We missen Nick nog dagelijks en we hadden dan ook besloten om voorlopig paardloos te blijven.
En toen kwam HIJ in ons leven...
Liefde op het eerste gezicht. Bleek deze ontzettend leuke meneer gewoon te koop te staan... Toen ging mijn hart nog sneller kloppen. We zijn een maand lang wezen kijken naar zijn vorderingen tijdens zijn training (er was een maand of 6 niets met hem gedaan en hij had een behoorlijk trauma opgelopen door een val op de poetsplaats) en na de 3e x kijken ben ik er op gestapt. Ondanks zijn onzekerheid soms, zijn nieuwsgierigheid wint het gelukkig van zijn angst, werd ik nog fliefter dan ik al was. Dus onze eigen vee-arts gebeld en die heeft hem afgelopen week helemaal door de mangel gehaald en goedgekeurd.
Toen was de knoop snel doorgehakt en sinds 1 december zijn wij de trotse eigenaren van Cheyenneflashycatmylo, oftewel kortweg Mylo. Mylo is een paint horse ruin van 4,5 jaar en hij is 1,52 hoog. Mooi maatje.
Deze maand gaan we aan de kennismaking werken en dat gaat heel goed, heb er vandaag voor de 3e x opgezeten en hij zet geen stap verkeerd
In januari gaat hij weer half in training en daarna willen we samen "groeien".
Meet Mylo:
Allereerste keer op zijn rug (en oh wat voelde ik me een beginner, je raakt zo verknocht aan het doen en laten van je eigen paardje, dat je bijna vergeet dat andere paarden anders voelen en anders reageren
)
Samen met zijn nieuwe baasjes:


Onderstaande fotos zijn wat ouder (met dank aan de oude eigenaar!):
Mylo zal Nick niet gaan vervangen, de enige overeenkomst tussen hun twee is dat t allebei ruinen zijn. Nick is Nick en blijft Nick en zo blijft hij in onze harten, en net zo welkom is Mylo om wie hij is en wat we samen misschien wel allemaal kunnen gaan bereiken...
wat cool 

(En ik kom volgend jaar eens foto's maken van hem
't is net of -ie
Esther, van harte gefeliciteerd met je geweldige nieuwe aanwinst!