Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Pluizebolpum schreef:Dat loslaten en niet teveel willen doen, och, dat heb ik zo vaak gehoord...
"Wat ben je nu aan het doen?" (bij weer eens een onduidelijke actie van mij)
"Uh...teveel?" (zat ik altijd goed mee )
En dan had ik als vast lespaardje ook nog eens een dier die 't alleen deed als je het precies goed deed. Was je niet duidelijk dan sjokte ze naar een hoek en ging ze naar buiten kijken. Eerste les was dus erg ego verlagend. Zit je dan, met al je rijervaring op de meest onmogelijke stuiterbokken, een beetje in een hoek te klungelen met een stel split reins in de hoop dat je je paard nog voor 't donker de bocht om had.
Maar het is inderdaad heel lastig, vooral ook omdat je, als het effe wat te vlot gaat, snel weer terugvalt in wat je kent. Maar wel heel normaal.
Mensen die helemaal nooit gereden hadden hebben het makkelijker dan de switch ruiters. Zo reed mijn oude moeder zo weg op mijn vzpaard en het paard van een lesklant. Dat ze er zo op klom was al verbijsterend, maar dat ze na wat aanwijzingen vrolijk los in de bak rondjes aan het sjokken was, was bijna bizar.