummer 4 zakte weer af en ik koos ervoor om bij nummer 2 en 3 te blijven. Zo lekker door het parcours heen gereden en heel soms zag ik nummer 4 weer aankomen. Ergens wist ik dat de nummer 2 en 3 een langere herstel hadden en dat kon misschien wel mijn redding zijn.

Zo kwamen wij in deze volgorde in de vetgate weer binnen. De jeugdruiter ging als eerste meten, hierna de nummer '4' en ik kort erachter. Al vlug zag ik de nummer '4' weglopen, ze had een te hoge hartslag. Hierdoor ontstond er een gat van 4/5 minuten toen we weer mochten vertrekken. De nummer '2' en '3' werden helaas afgekeurd. Nu werd ik al helemaal wakker een 2de plaats of 3de plaats zat er zeker in, als wij niet afgekeurd werden. Ik reed de jeugdruiter bij en hoopte dat ze niet expres ging verlangzamen om haar landgenoot te helpen. Dit gebeurde niet en wij vlogen door het parcours heen. Het laatste stukje zie ik de ruiter toch wel in de buurt komen en besluit wat extra gas te geven en rij met de grootste verantwoordelijkheid en voorzichtigheid naar de finish toe. De 2de plaats is veilig gesteld en we gingen erg soepel door de keuring heen. Het was even wachten op de uitreiking maar dat was het zeker waard. Wat een mooi gesponsorde wedstrijd!

Elin heeft het paard fantastisch voorbereid en de juiste keuze gemaakt om een goede match te maken. Ik ben heel dankbaar voor alle wereldwijde contacten die ik intussen heb opgebouwd en waar je bij iedereen wel met een vraag om wijsheid binnen kan komen. Gezegend ben ik daarmee


Uiteindelijk zijn we gefinisht met een snelheid van 14.48 km/u met 30 minuten achterstand op de nummer 1 en een dik uur voor op de nummer 3. Mijn concurrent die mij in mijn broek aan het rijden was is helaas afgekeurd.
Mijn totale rijtijd was 08:17:22 verdeeld over 4 verschillende loops van 40/30/30/20 met 3 rustpauzes van ieder 40 minuten. Alle vragen staan vrij en beantwoord ze graag
