Elke keer denk ik: 'Is het wel goed genoeg?' Maar eigenlijk gaat het allemaal al héél erg goed en mag ik best tevreden zijn. Nobody's perfect, so ain't we. Tapioka is en 3.5 jarige haflingermerrie en sinds maart vorig jaar onder het zadel. Ik heb haar zelf stilletjes aan ingereden, ze is reeds mee op vakantie geweest naar zee en doet dit allemaal super! Voor de zomer hebben we vnl. buiten gereden (aangezien we geen goede piste hadden) tot aan onze zee-vakantie, daar heeft ze een ongelukje gehad en daardoor is ze tot begin november eigenlijk niet meer echt gereden geweest. Geen ramp, ze is nog jong en kon verder lekker bijtanken. Sinds vorige maand zijn we weer rustig begonnen. Ondertussen zijn we verhuisd naar een nieuw super plekje, staat ze in een grotere kudde en zijn we ook met het 'echtere' pistewerk begonnen.We zijn vooral bezig met sturen, stoppen, starten, ... op de zit. Ik ben nog te vaak geneigd stiekem te corrigeren met mijn teugels i.p.v. eerst met mijn zit-been te sturen. Daarom heb ik in het tweede filmpje mijn teugels tijdens het eerste deel gewoon geknoopt en los laten hangen. Reageert ze niet op mijn been, dan corrigeer ik en neem ik mijn teugel erbij. Grappig om te zien dat ik toch elke keer naar mijn teugel neig te pakken... Maar ik mag al heel tevreden zijn, Tapi staat licht aan de hulpen. Ten tijde van het eerste filmpje was stoppen af en toe nog een probleem, lees; ze deed er langer over dan nodig is. Ook wel mijn eigen fout, omdat ik hiervoor altijd mijn teugels bij opnam om te stoppen, nu moet het enkel en alleen op zit! Na een paar keer corrigeren viel het kwartje en ze doet het nu gewoonweg super!
Galop is nog niet wat het moet zijn, maar ik ben momenteel al blij dat ze uberhaupt aanspringt. Eerst was het knalhard draven en bokken i.p.v. aanspringen.
Dus ik laat haar aanspringen, paar passen galop en dan even stop en rust. De piste ligt op sommige stukken zwaar en ze heeft het soms knap lastig, we verliezen dan beide een beetje onze balans. Maar ze doet het allemaal toch maar voor me... 
Mijn benen leven af en toe een eigen leven en ik ben echt nog zoekende naar de juiste houding. Ik wil mijn hakken uitdrukken, maar steek mijn benen naar voren of trek ze juist op... Ik heb echt last met mijn hakken op één lijn te krijgen met mijn heup-delleboog, dus als iemand tips heeft: graag. Ik moet ook leren mijn benen beter te ontspannen als Tapi de oefening goed heeft uitgevoerd.
Het eerste filmpje is van een twee weken geleden. Het had toen gevroren en het toplaagje van de bak was hier en daar hard, waardoor Tapi ietwat voorzichtig liep.
Tweede filmpje is van dit weekend.
Al bij al ben ik super trots op wat mijn meisje en ik allemaal al hebben bereikt.



