Bokt.nl

DYC schreef:

Dit wordt mijn eerste reactie sinds ik een regelmatiger bezoeker ben van Bokt.


** Dat er nog maar veel mogen volgen Welkom!

Ik ben het helemaal eens met de reactie van Jessiejanes. Sinds ik in aanraking ben gekomen met de Westernsport z 'on 5 jaar geleden, hoor ik alleen maar reactie's zoals die van Iski en mede bokkers.

** Geef ik je een nadenkertje mee: De REDEN waarom je juist DIE reacties schijnbaar veel hoort... ?
Degenen die hun paard lek schoppen, kapotspinnen, opknuppen en weet ik wat voor rottigheid je allemaal met een paard kan doen, die zal je in het openbaar niet horen...

Ik ben het helemaal eens dat je goed moet kijken naar het welzijn van een paard, alleen als je steeds verder komt qua niveau kom je op een gegeven moment op een punt wat Jessi al heb omschreven dat een paard meer overtuigd moet worden en neem van mij aan dat onze dressuur Koningin A het ook niet met een suikerklontje redt. Dat zelfde geldt voor de paardenmagiërs Parelli en Roberts .

** Daar heb je gelijk aan. Maar geef dan eens aan waar de grens van dat overtuigen dan ligt? Ik probeer op mijn eigen kneuterige niveautje ook steeds beter cq minder slecht te presteren, maar als dat betekent dat ik me met praktijken bezig moet gaan houden waar ik gewoonweg (onder meer uit fatsoensnormen EN liefde voor m'n beesten) niet in geloof.... Dan geef mijn portie maar aan fikkie.
TUURLIJK moet je je paard wel eens iets verder doorrijden dan hij die dag gewild had. TUURLIJK staat je paard liever in de wei te vreten dan dat hij stevig werkt onder het zadel. Maar: op de dag dat ik toch merk dat mijn paard het werk niet meer leuk vindt, en dat is niet meer op te lossen door een paar weken wat meer het bos in te gaan of door eens een sprongetje in de bak te zetten, dan ga ik me toch wel op m'n hoofd krabben...
Nou heb ik misschien makkelijk praten, want ik HOEF niet te presteren. Ik ben maar een amateurruiter, met gelukkig een leuke en voldoende verdienende baan. Dus ik kan het me permitteren om NU te zeggen dat ik er mee kap en vanaf nu 100% bosruiter word ( (nog) niet van plan trouwens) of om NU de paarden te gaan verkopen en te gaan tafeltennissen.
Maar WAAR ligt die grens van het toelaatbare dan?
Als er bloed komt?
Of als je weer zo'n 'lege' blik van zo'n paard in de inrijarena ziet?
Als het paard 'afgestoft' wordt in de inrijring?
Of als we de conclusie trekken dat we bij een bepaalde pro maar niet meer willen rijden?

Ik hoor hier vaak die mooie verhalen van de sport moet beter worden,proffesioneler, etc etc . Dat is een mooi streven en als iedereen wat meer met elkaar samenwerkt van trainers tot bestuurders dan zal dat zeker wel gaan gebeuren.
Deze progressie kan naar mijn idee alleen gebeuren als er meer financiële middelen aangetrokken worden oftewel mensen die willen investeren in de westernsport maar zolang er kleine negativiteiten van een kampioenschap een weeklang hier ronddwalen wordt het nooit wat.

** Deels heb je gelijk want praatjes vullen geen gaatjes en na elk kampioenschap gebeurt weer precies hetzelfde. MAAR zolang dat gebeurt, is er blijkbaar een REDEN om toch elke keer weer over dat onderwerp te beginnen. Omdat 'men' blijkbaar nog steeds koste wat kost wil presteren. Al gaat 'men' letterlijk over (paarden)lijken....

Vertel me dan eens: wat gaan we hier aan doen?
JUIST om topics als deze in de toekomst OVERBODIG te maken?
Is GELD volgens jou DE oplossing???
Vertel me eens: wat ga JIJ doen op de volgende wedstrijd???

Ik wil m'n steentje best bijdragen aan de westernsport. Hoe beperkt mijn invloed als 'amateurtje' ook maar is. Heel veel kleine steentjes kunnen de loop van een complete rivier veranderen....

Ik kan alleen maar aangeven wat ik zelf probeer te doen.
Ik les uitsluitend nog bij mensen waar ik volledig achter sta qua trainingsmethoden, maar ook qua didactiek en eigen paardenhouderij (en geloof me dat maakt de spoeling al verrekte dun). Verder probeer ik zelf met de beperkte middelen die ik heb het leven van m'n beesten zo paardwaardig mogelijk te houden. Ik rijd zo zacht als het kan, maar zo hard als het moet, met DUIDELIJKE grenzen. De grenzen liggen voor mij bij robben in de mond, grof spoorgebruik, beperking van normaal stal- en weidegedrag, op wedstrijd toegestaan harnachement, maar ook acceptabel ruitergedrag. Ik probeer zowel 'thuis' als op wedstrijd een nette ruiter te zijn, zowel naar m'n paard als naar mederuiters als naar publiek.
En dit wil echt niet zeggen dat ik een caviapaard heb dat altijd zelf mag kiezen waar ze zin in heeft. Soms push ik ook wel eens wat door in het werk, waar ze geen zin aan heeft of waar ze moeite mee heeft. In beperkte mate geldt "No pain, no gain".
En soms ben ik daarin ook volkomen fout bezig. Dan vloek ik stevig omdat het niet lukt en ik heb ook de neiging om mijn paard dan te veel in z'n mond te hangen. Dat zijn momenten waarin ik me laat leiden door een stukje frustratie of emotie waar ik op dat moment last van heb, en wat ik afreageer op m'n paard. Eerlijk is eerlijk, dat gebeurt me soms. Gelukkig word ik ook ouder en wat rustiger en komt het steeds minder vaak voor. Maar ik ben niet heiliger dan de paus. Soms gaat dat gewoon mis en moet ik teruggeschopt worden uit m'n overfanatisme, of uit m'n stressbui waar ik dan ingeschoten ben. En dan heb ik gelukkig een man, stalhouder of trainer in de buurt waar ik voldoende respect voor heb om ook meteen te weten dat het inderdaad aan MIJ ligt als ik commentaar krijg.

Pfffff wat een epistel inmiddels.
Maar ik daag je uit.
Waar ligt voor jou die grens?
En wat ga je er aan doen als een ander JOUW grens overschrijdt???
(want eerlijk is eerlijk; ik hou m'n mond op wedstrijden of maak eens een opmerking, maar meer zal ik over een ander ook niet snel doen. Een afkeurende blik of hooguit een sneer is het maximale wat je van mij als mederuiter zult krijgen... Soms ben ik een echte lafbek wat dat betreft...

jottum schreef:

Sinds de stukken van Norman in de Quarter en topics als deze op bokt, is het voor leken zoals ik niet meer uit te maken wat goed en kwaad is. Is er uberhaupt nog een trainer te vertrouwen, bestaat er een methode die goed is?
Hoe moet ik hier nog een weg in vinden, als ik mijn paard wil laten trainen, als ik zelf verder wil komen met het westernrijden.

Sonja schreef:

Maar eerlijk is eerlijk CC; ik spreek mensen ook niet aan op een wedstrijd. Jij wel?

jottum schreef:

Is het goed om een paard te corrigeren als hij niet stopt wanneer je dat vraagt? Zo, ja welke correctie is goed en welke fout?
Natuurlijk is het mogelijk om zelf in te schatten wat juist is, maar ieder mens heeft toch de neiging om zichzelf soepeler te beoordelen, dan een ander zou doen.

jessiejanes schreef:

Tussentijds ben ik wel op 1 lijn gezet met,de hofstadgroep, moordenaars, verkrachters, dierenbeulen, gebruik bruut geweld en

Citaat:

Ik heb mijn grenzen.Waar anderen hun grenzen hebben moeten ze zelf weten

iski schreef:

Maar wat me bij dit alles verbaast is dat iedereen voorbeelden kent van mensen/ruiters, in alle takken van deze hobby (dus ook bij de Reining), die zonder te plukken, zagen, hakken en god moge weten welke methoden er allemaal uitgevonden worden (zie reactie m.b.t. wat er allemaal te koop is) op een prettige manier met hun hobby bezig zijn. En zelfs goed weten te presteren en zichtbaar op een zachte manier de top behalen......en daarmee bewijzen dat het dus kan.

** Tuurlijk kan dat. Waarom zou dat dan niet kunnen? Omdat een aantal mensen het tegendeel lijkt te bewijzen? Onzin! En ZELFS de broodruiters hebben gewoon geen excuus voor de soms idiote trainingspraktijken. Want ook zij kunnen er voor kiezen om ander werk als kostwinning te doen, om zo de druk van het paardengedoe af te halen en dus op een FATSOENLIJKE manier te kunnen trainen...

Ik ben uitgedaagd om iemands paarden showklaar te maken met zachte hand. Nou, ik zal wel wijzer wezen.

** LAFBEK! Dus wel grootse verhalen neerzetten, en dan terugkrabbelen als je een kans krijgt te bewijzen dat het anders kan???

Want ik benader dit alles vanuit een geheel andere invalshoek.

** Yep, die van de Blabla...

Er wordt voortdurend over sport gesproken daar waar ik het over hobby heb. Bij sport praten we dus over presteren....winnen.... Maar wat zou je nou? Wat wil je nou feitelijk bewijzen?

** Nou, bijvoorbeeld dat je op een leuke en prettige manier met je paard kunt presteren? ALS je dat al 'bewijzen' vindt.... Wedstrijdrijden kan ook HOBBY zijn, waarin je niets hoeft te BEWIJZEN, maar waarin je lekker een dagje uit bent en de vergelijking zoekt met andere combinaties met als doel daarvan te leren...

Daarover nadenkend kan ik alleen maar tot de conclusie komen dat het dus 'altijd' draait om ons eigen ego.... En mijn stelling is dat je daar geen enkel dier voor mag gebruiken.

** Yesssssss we zijn d'r weer! Komend weekeinde allemaal de paarden op de trailer/veewagen, naar de prairy, en loslaten die handel!!!!

En ik? Ik hoef niemand iets te bewijzen, ben niemand iets verschuldigd. En iedereen mag een betere ruiter zijn dan ik en er meer verstand van hebben en meer kunnen presteren... want ik ben uiterst tevreden met wie ik ben en volkomen in evenwicht met mijn geweten tegenover al mijn dieren.

** Oh? Dus die van jou zijn er al? Gezellie, kunnen ze die van ons zaterdag rondleiden!

Rij ik dan niet? Tuurlijk wel, lekker in het bos.

** Dat is zielig! Dat draait om je eigen ego en daar mag je geen enkel dier voor gebruiken!

Moet ik me dan terugtrekken van wedstrijden? Nee, want alleen door te participeren kun je invloed uitoefenen .

** Nou kom op dan! Volg andere voorbeelden en doe lekker mee! Laat zien dat het WEL op een fatsoenlijke manier kan!!!

Krijgt mij paard nooit een korrigerende dreun? Zeker wel, ik heb respect voor mijn paarden en eis respect voor mijzelf. Over het waarom daarvan neem ik aan dat ik dat jullie niet uit hoef te leggen. Maar wederzijds respect voor elkaar hebben heeft in mijn ogen niets te maken met het verheffen van een hobby tot een sport waarbij dat paard iets moet presteren zodat JIJ weer zo'n lint aan de muur kunt hangen of jezelf Nederlands Kampioen mag noemen.

** Dus eigenlijk ben je nu gewoon aan het zeuren omdat we de WesternHOBBY hier WesternSPORT noemen? *kreun* WHO CARES????
Noem jij het toch lekker hobby?

Maar lukt het je dit op een manier die we allemaal als diervriendelijk kunnen bestempelen...... ga dan vooral je gang.....het kan....je ziet het bij sommigen dus wanneer het jou niet lukt ga dan niet mij vragen om het voor je te doen maar ga zelf aan de slag.

** Als jij die dieren dan zo'n warm hart toedraagt, DEEL DAN JE KENNIS. ZEKER aan degenen die dus blijkbaar OPEN STAAN voor jouw ideeen!!! Prachtige kans joh, grijpen!

Een diervriendelijke groet,
Iski