Aangekomen op het terrein lekker met hem wandelen, alle spullen in orde maken en dan voorkeuren. Anouar was helemaal goed, ik had ook niet anders verwacht.
's Avonds konden we lekker naar ons gehuurde huisje, waar een heerlijke douche en een goed bed op ons wachtte. De volgende morgen weer vroeg op.
Anouar was inmiddels ook wakker en stond letterlijk te stuiteren in z'n stal. Nog even wat lopen, opzadelen en we konden gaan.
Toen ik er eenmaal op zat was hij gelukkig heel rustig. Hij stond lekker om zich heen te kijken.

Mooie foto van Anouar, alleen jammer dat ik nog een beetje zit te slapen

Bij het eerste groompunt stonden Mariette en Annemiek (grooms van Saskia) mij op te wachten. M'n ouders waren onderweg een loslopend paard tegen gekomen waar een deelnemer vanaf was gevallen. Ze zijn er achter aan gegaan en hebben hem na een wilde achtervolging kunnen vangen. Mijn eerste rondje hebben ze dus grotendeels gemist, maar gelukkig werd ik goed geholpen.
Laatste groompunt van het eerste rondje, m'n ouders waren weer terug.

In de eerste vetgate zadel eraf getrokken en meteen aangeboden, hartslag van 48 en verder alles helemaal goed.
Tweede rondje ging weer super. Eerste rondje reed ik met iemand samen, tweede rondje ging ze langzamer rijden en Anouar was nog zo fit als een hoentje, dus halverwege ben ik alleen verder gegaan en heb ik het tempo nog wat omhoog gedaan. Helaas het tweede rondje gemiddeld wel langzamer gereden omdat de eerste helft niet echt opschoot.
Tweede vetgate was ik de pineut voor het wegen. Toen ik het zadel eraf haalde zag ik op m'n horloge al dat de hartslag 60 was. Dus ik ben met m'n hele hebben en houwe gaan wegen en heb m'n moeder met Anouar naar de keuring gestuurd. Daardoor wel wat tijd verloren, maar wat maakt het uit, we gingen toch niet voor de eerste plaats.
Hartslag van 52 super netjes dus.
Derde rondje samen gereden met een andere nederlander. Anouar voelde goed, dus we hebben nog even lekker gas kunnen geven op stukken die dat toelieten.
En dan onze eerste finish in het buitenland

Voor het nakeuren even de tijd genomen. Rustig afgezadeld. Hartslag van 52, alleen wel heel iets gevoelig op z'n rug. Niets om me druk over te maken volgende vet, maar toch iets waar ik weer naar moet gaan kijken.
En dan zijn we klaar. Even lekker niets doen. Anouar laten eten, zelf eten en drinken en natuurlijk even de sponsor smsen


Volgende dag transportkeuring. Anouar was helemaal goed en ze vonden z'n rug niet meer gevoelig.
En dan de prijsuitreiking. We zijn 11e geworden van de 28. Ik wilde bij de eerste 50% eindigen, dat was dus gelukt.
Anouar wilde zondag wel weer een rondje, hij sleurde me het hele veld over.

Een fijne wedstrijd en een mooie voorbereiding op onze eerste 160. Ik weet nu dat Anouar ontzettend fit is en goed in z'n vel zit en ik weet ook dat ons zadelprobleem bijna, maar nog niet helemaal, opgelost is.
