Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
black_kelpie schreef:Ik zou voorlopig lekker blijven zitten, in ieder geval tot hij wat zekerder is. Op de korte afstanden is het echt nog niet nodig.
Hier geen noodstopper maar een paarmeteropzijvlieger. Dan ga je ook gegarandeerd
zodiacje schreef:Je kan proberen of het helpt om jezelf goed op te richten dus geen verlichte zit uit het boekje wat voorover maar rechter blijven waardoor je balans meer boven het midden van je paard blijft
Vanillia schreef:zodiacje schreef:Je kan proberen of het helpt om jezelf goed op te richten dus geen verlichte zit uit het boekje wat voorover maar rechter blijven waardoor je balans meer boven het midden van je paard blijft
Dit, dus zorgen dat je paard wel onder je kan galopperen maar daarbij je gewicht wel terug houden. En wat ik vaak doe als ik er zo een rij is mijn rechterteugel erbij pakken in mijn linkerhand en mijn linkerteugel in m’n rechterhand. Dan klap je niet zo voorover als ie ineens in de ankers gaat.
quickie schreef:Helaas geen tips. Zelf ook een grappenmaker die dat nu leuk vindt nu ze niet vaak op buitenrit gaat. Toen ik het nog wel regelmatig deed had ik geen problemen. Het kan dus best zijn dat dit er straks uit gaat. (Mijne gaat zonder dat je het ziet of aanvoelt van volle galop naar stilstand )De meeste klasse 1 ruiters in de endurance zie ik niet in de verlichte zit. Ook mag je dan maar 12 km per uur. Met lange stukken galopperen zul je dus te snel zijn en gediskwalificeerd worden.
Lindsey_99 schreef:Top. Dan is het een kwestie van km maken. Emmer in de sloot, boomstronk, plastic zak of blikje in de berm, lampje op electriciteitshokje, metalen hekken... soms schrikken ze van de meest idiote dingen. Dat is een kwestie van wennen, erom lachen, ontspannen blijven en goed anticiperen. Vanaf hoogte zie je vaak al waar ze mogelijk van kunnen schrikken. Veel km maken, dan neemt dat gedrag af. Ik heb altijd brokjes bij me onderweg. Gaat hij na schrik ergens voorbij dan krijgt hij wat lekkers. Na een keer of wat is het gewoon en krijgt hij niets meer. Je paard moet leren op jou te vertrouwen, je moet een team worden en dat heeft tijd en km nodig.
Gypsy schreef:Ik heb mijn teugels altijd in een brug, dus wat vanillia zegt. Of ik heb mijn hand zelfs lichtjes op de manenkam liggen. Mijn paard kon vroeger ook mooi stoppen. Gelukkig deed ze ook altijd haar hoofd omhoog dus dan werd het niet erger dan even onverwacht nek knuffelen.
Met veel kilometers en geduld is het over gegaan.
Speedster schreef:Dat galop voorop een ding kan zijn voor een jong paard is heel normaal. Ik zou zelf eerst meer vertrouwen en routine opbouwen in stap en draf voorop en beginnen met kleine stukjes galop, op overzichtelijke, "veilige" plaatsten. Al is het maar 30 meter per keer. Op tijd terug naar draf als je ook maar het minste of geringste ziet aankomen waar hij wel eens van zou kunnen schrikken. Positieve ervaringen laten opdoen in kleine porties. Lange stukken galopperen is nergens voor nodig nog. Goed met de teugels tegen de hals begrenzen geeft ook nog wel eens wat stabiliteit en zekerheid bij het paard. Dit opbouwen gaat heel langzaam en gaandeweg eigenlijk vanzelf, dit moet je niet per se willen pushen. Voordat je zover bent dat je op een zelfverzekerd paard echt makkelijk voorop kunt rondrijden in galop, kunnen er zomaar nog een paar jaar overheen gaan. Heeft ook met het groeien tussen de oren te maken, hij is nog erg jong. Niet te snel willen, dan komt het vanzelf goed.