Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
eclair98 schreef:Mirtheee: ik zie het helemaal voor meMaar als het werkt?
Ik heb een keer een buitenrit gereden in een groep waarbij een vrouw ook slechthorend was. Ze had een oortje in en de instructeur voorop een microfoontje. Hierdoor kreeg ze alles mee en het werkte super goed!
Ragdollcat schreef:Toevallig ken ik een dove Tinkerpaardje en ik moet zeggen.........levensgevaarlijk!
Ik zou echt geen dove paard willen hebben en of ermee willen gaan rijden. Er is helaas teveel ongelukken mee gebeurd en dat heeft vooral te maken met dat het dier niets horen kon en dus op hol sloeg van schrik.....ook in de bak en na de laatste ernstige ongeluk tijdens een buitenrit is ie dan ook weer terugverkocht naar de vorige eigenaar en die mocht dan voor het leven op het land als grasmaaier.
Het was een heel lief dier en het reageerde wel op gezichtsuitdrukkingen en wat gebaren van de eigenaresse, ze kwam erachter dat ie niets horen kon maar wel reageerde op wat ie zien kan.
lor1_1984 schreef:In de OP staat ook een klein stukje waarin gevraagd wordt naar ervaring met een doof paard.
sureido schreef:Het is denk ik ook veel erger om doof te worden dan al vanaf het begin af aan doof te zijn
sureido schreef:Ik vraag me ook wel eens af, wat is erger? Doof of blind?.
pjotrg schreef:Ik heb eens een televisie uitzending gezien van een houtzagerij en meubelmakerij waar alleen maar dove mensen werken (in ieder geval in de productie). Ze nemen ook alleen maar dove mensen aan.
Het is in een degelijke omgeving altijd heel lawaaiig. Het werd zelfs als handig ervaren om doof te zijn: geen gehoorbescherming nodig. En communiceren ging prima, aangezien iedereen gebarentaal "sprak".
Ik vond dat een heel creatieve oplossing van de onderneming
Het is me wel opgevallen in contact met een aantal dove mensen in mijn omgeving dat hun (dus van de dove mensen met wie ik contact gehad heb) woordenschat beperkt is. En dat zowel in spreken als horen.
pateeke schreef:Dat is echt afhankelijk van persoon tot persoon, je sociaal netwerk / context, de ondersteuning die je krijgt enz enz.
Ik ben altijd normaal horend geweest tot mijn 25ste. Dan ben ik van de ene op andere dag / het ene op het andere moment (letterlijk) (eenzijdig) slechthorend geworden. Binnen het jaar was ik volledig doof aan die kant. Zonder CI hoor ik langs die kant letterlijk niets meer. Ik krijg wel eens de vraag wat ik heb gedaan om het gehoorverlies te verwerken. Daar heb ik geen flauw idee van eigenlijk. Heb er niet veel moeite mee gehad. 't Was natuurlijk fijner geweest als ik gewoon mijn gehoor had kunnen behouden, maar er valt goed mee te leven vind ik.
Anderzijds zijn er ook mensen die vanaf de geboorte slechthorend of doof zijn en daar wel veel moeite mee hebben...
Daar is denk ik geen echt antwoord op. Dat hangt weer af van verschillende factoren zoals de situatie, hoe erg je onder je beperking lijdt,....
Naast mijn gehoorbeperking ben ik sinds mijn geboorte slechtziend. Beide beperkingen (en in mijn geval de combinatie) stellen je voor uitdagingen in het leven en maken dat je gaat compenseren om tegemoet te komen aan die uitdagingen; En wat voor de één erg is, is dat niet noodzakelijk voor de ander. Zo ken ik bijvoorbeeld mensen die blind of slechtziend zijn en verder geen beperking hebben, maar die hun beperking zo ernstig / zwaar vinden dat ze bijvoorbeeld niet kunnen gaan werken. En dan is dat ook zo hé. Terwijl ik evenzeer ook iemand ken die doofblind is (ernstig slechtziend en nagenoeg doof) die wel gaat werken.
Celiien schreef:Gewoon nederlands toch? aangezien men wel kan lezen/schrijven in het nederlands?
Werecat schreef:Gebarentaal. Aldus een klasgenoot van me die ook bijna volledig doof is