Ik heb wel vaker wat traininkjes gereden, maar ben niet echt een springer, dus heb nogal eens iets te overwinnen. Daarbij ben ik er eind februari tijdens een crossles zo hard afgevallen dat er nu nog iets van een zwelling op mijn rug/bil zit
Het vertrouwen was dus even iets minder, dus ik had toch wel weer iets kriebels in mijn buik.Mijn paard is een 12 jarige Monaco, die heel fijn kan springen, maar dus niet zo gezegend is met mij wat dat betreft. Hij heeft een wat speciaal karakter en kan snel vertrouwen kwijt raken en daar heel erg in blijven hangen. En soms wordt hij gewoon baas en staat hij echt letterlijk te stampvoeten.
Helaas kan ik de filmpjes alleen als linkje plaatsen

We begonnen met wat in uitjes en een boomstammetje. Sootje vond het even weer gek en rende er een paar keer uit, maar bij de derde keer aanrijden ging het zo:
http://www.flickr.com/photos/evav/5697102355/
Daarna hebben we nog even een los boomstammetje geoefend en toen gingen we eigenlijk al gelijk wat hindernissen achter elkaar rijden. Aangezien ik al snel wat huiverig wordt van alles wat ik niet ken moest ik even slikken, met name voor de groentekistjes, maar het viel me heel erg mee. Op de derde hindernis komt hij nogal groot, maar daar maakt hij geen enkel probleem van

http://www.flickr.com/photos/evav/5698259389/
Toen gingen we terug naar het eerste veldje en was het "doe die die en die en dan die maar" en dat ging me echt een beetje snel, aangezien ten eerste de heg toch wel erg hoog leek, mijn paard in Moordrecht de bandjes HAAT, de wagenwielen echt een beetje intimiderend was en paddestoeltjes heb ik helemaal nog nooit gesprongen! Mijn eerste overwinning was de heg, die toch wel op een metertje stond, wat ik volgens mij nog nooit gesprongen heb... Dus eerst zou ik alleen de heg en de bandjes springen... alleen kreeg mijn paard de wagenwielen in het vizier en liet zich er niet meer uit rijden
Daarna dus de wagenwielen wat bewuster mee gepakt en toen viel het toch wel mee.http://www.flickr.com/photos/evav/5698162307/
De paddenstoeltjes hebben we uiteindelijk nog wel gesprongen... en ook de hoge bandjes. Ik had bij het volgende filmpje alleen wat moeite om hem naar voren te rijden, dus reed hem in eerste instantie langs de wagenwielen. Toen ik rond terug reed krijg hij het huisje op de voorgrond in het vizier en daar voelde ik hem heel erg op aantrekken, maar stuurde hem eruit. En toen werd hij dus boos en liep hij over de schouder weg....
http://www.flickr.com/photos/evav/5700906013/
Ik heb ook nog een filmpje van het water, maar dat was geen succes
Ik lag er al bijna naast met alleen door het water heen stappen, maar dat kwam natuurlijk omdat de kikkervisjes eigenlijk levensgevaarlijke vleesetende piranhas zijn. Uiteindelijk zijn we achter een andere pony aan wel van beide kanten erin gekomen, dus dat was wel even genoeg.Al met al was ik dus heel tevreden met het paard en erg trots dat ik de heg heb gesprongen. Waar ik heel erg van baal is mijn houding. Ik heb het idee dat ik zelf te snel terug kom in het zadel boven de sprong, maar maak niet echt bewust mee wat ik nou precies fout doe. Mischien heeft iemand tips hoe ik dat kan verbeteren? Ik vindt het namelijk nogal rot voor mijn paard dat hij zo zijn best doet en toch iedere keer een klap in zijn rug krijgt als ik in het zadel plof.
Ik vind zelf ook dat ik best wat stoerder aan mag rijden... dat komt waarschijnlijk wel weer als ik weer iets meer vertrouwen heb.

) komt het omdat je heel zwaar zit tussen de hindernissen en je daardoor af en toe iets te laat bent. Ook ga je (net als ik hoor) teveel staan ipv je bovenlichaam naar je paard te brengen waardoor balans in het algemeen moeilijker is. Ik denk dat als je net wat meer licht zit (hoeft dus niet perse verlicht want ik ben de eerste die begrijpt dat dat met weinig vertrouwen heel eng is) je het makkelijker hebt.
. Want anders was mijn pony er nooit over gekomen. Haha


