Bokt.nl

Citaat:

KOP
Het gaat blijkbaar heel goed met de eventingsport

STREAMER
In grote eventing-landen is het heel normaal dat niet iedereen kan starten.

Bondscoach eventing Martin Lips maakte vorige week dankbaar van de gelegenheid gebruik en legde Wendela Schlimmer, organisator van International Horse Trials Ede, het vuur aan de schenen. Hij wilde weten waarom zoveel Nederlandse ruiters komend weekend niet aan de start kunnen verschijnen in Ede. Vandaag het verweer.

Beste Martin,

In de eerste plaats ben ik blij dat jij mij deze vraag stelt, dit geeft mij de kans om de situatie uit te leggen. Sommige dingen waar jij zeker van op de hoogte bent, zal ik toch uitgebreid uitleggen, zodat het verhaal voor de lezer ook duidelijk wordt. Om te beginnen met enige achtergrondinformatie betreffende International Horse Trials Ede en mijzelf.

Ik ben 25 jaar geleden geboren op De Valouwe in Ede, op de plaats waar ik nu nog steeds woon. Sinds vier jaar echter woon ik 100 meter verderop in mijn eigen huisje naast de stallen. De Valouwe is sinds enkele generaties eigendom van mijn familie. Mijn ouders hadden een kwekerij en thuis waren er koeien, schapen, kippen, honden, een haflinger en twee oude brave pony’s. Zodra mijn broer, zusje en ik thuis waren, reden we eindeloos op deze oude pony’s, met of zonder zadel, en elk weekend bouwden we verder aan ons crossparcours van takkenbossen. Ook gingen we naar de ponyclub, we hadden heel veel plezier.

Bij ons in de buurt woonden ook mevrouw Roskam en de familie Hoegen (Ernestine Hoegen was toen een enthousiast en succesvol eventingruiter). Via hen kwamen wij in contact met Piet van der Schans. Piet heeft in zijn tijd zeer succesvol gereden, waaronder meerdere EK’s en de Olympische Spelen. Zijn zoon Wout Jan is een zeer succesvolle springruiter en ook zijn kleinzoon Patrick lijkt in de voetsporen van zijn vader en grootvader te treden. Helaas is Piet enkele jaren geleden veel te jong overleden. Door Piet zijn wij echt aan het rijden gekomen. Hij adviseerde ons om een paar paarden te kopen en de niet al te goede pony’s te laten voor wat ze waren.

Mijn vader was destijds net begonnen met een boerderij in Tsjechië. Dat deed hij samen met een vriend die wel verstand van paarden had. Samen gingen zij naar Kladruby, een grote Tsjechische staatsstoeterij. Na de val van de Muur veranderde er veel in Tsjechië. Zo werd er onder andere een reorganisatie gehouden in Kladruby. De fokkerij zou zich weer uitsluitend gaan richten op de pure Kladruber menpaarden, en alle warmbloeden en volbloeden werden verkocht. Hadden we toen geweten wat wij nu weten, dan hadden we zeker enkele van die schitterende volbloeden gekocht. Die werden daar gefokt en getraind voor de Velky Pardubice (de Tsjechische Grand National). Maar de aankopen die we wel deden bleken later ook meer dan goed te zijn. Zowel de vierjarige Several als de vierjarige Flying (beter bekend als Joep) kwamen bij ons op stal in Nederland.

Nu kon Piet beginnen met serieuzere lessen. Elke week hadden mijn moeder, mijn zusje en ik bij Piet springles. De springlessen werden langzamerhand aangevuld met crosslessen op het terrein van mevrouw Roskam. Zo werden wij netjes opgeleid en vier jaar later reed ik als 16-jarige mijn eerste EK junioren op Flying. Daarna reed ik nog twee EK’s op Several.
Na mijn tijd bij de jeugd maakte ik de overstap naar de senioren en reed ik als 20-jarige voor het eerst Boekelo. Inmiddels heb ik met Several 15 drie sterren-wedstrijden uitgereden, waaronder vijf keer Boekelo.

Sinds 1999 organiseren wij, samen met heel veel vrijwilligers, een eventingwedstrijd op De Valouwe, beter bekend als International Horse Trials Ede. Wij zijn begonnen met een nationale wedstrijd en nu wordt er sinds enkele jaren ook een internationale wedstrijd georganiseerd op 1, 2 en 3 sterren niveau. Vorig jaar bleek dat Horse Trials Ede met haar grote hoeveelheid deelnemers is uitgegroeid tot één van de grootste eventing-evenementen van Europa. In het internationale weekend kwamen er een kleine 300 deelnemers aan de start uit 16 verschillende landen. Hieronder bevonden zich onder andere de huidige wereldkampioene Zara Philips, de gehele Nederlandse top en een groot deel van de Duitse, Belgische en Franse top. Ook werd er in Ede vorig jaar voor het eerst het Nederlands Kampioenschap voor Junioren en Young Riders verreden. Dit zorgde voor een extra spannende strijd. Naast de vele deelnemers waren er ook duizenden bezoekers. Het publiek geniet elk jaar van spectaculaire sport, gezelligheid op het terras bij de waterbak, en de welbekende bloeiende rhodondendrons tijdens een wandeling langs het crossparcours. Wij hopen dat een heerlijk zonnetje alles ook dit jaar weer compleet maakt. We kunnen niet wachten om iedereen te verwelkomen op de crossdag, zaterdag 23 juni!

Nu terug naar je vraag, Martin. Op het moment dat ik deze brief schrijf ziet het er inderdaad naar uit, dat wij niet alle nominatieve inschrijvingen kunnen accepteren. Veiligheidshalve kunnen er ‘slechts’ ruim 300 paarden starten op de crossdag. Reken maar uit, als er elke twee minuten één paard start (sneller starten is niet verantwoord), dan is dat 30 paarden in een uur. Met 300 paarden zit je dan al aan tien uur crossen, dus als wij om 07.30 uur ‘s ochtends beginnen, en tussen de klassen in een half uur pauze houden om de hindernisjury’s op hun plaats te zetten, dan zijn wij ‘s avonds om 18.30 uur klaar. Dit er van uitgaand dat er niets gebeurt waardoor de cross bijvoorbeeld een half uur stil komt te liggen.

Met 430 nominatieve aanmeldingen moesten wij dus maatregelen treffen. Voor alle landen geldt nu dat zij niet meer dan 50 deelnemers mogen opgeven, alleen Duitsland, Engeland en Nederland kwamen over dit maximum aan combinaties heen, en de federaties van deze landen hebben dus moeten aangeven welke combinaties wel en niet mogen starten. Omdat Ede voor zowel de Junioren, Young Riders als het EK Landelijke Ruiters een kwalificatie en selectiewedstrijd is, kregen al deze ruiters voorrang. Daarbij kunnen de kaderleden senioren in de CIC3* een kwalificatie halen voor bijvoorbeeld Boekelo, dus ook dezen kregen de voorrang om met in ieder geval één paard deel te nemen. Alle ruiters die buiten deze groepen vallen mogen in ieder geval met één paard starten. Dit leek tot nu toe de beste en meest faire oplossing. Het maximaal aantal Nederlandse ruiters is daarmee op ruim 60 gekomen.

Wij hebben uiteraard geprobeerd om op de eerste plaats alle Nederlanders de mogelijkheid te bieden om te starten. Wij hadden echter niet gerekend op zoveel Nederlandse deelname. Daarbij is het een internationale wedstrijd, wij moeten alle landen de ruimte geven om ruiters te sturen. Let wel, de aanmeldingen zijn slechts nominatief en ervaring heeft ons geleerd dat zeker 20% daarvan uitvalt. Wij houden dan ook hoop dat nog enkele combinaties op de wachtlijst uiteindelijk toch kunnen starten. De Nederlandse deelnemers op de wachtlijst krijgen hierbij uiteraard de eerste kans.

Dit is het eerste jaar dat Horse Trials Ede in deze ‘luxe’ situatie verkeert. In grote eventing-landen als Duitsland, Engeland en Frankrijk is het heel normaal dat niet iedereen kan starten. Dus ondanks dat het voor sommige ruiters heel vervelend is, moeten wij niet vergeten stil te staan bij het feit dat het blijkbaar heel goed gaat met de Nederlandse eventingsport. Niet eerder waren er zoveel internationale combinaties. Het wegvallen van de steeple is hier natuurlijk een belangrijke oorzaak van, omdat nu meer Nederlands gefokte paarden geschikt zijn voor de internationale eventingsport dan voorheen. Uiteraard pleit deze groei van de eventingsport ook voor jou als bondscoach!

Ik verwacht dat deze groei in Nederland doorzet. Nu al enkele jaren blijkt dat Horse Trials Ede ook in het buitenland een goede naam heeft, zijn wij aan het nadenken over een oplossing voor de toekomst. Het plan is om volgend jaar de cross over twee dagen te verrijden. Als wij dat doen, zullen we veel meer combinaties kunnen laten starten. De dressuur en het springen vormen namelijk geen probleem om in te delen, dat is gewoon een kwestie van meer ringen en jury’s. Maar met de cross kunnen we, zoals ik al aangaf, gewoon niet meer dan ruim 300 paarden laten starten. Wij denken erover om volgend jaar de CCI1* en CCI2* (langere uithoudingsproef, springen na de cross) op zaterdag te laten crossen en zondag te laten springen, en de CIC2* en CIC 3* (kortere cross voorafgegaan door springen) vice versa.