Ik galopeer zowiezo nooit voluit, je weet maar nooit.
Bij ons in het bos heeft een paard een keer z'n been gebroken. Ruiter was gewoon rustig aan het galoperen, paard opeens stokkreupel. Natuurlijk zijn overal risico's aan verbonden, maar ik zoek ze liever niet op. Ik moet er niet aan denken wat er gebeurd als er ineens een hond uit de bosjes springt of Anouar struikeld.
Op de baan zijn we wel heel vaak voluit gegaan (onderling) Maar dan weet ik dat er niet zomaar mensen of dieren voor je neus staan, er geen gaten zijn, er geen rare dingen liggen en Anouar alleen maar met de wedstrijd bezig is en met z'n volle aandacht erbij.