Geplaatst Het is alweer bijna 2 jaar geleden dat ik mijn nek brak met een val van mijn verzorgpaard Karlijn, sinds dien ben ik angstig
geweest, overgestapt van dressuur naar western en steeds meer dingen met Karlijn gaan doen. In het begin was buiten
rijden gewoon níet leuk, altijd gespannen, altijd schrikkerig, ze gaf gewoon het gevoel dat ze constant overal weg van kon
springen. We zijn in de tussentijd zoveel vooruit gegaan, ik ben Karlijn zoveel meer gaan vertrouwen en zij mij.
Vandaag als mijlpaal zijn we naar de lek gereden en hebben we lol gehad. Ik heb voorheen tijden staan klooien om Karlijn
door een plas met water te laten wandelen en nu zijn we gewoon heerlijk aan het spetteren geweest in de rivier.
Karlijn durfde er echt ver in haha, ik wilde kijken hoever ze durfde maar heb haar uiteindelijk toch maar stil gezet omdat ik
niet wilde dat m'n zadel nat werd haha. Ben gewoon zo trots
Dan het galopperen, eerst durfde ik haar niet te laten gaan en had ze er een handje van te bokken of onstuurbaar te worden
tijden het galopperen. Nu rij ik haar op een hand buiten en laat ik haar gewoon lekker galopperen terwijl ik verlicht meezit en
Karlijn doet het super en vind het zelf nog leuk ook.
En al laatste het stuk naar huis onderaan de dijk draven en de dijk op. De dijk is best wel heel stijl en vond het zelf wel spannend
haar de dijk op te laten lopen maar ze weet zichzelf zo prima te redden, dat is een stukje vertrouwen dat ik nu in haar heb
dat ik vroeger nooit had.
Kort samengevat: Ik ben trots op m'n peerd
In 2013 gaan we startten, ben heel benieuwd hoe dat gaat maar ik heb er alle vertrouwen in.
Ow ja, filmpjes zijn dramatische telefoon-kwaliteit maar ben gewoon zo blij dat ik het toch even wil delen xD.
je moet maar even je scherm een kwartslag draaien 
Doen we fotoruil ga ik jouw paard fotograferen en jij ons aan de lek