Sinds kort begint Magic eindelijk los te laten op de linkerhand, voorheen kwamen we de bochten niet soepel door, maar inmiddels kunnen we eindelijk FIJN rijden op zowel linker- als rechterhand, geen frustratie en strakke teugels meer
. Ik heb daarmee ook de lol in het rijden weer helemaal terug. Magic is trouwens een 9 jarige Amerikaanse Appaloosa ruin van Incrediblue Too.
Het zijn wat foto's (screenshots uit filmpjes) door de afgelopen paar weken heen
1. Zeker zijn makkelijke kant gaat al ontzettend lekker

2.

3. De eeuwige moeilijke linkerhand

En vandaag, nadat Magic 2,5 week ziek is geweest. Wij zijn op dit moment net weer een beetje terug bij waar we waren wat betreft conditie
4.

5.Nog wel in gevecht met die teugels zo nu en dan..

6.

7.

Ik heb nog wel het idee dat we vooral dressuur-met-een-westernzadel rijden, maar dan met een lossere teugel en minder gehamer op de oprichting. Uiteindelijk zijn beide disciplines natuurlijk vergelijkbaar in de basis. Mijn doel is een buigzaam paard, wat op een losse teugel soepeltjes de bochten doorgaat en loslaat in zijn lijf. Ik weet dat we daar nog niet zijn, maar ik hoop daar wel te komen en op deze manier zijn lijf nog heel veel jaren in orde te houden zodat we nog heeeel lang kunnen genieten van de nog leukere dingen:

Bedankt voor het lezen, reacties zouden leuk zijn en commentaar is welkom.
Dus gewoon rustig zo verder gaan. 