voor het organiseren van deze avond(en)!! We hebben ons als toeschouwer ook prima vermaakt, alleen jammer dat we de gezamelijk discussie's in de bak niet altijd even goed konden volgen, omdat niet iedereen een even harde stem had
.Volgende keer zijn we zeker weer van de partij en misschien wel met paard. Nogmaals mijn drachtige merrie zet ik liever niet meer op de trailer
\ , maar we zien het wel. We slepen in ieder geval wel wat meer mensen mee, dus laat die datum maar komen!
Groetjes Monique
Wat mij bij 5 van de 6 combinaties opviel is dat het paard zijn/haar achterhand vrijwel niet gebruikt. Wat je dan ziet is dat een paard zijn overgangen niet meer goed en netjes kan maken. Bv bij Wit, toen dit paard van galop naar draf teruggevraagd werd. Dit paard was van achter niet voldoende actief en daardoor viel het terug van galop naar draf. Hierdoor heb je dan vaak een paar ongecontroleerde harde drafpassen en de ruiter heeft (logisch) moeite om deze uit te zitten. Als het paard teruggereden wordt zal deze overgang veel vloeiender zijn. Wat je ook vaak ziet is dat paarden die van achter niet voldoende geactieveerd worden en van voren opgevangen worden een onderhals ontwikkelen. De bovenhals van deze paarden is niet mooi gelijkmatig ontwikkeld. Vaak zie je dat vanaf de borst tot halverwege de hals de onderhals voornamelijk bespierd is, en vanaf halverwege de hals tot aan de oren de bovenhals bespierd is. Wat mij ook opviel was dat 1 paard geen ontspanning kreeg aangeboden van zijn/haar ruiter. Het ging om een valkachtig gekleurd dier wat vrij heet was en bereden werd door een vrouw. Zij oefende een paar keer een stop met achterwaarts. Ten eerste was in die stop duidelijk weer te zien waarom die niet helemaal lukte. (achterhand niet actief genoeg) Tijdens het achterwaarts werd geen enkel moment de druk van de teugels afgehaald. Op deze manier weet het paard niet of hij/zij het goed doet en zal het uiteindelijk alleen maar sterker worden. Juist als een paard zelfs maar neigt om achterwaarts te gaan, even de druk van de teugels afhalen. Het paard leert nu beter wat de bedoeling is en zal daardoor ook eerder willen nageven. Oftewel, volgens mijn motto: Ontspanning door Inspanning. Het is zo belangrijk om die achterhand actief te maken en te houden, dat is toch de motor. Daarom petje af voor de vrouw met dat jonge paardje (en die had ook geen les voor zover ik begreep) Ik vond haar heel netjes rijden en zij reed inderdaad met een actievere achterhand, daardoor zag het er ook meteen gecontroleerder uit.
en alleen maar heb gekeken, omdat ik als toeschouwer m'n mond niet helemaal open durfde te doen
.
. Moeten we allemaal van leren, toch?


Groetjes Monique