Geplaatst 
Ik heb nogal een stresspaard, dus lekker vroeg opgestaan, zodat we heel rustig aan konden doen, en dat zijn we eigenlijk de hele dag blijven doen 
Ik was super zenuwachtig, vond 54 km eigenlijk beetje lang voor eerste klasse 2, maar Flip staat niet zo makkelijk op de trailer en dit was de meest dichtbije wedstrijd, dus toch maar hiervoor gekozen.
Mijn zusje was mee als groom (1000 maal dank) en heeft ons heel goed geholpen
Op het terrein even Flip de beentjes laten strekken en hem rustig het terrein laten zien, daarna in een paddock gezet, hadden wij ook even de handen vrij.
Opstijgen was nog een beetje een gedoe (is het altijd op wedstrijd, ik snap er niets van), en door al zijn gebok en gestuiter had ik helaas een spier of iets in m’n buik verrekt. De eerste 15 km met heel veel pijn gereden en me elke keer afgevraagd of ik om zou keren, maar toch maar doorgereden en na de vetgate was het bijna over gelukkig
De eerste paar km was hij ook nog vrij druk en springerig. Ik was gelukkig als enalaatste gestart en toen de laatste mij ook had ingehaald konden we lekker rustig rijden met een gevoel alsof het hele bos van ons was, heerlijk. Heel wat anders dan de zwermen mensen waar je altijd tussen rijdt in klasse 1
Op de vetgate als laatste aangekomen, wel met een lage hartslag, maar helaas ging die daar natuurlijk meteen weer omhoog toen Flip alle drukte zag. Elke keer als hij gedaald was en er kwam weer een paard langs ging het weer 20 slagen omhoog. Eerste keer aanbieden was hij ook te hoog, na 20 minuten net aan 60.. Blijft een puntje bij Flip, hij vindt het allemaal gewoon veel te spannend. Vetgate was daarna wel mooi rustig, dus hij heeft lekker gegeten en geplast. Dorst had hij nog niet echt helaas. Locomotie twee keer een B, maar ik besloot wel verder te rijden. Hij liep bij de voorkeuring gewoon heel enthousiast en daarom vertekende het beeld ook een beetje denk ik.
Na een uur uitrusten weer vol goede moed verder gereden. Terrein werd wel steeds moeilijker en Flip begon er een beetje moeite mee te krijgen. Boomwortels en steentjes zijn niet zijn favoriet. Ook nog verkeerd gereden en de (Lemeler?)berg beklommen. Ik vroeg me al af of het de bedoeling was, we konden niet harder dan stappend, en ik liep ernaast. Wel mooi uitzicht daarboven
Toch maar omgekeerd, toen ik boven op de splitsing ook geen lintjes zag, en de goede route gevonden gelukkig.Laatste paar km toen nog rustiger dan de rest van de rit afgelegd en heel relaxed over de finish gekomen. Bij de nakeuring alles goed en HS 48. Locomotie was ik een beetje bang voor, maar nogsteeds een B. Uiteindelijk 12,2 km/u gereden. Niet super snel, maar dat was ook niet mijn insteek.
Dus onze eerste klasse 2 is een feit
Super trots op Flip en dankbaar naar de organisatie en vrijwilligers voor de mooie rit en leuke dag 
En m’n zusje de groom ook bedankt! 
Hoop dat ie wat relaxter wordt met meer ervaring! 