Geplaatst In Kootwijkerbroek hebben Daya en ik onze eerste wedstrijd gereden, de korte klasse 1
Daya is nogal een stumpert met de trailer op gaan, op de trailer staan en er rustig vanaf komen, dus dat was al mijn eerste zorg. Maaaaar de wonderen waren de wereld nog niet uit, want meneer stond er binnen 10 minuten op! En rustig! En heeft de hele weg geen stap gezet 
We reden samen met mijn stalmaatje met haar HackneyxFriesxFjord Moreno. We wisten totaal niet hoe het allemaal in zijn werk ging en zijn 100 keer dingen wezen vragen, waar was dit, waar was dat, maar iedereen was vriendelijk en de organisatie was top!
Bij de voorkeuring een hartslag van 44, locomotie A en alles was top in orde. Daar viel weer een blok van mijn schouders af!
Na wat rondjes te hebben gestapt, zijn we ze gaan poetsen en opzadelen, want de starttijd kwam aardig dichtbij.
Hij maakte zich af en toe wat druk, dan weer niet, dus dit plaatje was een ongelukkig momentje op een druktemakerig momentje.
En hij was weer rustig.
Moet toch zeggen dat ik echt wel had verwacht dat hij zich retedruk zou maken op dat terrein: overal paarden, de spanning, enz. Maar hij hield zich echt supergoed!! Voorbeeldpaard
We hebben de hele rit lekker flink door gedraafd, met een gemiddelde van 12,7km per uur. Sommige paden waren best wel hard en ik merkte dat hij dit niet fijn vond, dus daar zijn we stukken gaan stappen.De planning was om over de zandvlakte te gaan galopperen, maar de korte klasse 1 kwam daar dus helemaal niet overheen. Wij stug doordraven, maar geen zandvlakte. Bij GP 3 stonden mijn ouders en mijn vriend met een emmertje water, maar ze hadden allebei geen behoefte, dus snel weer door.
Door dat stappen over die bevroren paden hadden we veel tijd verloren, dus toen de paden het toelieten, zijn we gaan galopperen. Een fijn handgalopje waarop beiden erg lekker door liepen. Dit hebben we gedaan tot 1,5 kilometer voor de finish, toen nog 500 meter gestapt en toen zijn we afgestapt om te gaan lopen.
Erop om de finish over te gaan.
Ennnn de nakeuring: hartslag van 52!
Helaas was er 1 veterinair die nogal wild deed met daya zijn mond, bij het checken van de slijmvliezen(?)... Daya deed steeds zijn hoofd omhoog, omdat hij niet rustig deed en zo gaat dat van kwaad tot erger natuurlijk... Daya in de stress: daarna hartslag meten... Juist ja, veel te hoog om te meten. Gelukkig ging hij even door met andere dingen zoals de rug, darmgeluiden, enz. Daarna weer hartslag gemeten en gemeten op 52. Niet verder gezakt, maar Day was erg van de rel van dat gerukkepluk aan zijn hoofd, dus ik neem aan dat dat daardoor kwam.
Locomotie wederom een A
En toen was ie moe.
Nog 1 laatste ezelsbekkie dan:
Al met al voor onze eerste wedstrijd als 24e van de 48 gefinished met 11.37km per uur en 3 winstpuntjes! Helemaal top!
)
Voor herhaling vatbaar? 
