op 2 januari hebben een vriendin en ik de nieuwjaarsrit gemaakt.
maar wat was het koud mensen mij vroren de tenen er bijna af. maar goed mocht de pret niet drukken. dus gezadelt en op weg. we wilden alleen lekker rustig stappen. maar die dozen waren toch een potje druk. dribbel dribbel, ze zaten elkaar lekker op te fokken
.annie had ook nog nooit een windmolen gezien en ook dat was nogal eng.
oja en ik moet erbij zeggen ik ben niet zo'n buitenrijder
, en dus ken ik nog niet alle paadjes die hier zijn. vonden we een leuk paadje door een bosje heen, totdat we op een plek kwamen waar ze heerlijk met zo'n grote machine bomen aan het zagen waren geweest. ikke nog denken het heeft zo gevroren dat de ondergrond hard genoeg zou zijn, nee dus annie tot aan haar kogels in de modder
moesten we dus terug en dat met 2 van die dribbelkonten
toch nog maar een stuk langs de weg gereden, tot de dames een hond hoorden blaffen en dat zo eng vonden dat ze niet verder wilden. toen hebben we het opgegeven en zijn maar terug gereden, het laatste stuk kreeg ik het wel erg koud aan mijn benen en ben gaan lopen om maar weer een beetje warm te worden. weer thuis heeft mijn vriend deze foto's gemaakt. en ik heb al gezegt we gaan eerst weer buiten rijden als het voorjaar is, dit is me veel te koud.
twee jassen en een veiligheidshelm helpen wel wat maar toch BBBBRRRRR.




en voor de erg oplettende bokkers, ja dat is feline op de foto, die is nu zo fit dat we rustige stapritjes met haar doen. maar ze kan niet wachten om weer aan het werk te mogen

)
