Geplaatst Ik zelf rij op Yara, een 7 jarige KWPN merrie van Olivi. We reden de rit samen met een vriendin (Klijn) en haar haflinger merrie Sil.
Voor de rit kreeg je een korte uitleg over het verloop van de rit en hoe het in zijn werk ging. Ik wist niet eens hoe de route aanduiding was
Maar dit bleek gelukkig heel simpel: Rood is rechts
Wit is links
Geel is rechtdoor.
De paarden werden vooraf gecheckt door een DA. De hartslag bij de voorkeuring van mijn merrie was 40.
Daarna gingen we opzadelen en mochten we beginnen aan de rit van 30,2 kilometer. We reden al meteen de eerste afslag voorbij
Toch even wennen die route aanduiding 
Maar toen hadden we het door en hebben we niet meer verkeerd gereden. De eerste 5 km voelde Yara echt als een bommetje. Andere tegemoet komende ruiters passeren allemaal in een flink draf tempo en dat vond ze toch wel heel erg spannend. Toen er een groepje van drie ruiters tegemoet kwam met gekleurde hoofdstellen en beugels was nummer drie net iets te spannend en vlogen we in galop het naastgelegen graanveld in
Maar na een km of 5 begon ze steeds meer te ontspannen en te wennen aan de andere paarden en ruiters die voorbij kwamen hebben heerlijk aan een lang teugeltje kunnen rijden.
De route was prachtig! Wel af en toe was vervelende harde grindpaden, en mijn paard was een paar weken ervoor wat kort bekapt door de smid, dus daar moesten we rustig aan doen en zoveel mogelijk in de berm blijven. Maar verder was het echt genieten van de omgeving
Er was ook een fotograaf aanwezig. Helaas geen foto van mij, maar wel een mooie van Sil. Deze is gemaakt door Arnoud Dekhuijzen.
Tijdens de rit was op verschillende punten water aanwezig om je paard te koelen en hem te laten drinken. Ik was bang dat Yara dit niet zou doen, maar ze maakte goed gebruik van de waterbakken en heeft verschillende keren gedronken tijdens de rit.
Deze foto is gemaakt door een bokker op de hei, vlak na zo'n waterspunt
Toen de finish. Dat was ook allemaal nog wat onwennig, moest ik hem nu eerst koelen, of meteen aanbieden bij de DA. Uiteindelijk toch maar meteen aangeboden en de hartslag was 50 en dat was prima.
Bij de nakeuring had ze een hartslag van 40 en bij het monsteren kregen we de opmerking dat ze nog wel een rondje meekon
Hier nog een foto bij de finish
Hier nog een kort filmpje voor een impressie van de rit. Let wel op dat je niet zeeziek wordt van het kijken en let niet op mijn gehijg, ik was zo slim om de camera recht voor m'n gezicht te houden dus ik adem precies in de camera
Filmpje
Bij de prijsuitreiking bleek ook dat we 1e waren geworden van de impulsrubriek
(ik weet alleen nog steeds niet helemaal waarom, want ik snap de puntentelling niet helemaal
)Het was echt een super leuke ervaring en zeker een aanrader om eens uit te proberen. Wij gaan zeker weten nog eens vaker meedoen
Nu weet ik een beetje wat mij te wachten staat 
.