Op 15 december 2007 heb ik een arbeidsongeval gehad. Meerdere operaties, MRSA-infectie en complicaties aan mijn rechterhand-arm zijn het gevolg. Nu heb ik een zeer groot functieverlies maar vooral de pijn is verschrikkelijk om mee te leven. Elke beweging dat ik maak geeft pijn, gewoon stappen doet pijn, in de auto meerijden doet pijn, kortom gewoon continue pijn.
Voor het ongeval reed ik intensief, had ik mijn eigen paarden en was ik vaak op de manege te vinden. De eerste tijd na het ongeval heb ik mijn paarden gehouden. Echter heb ik begin dit jaar mijn paarden verkocht. Ik kon hen niet verzorgen, ik was altijd afhankelijk van de goodwill van anderen en het deed pijn dat ik hen niets meer kon bieden. Verder ben ik nog steeds vaak in het ziekenhuis en word ik nog regelmatig opgenomen. Ik vond dat anderen mijn paarden meer te bieden hadden dan ik zelf.
Echter blijft het 'kriebelen' en heb ik afgesproken met een vriendin dat ik zaterdag op haar paard mag. En nu begin ik te stressen... Hoe moet ik opstappen? Hoe kan ik mijn teugels aannemen? Maar het ergste is dat als het zaterdag teveel pijn doet en ik dus niet meer kan rijden dan ben ik alle hoop kwijt. Nu kan ik nog steeds hopen dat ik ooit weer kan rijden maar wat als ik zaterdag die hoop teniet doe? Dan heb ik niets meer om naar uit te kijken?
Ik probeer me sterk te houden omdat ik me nog steeds via de VZW inzet voor de paarden maar toch heb ik schrik dat ik crash als blijkt dat rijden niet meer lukt. Ik wil zooooo graag maar vrees dat het niet meer gaat lukken...
Pff, ik weet niet eens waarom ik dit post of wat ik ermee wil bereiken... Ik ben gewoon compleet aan het flippen...