Geplaatst 
Een bezoekje aan Her*berg De Br@nd vlakbij de Loonse en Drunense Duinen stond van woensdagavond tot vrijdagavond weer op het programma. Vorig jaar ingevoerd als verjaardagscadeau van mijn mams en paps. Heerlijke gezellige sfeer daar, prachtige stallingen en een geweldig natuurpark!
Helaas reden we er ipv 1,5u van thuis naar Udenhout 'DRIE uur' over (dankjewel wegenwerken OVERAL)... Waardoor we woensdag ons korte avondritje op onze buik moesten schrijven: regen en stilaan donker aan het worden na het uitpakken en de paardjes installeren.
Onze paardjes waren toen nog de enige in de hele stal, want pas op donderdag arriveerden een pak andere 'vakantiegangers te paard'.
In eerste instantie was Dixie ontzettend in paniek... ze moest in een vreemde stal gaan staan en zag haar maatje Lya niet. Gillen en zenuwachtig rondlopen en -springen in de stal. (Ze heeft er nochtans geen enkel probleem mee alleen te gaan lessen, rijden of een buitenrit te maken zonder haar maatje.)
Dan Lya uitgeladen en de stal er rechttegenover gegeven... De rust keerde even later terug.
's Nachts staan ze hier thuis ook op stal, overdag op weide en in paddock - dit doen ze altijd in alle rust.
De dag nadien: HEL! Alle drukte van arriverende paarden die af en toe hinnikten, trappelden, ... dit maakte Dixie zo ontzettend zenuwachtig dat ze steigerde in d'r stal en stond te weven.
Een uurtje later gelukkig weer rustig. Weven doet ze echt NOOIT hier thuis. Ze is ook helemaal niet nerveus als we naar Llyd@ St@bles gaan lessen tussen de andere paarden. Vreemd.
Lya gedroeg zich gelukkig voorbeeldig. Heerlijk CONSTANT lange teugels!
Eens opgezadeld was Dixie de RUST zelve... Fantastische buitenritten gemaakt, 3,5u per dag. Heerlijk!
Ze keek naar alles en nam alles in zich op, maar deed absoluut niet gek. (Zélfs niet als Lya van alles schrok of er voor de 100ste keer vandoor wilde gaan - Lya is een erg moeilijk paard. Maar door de kalmte van Dixie was ze wel iets meer te genieten.)
Papa met Lya: (Hij rijdt NOG geen western.)
Helaas hebben de mountainbikende mannen uit het gezin, of de fietsende / wandelende vrouwen er wéér niet aan gedacht een leuke foto van Dixie en mij te nemen. (Met uitzondering van de voetjesfoto.)
Zij hebben uiteraard andere paden gevolgd en we spraken af en toe af op bepaalde punten om iets te drinken (ook voor de paardjes).
