Weinig kracht..

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Tinky12

Berichten: 9435
Geregistreerd: 27-01-06
Woonplaats: Met mijn hart in Amsterdam.

Re: Weinig kracht..

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-02-08 21:23

Lieve Jeskim,

Kun jij er wat aan doen dat je "gezegend"bent met deze aandoening...ik dacht het niet,een ander heeft jou ook niet te veroordelen.Doen ze dat wel dan heeft er iets gemankeerd aan hun opvoeding of er rammelt iets in de bovenkamer Clown
Respect hebben is iets wat je moet leren en hoort doodnormaal te zijn...
Jij bent lekker met je paardje aan het prutsen op je eigen manier en geniet daar geweldig van...af en toe heb je even een extra handje nodig,moet dat nu zo'n probleem zijn.Nee hoor...ze nemen je maar zoals je bent met al je grote en overweldige pluspunten...dan moet dat ene kleine minpuntje wel in het niet vallen Knipoog Haha!
Anders kunnen ze lekker de boom in Bloos
Deze hoorde ik van een goede bekende van mij.....
"My god...you fell from the ugly tree and hit all the branches on the way down" Bloos Haha!

Is zeker van toepassing op mensen die commentaar leveren en vinden dat ze alles beter weten dan jou en je veroordelen zonder dat ze het hele verhaal (willen) kennen Knipoog

Geniet van het leven Jeskim en vooral van je paardje Knipoog

Stephanie

Berichten: 11654
Geregistreerd: 29-11-03
Woonplaats: Groningen

Re: Weinig kracht..

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-02-08 21:42

Tinky12 schreef:
Je bent zoals je bent Cloverdale...met je goede en minder goede punten.Je hebt niets om je over te schamen.Ik loop alweer een paar jaar mee op deze aardkloot en ben de perfecte persoon nog niet tegen gekomen hoor Knipoog

klopt hoor =)
maar het is gewoon een moeilijk en toch wel gevoelig onderwerp.
Hoe hard je het ook probeerd te negeren Sigaar

tsja het klinkt allemaal wel mooi dat ik er redelijk goed mee om kan gaan maar het is toch wel een proces geweest denk ik.
In het begin kon ik het eigelijk niet accepteren en uitleggen was al helemaal een moeilijk punt.

Ben toen in een soort van therapie geweest en heb daar toen echt de feiten onder mijn neus geduwd gekregen en tsja die kan je nu eenmaal niet verdraaien Bloos

Tinky12

Berichten: 9435
Geregistreerd: 27-01-06
Woonplaats: Met mijn hart in Amsterdam.

Re: Weinig kracht..

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-02-08 01:17

Tsja Clover...je moet jezelf natuurlijk wel accepteren zoals je bent,maar laat alsjeblieft de mening van anderen niet meetellen.Kijk eens in de spiegel...dat ben jij en wie daar problemen mee heeft...hup...de boom in Bloos (boom wordt vol dus laat ze ook af en toe opwaaien Haha! )

Ik heb een aantal jaar geleden kanker gehad en toen ik dat te horen heb gekregen had ik besloten om er recht tegenin te gaan.Heb meteen mensen verteld hoe het zat na een bezinningsperiode van een week.Gewoon de feiten op tafel gooien...anders krijg je dat gesmoes achter je rug om of van die pijnlijke stilten,mensen die je koste wat kost proberen te vermijden omdat ze het onderwerp griezelig vinden.
Gewoon de boel uitgelegt en gevraagt of er nog vragen waren...dan is het klaar en kun je verder gaan met wat werkelijk belangrijk is.
Nu moet ik ook wel zeggen dat ik een redelijk zwartgallige humor heb en de zelfspot is dan ook niet van de lucht... Duivel
Samen met een vriendin die net zo erg is...of misschien nog wel erger Clown kun je je aardig optrekken hoor.
Wat een ander daarvan denkt...zal mij een worst wezen...ik hoor ze wel tegen de tijd dat ze zelf ergens tegenaan lopen Bloos .

Geniet van het leven zoveel als je kunt hoor vooral als je lekker nog wat kunt prutsen met de paardjes,of dat nu rijden is of verzorgen...of alleen maar de geur opsnuiven en je neus begraven in de vacht.Net wat je kunt...als het maar met volle teugen is Knipoog

mr_blue
Berichten: 338
Geregistreerd: 23-01-08
Woonplaats: rotterdam e/o

Re: Weinig kracht..

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-02-08 14:12

ik heb reuma en daarbij ben ik ook altijd moe
die dingen schijnen altijd samen te gaan

ik heb dus ook best wel wat hulp nodig
op mijn werk is dat een hele tijd de waterkoker geweest ze hebben overwogen om een lichtere te kopen maar helaas bestaat er geen lichter water dus daar moet ik al mee geholpen worden en er is nog niemand die een gekke bek getrokken heeft met van daar heb je haar weer
en als het wel goed gaat dan staan ze meestal om een hoekje mee te kijken of het ook wel echt goed gaat

mensen zijn echt wel bereid om je te helpen als je echt wat mankeerd misschien niet iedereen maar de meeste mensen wel
op stal heb ik ook altijd m'n vaste " hulpjes " hoef niks te vragen ze zijn er gewoon lopen uit zich zelf mee naar de bak
hoef nooit wat te vragen soms wel als ze er niet zijn maar iedereen helpt me graag

fransis

Berichten: 179
Geregistreerd: 18-04-07
Woonplaats: oost souburg

Re: Weinig kracht..

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-02-08 11:40

ik heb door mijn narcoleptie ook niet altijd de kracht die ik zou willen hebben, maar ik wil mijn fjord en haflinger wel op mijn pinken kunnen rijden, dus ik rijd ze naar zeer grote tevredenheid met hackemore

ladypaard

Berichten: 3737
Geregistreerd: 21-12-04
Woonplaats: Harderwijk

Re: Weinig kracht..

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-08 10:08

Het is vooral vervelend dat het niet aan je te zien is,
Ik heb zelf vaak last van mijn gewrichten, en spieren (net of dat ze verzuren zonder dat je maar echt iets hebt gedaan) en heb daarom vaak ook een doof gevoel in mijn armen, waardoor ik amper kracht heb, Jammer genoeg maakt m'n paardje zich wel af en toe sterk, dus ik kom vaak genoeg van mijn paard af, dat mijn moeder voor me moet afzadelen en deken erop doen. dan zit iedereen echt te kijken van : "Kan ze t niet zelf?"
ook moet ik iedereen vragen om zware zakken met voer voor mij te dragen. Nou ja zelfde verhaal.
Zij zien een gezonde, vrolijke meid voor zich, maar ondertussen kan ik niet zo veel.
het is ook niet zo dat ik er te koop mee wil lopen, maar op zulke momenten zou het wel wat makkelijker zijn als het wat duidelijker zou zijn, (al loop ik vaak genoeg helemaal raar, omdat ik mijn benen dan niet kan bewegen Clown )

Ik ben nu bezig mijn paard op kleine hulpjes te laten reageren, maar ze doet net of ze dom is, en ik heb de kracht niet om door te pakken Lachen dus dat gaat heel lekker, ik rijdt nu met elastiek, en soms met een ander tuigje om nog enigszins wat te kunnen zeggen.

ik las hier in het topic als paar ideetjes om mij verder te helpen, dus ik lees vrolijk door Haha!

fransis

Berichten: 179
Geregistreerd: 18-04-07
Woonplaats: oost souburg

Re: Weinig kracht..

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-08 13:03

ladypaard schreef:
Het is vooral vervelend dat het niet aan je te zien is,
Ik heb zelf vaak last van mijn gewrichten, en spieren (net of dat ze verzuren zonder dat je maar echt iets hebt gedaan) en heb daarom vaak ook een doof gevoel in mijn armen, waardoor ik amper kracht heb, Jammer genoeg maakt m'n paardje zich wel af en toe sterk, dus ik kom vaak genoeg van mijn paard af, dat mijn moeder voor me moet afzadelen en deken erop doen. dan zit iedereen echt te kijken van : "Kan ze t niet zelf?"
ook moet ik iedereen vragen om zware zakken met voer voor mij te dragen. Nou ja zelfde verhaal.
Zij zien een gezonde, vrolijke meid voor zich, maar ondertussen kan ik niet zo veel.
het is ook niet zo dat ik er te koop mee wil lopen, maar op zulke momenten zou het wel wat makkelijker zijn als het wat duidelijker zou zijn, (al loop ik vaak genoeg helemaal raar, omdat ik mijn benen dan niet kan bewegen Clown )

Ik ben nu bezig mijn paard op kleine hulpjes te laten reageren, maar ze doet net of ze dom is, en ik heb de kracht niet om door te pakken Lachen dus dat gaat heel lekker, ik rijdt nu met elastiek, en soms met een ander tuigje om nog enigszins wat te kunnen zeggen.

ik las hier in het topic als paar ideetjes om mij verder te helpen, dus ik lees vrolijk door Haha!

ik heb door de narcoleptie ook vaak genoeg gehad dat ik halverwege de rit helemaal nergens meer toe in staat was, om me vervolgens half bewusteloos van mijn paard af te moeten laten halen. de mensen in mijn omgeving weten het, maar toch is er elke keer weer een berg consternatie als ik weer van mijn paard gehaald moet worden omdat ik toch weer meer heb gedaan dan mijn lichaam aan kan. Huilen

Ellen__

Berichten: 1980
Geregistreerd: 29-01-08
Woonplaats: apeldoorn

Re: Weinig kracht..

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-08 16:06

ik heb wsl.ook cvs en een vit. b 12 tekort,ik merk inderdaad met aansingelen dat ik hem niet op het 4de gaatje krijg Boos!
en met opstappen heb ik een krukje nodig(paard is maar 1.58) en ja soms als ze me dan zien lopen met dat krukje naar de bak zitten sommige echt raar na te kijken Bloos ik ben echt niet zo lenig meer als vroeger...
en met rijden heb ik snel last van kramp,en dan vooral in mijn benen en mijn handen,als ik veel druk moet zetten,vooral na het lessen ben ik helemaal kapot.
ik heb ook krachtverlies in dan vooral in mijn armen,en dan na het rijden als ik nog moet poetsen zijn mn armen snel vermoeid enz. Knipoog
dus je verhaal is heel herkenbaar en bij mij zie je ook niks

crazybeeotch

Berichten: 52
Geregistreerd: 23-01-07
Woonplaats: wateringen

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-06-10 20:19

Ik herken dit probleem ook ik heb sinds 2007 ook krachtsverlies gekregen op de een op andere dag... ik kon toen ook amper opsteigen of ik was al kapot pfff en dan kreeg ik ook altijd nog de manege paarden die je voor moest duwen. Heb toen ook aangeven dat ik dit niet meer aankon maar ze konden geen rekening met mij houden omdat iedereen wel op een ander paard wil... ik ben toen daar gestopt en ook nog tussen door bij dokters en ziekenhuizen gelopen omdat toch niet echt bekend was wat ik nou had... nou sinds sept 2009 na veel te moeten horen dat het tussen me oren zat heb ik van de reumatoloog te horen gekregen dat ik fibromyalgie heb. tussen door wel wat eigen paarden gereden maar dit kon ook niet bij elk paard want sommige reageerde erg op mijn spierspanning. sinds vorig jaar had ik een bijrijdpaardje wat zo relax was en niet op mijn lichaam lette helaas moest ik daar ook weer mee stoppen wegens omstandigheden met de eigenaar. En ben nu weer begonnen op een andere manege waar ik eerst heen ben gegaan om uit te leggen wat ik had en of ze daar rekening mee konden houden tot mijn verbazing vertelde ik het tegen een instructeur die zelf ook fibromyalgie had dus die snapte mij volkomen. En ik rij daar nu op paardjes die gewoon lekker voorwaarts zijn zodat ik toch een uur lekker kan vol rijden. Wel 2 weken op een paardje gezeten wat grote gangen had en door die spierspanning kan ik dus moeilijk op dat paard zitten en toen ging ze er dus vandoor en ben ik hard gevallen op me armen waardoor die nu weinig kracht hebben. hierdoor ben ik wel weer wat voorzichtiger geworden met op welke paarden ik ga omdat ik nu weet wat het doet met mijn lichaam als ik dus zo'n klap krijg. Verder ook een vriendin van mij die weet wat ik heb en bij mij in de les mee rijd dus als ik een moeilijker paardje krijg om te proberen en het gaat niet kan ik met haar wisselen wat echt super fijn is. en ben er achter gekomen dat ik geen buitenritten kan maken omdat dan op 1 of ander manier hoe leuk ik een buitenrit ook vind mijn spieren van af me tenen tot aan me heup helemaal verkrampen 1ne been erger als de andere en dus amper dan kan licht rijden en doet onwijs pijn.nu mag ik dan als ze met de les een buitenrit gaan maken in de bak rijden alleen zonder toezicht op een paard echt ik ben zo blij met deze manege!! heb nu gewoon weer zin om vaker te rijden door dat het zo goed gaat.