Rietveld schreef:Ik denk wel dat daar de oorsprong ligt en misschien dat ruiters zijn "vergeten" op te houden met verzamelen en kuiten erbij misschien iets te letterlijk nemen.
Ik denk ook dat daar de oorsprong ligt.
Ik zou geen andere reden weten.
Toen ik mijn nieuwe paard Nic Nack kocht probeerde ik hem te rijden zoals hij altijd met succes gereden is. Gaan staan in de beugels en hand naar voren voor de snelle cirkel en gaan zitten voor de langzame. Voor de rest je benen van hem weg. Hij moest helemaal op zijn eigen benen lopen. Aangezien dit niet mijn tweede natuur is en ik gewend ben om heel anders te rijden, was dit geen succes voor mij. Ik heb dus maar weer besloten om hem aan te passen aan mijn manier van rijden.
Nu blijf ik gewoon weer zitten in de snelle cirkel en drijf hem niet om de pas, maar ik drijf hem er wel in een bepaalde ritme behoorlijk bij. Hij loopt nu mooi verzameld en hard op de snelle cirkel. Hoofd naar beneden en gaan! Zodra ik zwaarder ga zitten en ophou met drijven komt hij mooi verzameld terug, maar wat ik zeg, dan moet ik mijn benen erbij houden en drijf dan alleen wanneer ik hem met mijn hand op moet pakken omdat hij bijvoorbeeld niet mooi stuurt of wanneer hij wat uit elkaar valt in de terug gang. Wanneer ik hand gebruik gebruik ik ook altijd been. Dus ik gebruik wel meer been dan de meeste ruiters die ik zie. Want als ik iets niet begrijp zijn het die afgestoken benen.
