Op zondagmorgen was ik rond kwart over zes bij de wei. Het is dan altijd nog zo stil, alles in volstrekte rust en onwetend van de dag die nog gaat komen. Even genieten dus, en daarna Niek (mijn merrie
) laden en op weg naar mijn reismaatje. Ook haar merrie stond zo op de trailer, dus we konden op weg naar Kootwijkerbroek, waar we rond half 9 aankwamen. Wat rondgestapt met Niek en toen groom Simone er was me aangemeld bij het secretariaat en naar de voorkeuring gegaan. HF 36, alle andere waardes zonder kanttekeningen en een A voor locomotie - we konden van start!Net na de start en nog voor groompunt 1 begon het wat te rommelen en niet veel later stortregende het. Gratis koelwater
Wel jammer dat het na de regen ook onherroepelijk benauwd zou worden - dat maakt een wedstrijd toch nog pittiger dan het al is met dat warme plakweer. Voor de Dikke Bart zag ik grooms Annemieke en Simone weer staan, dus nog even goed gekoeld en in een drafje de Dikke Bart over, die me eigenlijk enorm meeviel. Zodra het ergste mulle zand voorbij was, zag ik Niek haar hartslag ook onmiddellijk weer zakken naar normaal 
Voor de P/A afgestapt en ernaast gaan lopen, Niek moest toen ook plassen. Ook hier stonden mijn grooms weer klaar, al lopende gekoeld en direct aangeboden. HF 48, terwijl we in het zonnetje stonden, dus een prima HF-waarde en we mochten verder. Vlak voor ons vertrok een klasse 3-ruiter die in de P/A van het waterpunt gebruik had gemaakt en Niek wilde daar wel heel graag achteraan in de race-versnelling. Toch maar niet gedaan...
In een uur van de P/A naar de finish gereden. De laatste 1200 meter gestapt en op het verharde weggetje voor de finish alvast ruim gekoeld. Niek haar hartslag kwam daardoor al flink richting de 60 en ik durfde dan ook meteen aan te bieden op de finish: HF 52.
Daarna hebben we Niek lekker naverzorgd, het hooi ging er goed in en een portie hele waterige 'mueslisoep' ook. Ander voer hoeft ze ook niet, dus dat is makkelijk. Tijdens de nakeuring waren ook alle waarden helemaal goed, HF 48 en een A voor locomotie. De laatste puntjes voor klasse I waren hiermee een feit en Niek en ik zijn dus klasse II-startgerechtigd

Ik heb uiteindelijk 11,70 km/h gereden en dat was goed voor een elfde plaats
Thuisgekomen kon er eerst nog een ik-longeer-mezelf-sessie af in de paddock
en daarna heb ik Niek lekker in de wei gezet, waar ze er vanmorgen bijzonder tevreden bijstond. Niet te zien dat ze gisteren een wedstrijd gelopen had, 4 strakke pootjes. Ik ben dus trots! Supermerrie!Op de Ginkelse Heide gaan we klasse II proberen, met de kanttekening dat ik in de vetgate kritisch evalueer hoe het eerste rondje gegaan is en of er nog een tweede inzit. Bij twijfel doe ik dat niet en houden we het bij 1 rondje - al is het maar om meer ervaring op te doen

Met dank aan:
- Annemieke en Simone voor hun groomwerk
- Eldert en Nicole voor het vervoer
- Organisatie en vrijwilligers voor hun enthousiasme en inzet