Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-03-13 13:34

Vragen dat antwoord verdient

Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-13 13:34

Hoi,

Ik heb paar vragen:

1e vraag gaat over lesgeven in de manege, waar een doof persoon paardrijdt. Wat is het handiger: rij instructrice dat gebarentaal beheerst of doventolk inzetten?

2e vraag gaat over buitenrit maken, met een doof persoon dat meegaat. Wat is jullie ervaring? Lukt het met communicatie? gezien de onverwachte situaties, hoe gaan jullie mee om?

3e vraag gaat over paardeigenaren met paard of pony alleen door het bos? Lijkt mij niet veilig. Ruiterbewijs is toch belangrijk! Voor dove ruiters?

Alvast bedankt om mijn vragen te beantwoorden:
Groetjes

**Geplaatst**: 27-03-13 19:50

Geplaatst: 27-03-13 19:50

ED --> AP

**Geplaatst**: 27-03-13 20:00

Re: Vragen dat antwoord verdient

Geplaatst: 27-03-13 20:00

Ook een doof persoon kan leren rijden en buitenritten maken.
Ik zou niet goed weten hoe dat te doen in de bak, maar ik denk dat je met buitenritten heel goed in gebaren kan aangeven dat je gaat draven/galopperen of juist gaat afremmen.
Een doof persoon zal alleen buiten misschien iets beter om zich heen moeten blijven kijken vanwege andere 'weggebruikers' die je niet kan horen.
Ook is misschien een briefje met info in je zak handig. 'Ik ben doof, in geval van nood ... bellen'.

Maar vooral belangrijk: genieten!

**Geplaatst**: 05-04-13 16:08

Re: Vragen dat antwoord verdient

Geplaatst: 05-04-13 16:08

Volgens mij moet dat prima kunnen, maar het is wel handig om vooraf even apart met de instructeur overleggen over afspraken.

Bij buitenrijden is het bv wel belangrijk dat je aanwijzingen kunt begrijpen zoals 'in draf de weg oversteken.' Maar als je dat vooraf doorspreekt met de instructeur hoeft dat niet moeilijk te zijn. (Als je weet dat er een weg aankomt die je in draf oversteekt, dan is een zwaaiende arm 'kom mee' duidelijk genoeg.)

Verder was de communicatie bij ons altijd erg eenvoudig: hand opsteken is ho en verder achter je voorganger blijven. Ingewikkelde aanwijzingen tijdens het rijden kunnen toch niet bij een buitenrit.

Bij de les denk ik dat je met gebarentaal zeker toe kunt. Voor extra uitleg kun je even naar het midden komen. Liplezen is dan makkelijker, en je instructeur kan dingen voordoen.
Een tolk lijkt me niet nodig, behalve bijvoorbeeld de eerste keer om dingen af te spreken.

**Geplaatst**: 07-04-13 20:01

Geplaatst: 07-04-13 20:01

Het meest ideaal zou denk ik zijn als de instructeur gebarentaal leert. Als het een instructeur is die geen ervaring heeft met Doofheid, zou ik ervoor kiezen om ook een cursus te kiezen die niet alleen over de gebaren taal als taal gaat, maar ook over visueel communiceren. (Dus niet puur de focus op NGT woorden, maar meer op hoe breng je een boodschap over, en hoe ontvang je een boodschap in gebarentaal. In mijn ervaring is dit een wereld van verschil, zeker voor 'auditief-ingestelde' mensen).
Probleem hiermee kan wel zijn de kosten (en ik weet niet in hoeverre er ook speciale cursussen visueel communiceren bestaan. Ik weet dat het een onderdeel was in mijn gebarentaalcursus, maar dat is volgens mij niet altijd het geval).

Een andere optie, is dat de instructeur ook te paard zit, dan kan deze dingen voordoen (dus bijvoorbeeld rechterhand aanwijzen, en dan het verschil laten zien tussen een te lage en goede handhouding).

Een combinatie van deze twee zou natuurlijk helemaal ideaal zijn.

Voor buitenritten: Lijkt mij prima kunnen. De meeste communicatie op een buitenrit die met het rijden te maken heeft gaat toch al via gebaren (hand op =ho ed). Je zou evt voor de zekerheid wel wat gebaren voor stap, draf, galop kunnen leren/opzoeken/afspreken, zodat je kunt afspreken als je bijvoorbeeld in een bepaalde gang de weg over wil steken oid.

Ik zou met een buitenrit wel voorzichtig zijn met een (volledig) doof persoon die alleen op pad gaat (zeker als deze persoon niet jarenlange rij ervaring én ervaring in het verkeer heeft). Simpelweg omdat het paard wél dingen hoort, die de ander niet hoort (en daar kan het paard op reageren).
Maar ik ben zowiezo meer voorstander van 'samen' buitenritten (al is het met 2), of met iig 1 persoon thuis met trailer (zodat een kreupel paard kan worden opgehaald en niet nog 10 km naar huis hoeft te lopen).

Verder is er in Nederland een redelijk brede Dovencultuur, waar je mogelijk meer slechthorende/auditief beperkte ruiters kunt vinden (geen idee of het echt lukt, maar het is misschien wel een optie om er eens naar te kijken). Zeker voor een buitenrit is dit misschien wel leuk (dan kan de persoon in kwestie ook met iemand praten). Maar nogmaals, dat is een wild idee wat me ineens te binnen schiet, waarvan ik dus niet weet of het iid ook echt kan/haalbaar is.