
Wat ben ik enorm trots op mijn stoere, lieve, grappige, ondeugende, eigenzinnige pownie
4 jaar geleden krijg ik van de dierenarts te horen dat mijn loodje een ernstige blessure had aan haar meniscus. hier hebben wij 3 jaar mee getobd. en op het laatste moment echt gedacht, het is tijd om afscheid van haar te nemen..
Maar na wisseling van stal en veel weidegang en ander beslag is de dame er gewoon bovenop gekomen.
En zelfs zo goed dat wij weer mochten beginnen met trainen en wat pakte ze het goed op. Haar been bleef sterk en madam werd zelfs zo goed genoeg om stiekem te denken aan een wedstrijdje.
Iets wat ik niet meer had gedacht met haar te doen begon vorig jaar.
Voorzichtig starten op de Diamond League Western show te Ermelo.

En ze verbaasde ons allemaal
1ste in de Horsemanship en 3de in de Trail *\o/Jankend als een klein kind van de spanning en vol trots op haar karakter en doorzettingsvermogen
En nu? toch weer doortrainen en meegedaan aan aan de 2de Triple XL Show in Wijdewormer.
En ja hoor... Ook daar in de prijzen
1ste Ranchriding en 1ste Pleasure..

daarna lekker op rustig tempo verder gaan trainen en vooral veel lol gehad
Afgelopen weekend zijn we weer gestart tijdens de 1ste Triple XL Show in Wijdewormer.
1ste Trail, 1ste Ranchriding, 2de Horsemanship en 4de pleasure

Ik blijf voorlopig op onze grote roze wolk zitten en ik blijf heerlijk genieten van onze momentjes