[WN] raad gevraagd

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
soflo

Berichten: 530
Geregistreerd: 29-10-08
Woonplaats: almelo

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-12-09 21:50

Het zou een goede keuze zijn,

Ik heb de zelfde ervaring, en zelfs iedereen om me heen
zei dat ik haar weg moest doen.
mijn merrie is nu van het zomer in gereden en 100% het knopje om gedraaid.
ze is helemaal braaf en betrouwbaar geworden .
Ik wilde ook doorzetten.zelfs mijn destijdse trainster had vraagtekens of ze wel een rustig en leuk rijpaardje zou worden
Ik weet niet of je het zelfgaat doen,
Maar er moet niet iets fout gaan met zadelak maken,anders ben je terug bij af.
Ik hoop dat je door zet.
Ik ben super gelukkig met haar nu.
kan zo met haar het bos in.
IK weet hoe je voelt.

veel sterkte en succes

AprilRain

Berichten: 589
Geregistreerd: 19-04-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-12-09 20:58

Grondwerk wil ik wel graag zelf doen... maar er de 1e keer opstappen niet denk ik.
Gewoon even m'n gevoel volgen en als het allemaal goed gaat, breng ik haar liever naar iemand met veel ervaring in jonge paarden.

Mandyke

Berichten: 2332
Geregistreerd: 20-09-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-12-09 22:13

Wat is die 'klik' ook eigenlijk??

Toen ik mijn paard voor de allereerste keer zag vanop een afstand was ik instant verliefd op haar. De koop was al rond. En even later stond ik daar met een 3-jarige die niets kende en altijd lekker verwend nog met mammie op de wei had gestaan.

Met al de manège-kennis die ik in alle voorgaande jaren vergaard had begon ik eraan.
Ik heb elke korrel zand, elke hoek van de bak, zelfs de wei die echter de bak lag van dichtbij gezien. Telkens ik erop zat katapulteerde ze me gewoon de bakrand over, bleef ze net zolang bokken en rondgaloperen tot ik eraf lag, ... En wat nog het ergste was, ze deed het expres, het waren geen ongelukjes uit schrikreacties! Uiteraard ontwikkelde ik een enorme angst voor dit paard, op de duur durfde ik er dan ook niet meer op rijden. De angst heeft lang aangehouden maar beetje bij beetje heb ik mezelf terug verder gepushed. Ik heb moeten inzien dat ik dit paard niet kon behandelen zoals men in de traditionele manèges het voorschrijft. Dit paard vroeg een andere aanpak en daar had ik mij naar te schikken of ... En nu ... heb ik een geweldig paard waar ik absoluut angst-loos mee omga. Ik ken haar door en door en zij mij. We weten nu wat we aan elkaar hebben en waar de grenzen liggen. En dat is volgens mij de klik die je moet hebben, elkaar kennen en elkaar respecteren. Het is een band die moet opgebouwd worden, het is er voor de volle 100% voor gaan.
Ik kan het echter wel begrijpen dat velen zover niet willen gaan en kiezen voor een ander paard, maar ik kan je zeggen als je jaren later gezellig met dat ene paard zonder probleem en zonder angst aan de slag kunt gaan, dan ben je best wel trots!

Succes!!

(en ik ben ondanks alles nog steeds even verliefd op mijn paardje gebleven ;) )

TinkerTreas

Berichten: 4129
Geregistreerd: 03-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-12-09 20:38

Ik snap precies wat je bedoeld, ik had ook een jonge merrie van veulen af aan. Ik kon alles met haar aan de hand, maar ik kreeg angst om er op te stappen. Het paard die ik voor haar had heb ik ook zelf in gereden, maar bij haar werd ik angstig. Ik heb er een aantal keer op gezeten (met instructie erbij) en dat ging best goed, maar ik bleef angstig waardoor zij ging spannen.
Toen is een goede vriendin van mij haar gaan inrijden, dit pikte ze super op. Maar op de een of andere manier durfde ik er toch niet op. Terwijl ze heel braaf was, wel heel voorwaarts en ze kon best schrikken, maar ze heeft eigenlijk nooit gek gedaan.
Toen ben ik er heel goed over na gaan denken wat ik wilde, ze zou of naar een trainingsstal gaan dat ze helemaal netjes ingereden zou worden en dat ik de eerste tijd echt alleen maar met begeleiding op haar zou rijden. Of ik zou haar verkopen... Ik heb na lang wikken en wegen dat laatste besloten, ik zag het niet zitten om er zoveel energie in te stoppen omdat ik er geen vertrouwen in had.
Ik heb geen nieuw paard meer gekocht, na ruim elf jaar een eigen paard gehad te hebben was dat wel even slikken (nog steeds wel eens). Maar het was (en is) voor mij niet helemaal duidelijk wat ik precies wil, dus tot die tijd komt er geen nieuw paard. Ik rij nu een keer in de week een paard bij en af en toe een paard van een vriendin, hierbij voel ik absoluut geen angst.
Ook wil ik binnenkort weer gaan lessen, om het westernrijden toch een beetje bij te houden (ik rij nu op engels gereden paarden, er zijn weinig westernpaarden hier en al helemaal niet die een bijrijder nodig hebben).
Zo, dat was een heel verhaal. Veel succes met je paard en met de keuze die je maakt.

AprilRain

Berichten: 589
Geregistreerd: 19-04-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-12-09 10:48

ik ga in elk geval eerst een vriendin laten kijken
en zelf kijken hoe het dan loopt
als dat goed gaat probeer ik zelf... loopt het daar mis dan zal ik toch de knoop moeten doorhakken

wel jammer hè dat het soms zo moet lopen
maar voorlopig zie het nog "helemaal" zitten

rina

Berichten: 10147
Geregistreerd: 23-03-02
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-12-09 00:45

TS nee de enigste met zon angst ben je zeker niet. Ik heb ook zon dame op stal, en dan is dame nog te aardig uitgedrukt :D
Het portret heet Clips en is bij mij thuis geboren en getogen. Maar veel te slim en werkwillig terwijl ze nog veel te jong was om wat te gaan doen. Ik heb haar als 2/ 2,5 jarige dan ook te koop gehad. Ik was ook niet overtuigt van onze klik, bang was ik niet van haar tenminste niet zolang ik er niet op moest ;) Want wat moest dat wel worden onder het zadel :oo := Het was (en is) er me 1. Ik heb dr ook echt niet zelf ingereden, tenminste de eerste paar keer is een vriendin van me erop gegaan die niet mijn angst had. Maar toen die eerste keer dat ik erop ging, wat een gevoel. Ze gedroeg zich als een volleerd manegepaard, en was volledig op mijn geconcentreerd dat ik maar niet zou vallen. 1 keer scheef hangen was al genoeg dat ze bleef staan. En echt dat was wel het laatste wat ik van haar verwacht had :D Nu is dame draak 6 jaar en echt die gaat nooit meer weg, dat is mijn paard helemaal en onvoorwaardelijk.
Dus ook mijn advies, en ik las al dat je het ook van plan was :D laat haar eerst inrijden, voel en kijk dan hoe jullie band is en of jij die klik met haar dan wel hebt. Ze kan onder het zadel een compleet ander paard zijn. Verkopen doe je maar 1 keer ;)

Shoufshouf
Berichten: 634
Geregistreerd: 29-10-06

Re: raad gevraagd

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-01-10 19:35

Ook ik heb een "moeilijke' merrie. Ik had twaalf jaar een merrie verzorgd waar ik alles mee kon doen. Toen kocht ik een anderhalf jarige merrie....jeetje wat was dat wennen. Als ik naar haar benen dook dan kreeg ik een trap terug. Ook kon ik niet haar stal in lopen, dan trapte ze of beet ze!!!
Ik vond dit heel erg jammer en was dat zo niet gewent dat ik ook heel erg ben gaan twijfelen!! Ik heb toen een fotoreading gedaan (Nancy, stal Danea) Dit gaf mij meer inzicht in het doen en laten van mijn merrie.
Ik ben heeeeeeeeeeeel veel gaan wandelen en ben dat steeds verder gaan uitbouwen, naar fietsen, zeiltjes, bruggetjes, zadeltje op ed. ed. Los grond werk, stem commando's, in hand trail en showmanship!
Na twee jaar (deze zomer) was het dus tijd om haar te gaan inrijden. Mijn vriend was al lang aan het pushen maar het voelde nog niet goed, was nog niet het juiste moment!! Heb osteopaat langs laten komen en iemand die het zadel netjes heeft opgemeten. Zo wist ik zeker dat er bij enig protest het niet aan zadel of rug zou liggen!!
Opeens voelde het wel als het moment, alles leek deze zomer op zijn plaats te vallen, alles voelde opeens goed, al het zweet en tranen en blauwe plekken (een keer was het trappen raak) ben ik er zo op gaan zitten, de dag erna ben ik al in het bos gaan stappen (zonder begeleiding) en ze heeft tot vandaag de dag nog geen stap verkeerd gezet!!!

Ze was dus al verkeersmak door al het wandelen en fietsen, beheerste alle commando's waardoor ze dus weet wat ze moet doen ook al snapt ze mijn hulpen met rijden nog niet altijd....

Bij mij was er ook geen klik aan het begin, nu is het MIJN paardje en voor anderen nog steeds een draak (vooral op stal) en moeilijk paard maar ik kan er alles mee!!! De klik moet groeien maar je angst moet ook niet te groot zijn.

Stap er pas op als alles voor jou goed voelt en het moment daar is ook al is het misschien een half jaar later of misschien wel meer dan eigenlijk de bedoeling was!

JodiGloJarig
Berichten: 20
Geregistreerd: 05-07-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-10 12:22

Hallo AprilRain, Geef niet zomaar op. Als je wel gek op haar bent, maar bang, ga toch door. Ik heb zelf ook een merrie, een appie, en die was ook niet makkelijk. Ik ben er zo hard af gevallen toen we haar zadelmak maakten, dat ik bang werd en er niet op durfde. Met hulp van mijn vriend en coach heb ik het toch weer gedaan. Ook met hulp van iemand die haar een paar keer heeft gereden toen ik zo'n dikke knie had van het vallen. Nu, 4 jaar later, en heel veel plezier en leerzame momenten later, gaat het super. Ze is mijn liefste vriendin geworden en op wedstrijden gaat het super! Op de DRHA wedstrijden zijn we al een paar keer eerste geworden en zij geeft mij nu het gevoel dat het allemaal goed komt. Ga dus door, ook al is ze nu lastig. Wat ze wel zeggen; De lastigste zijn de besten. En ik kan daar over meepraten!!!!!!

kimmylee

Berichten: 146
Geregistreerd: 12-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-10 09:42

Ben benieuwd hoe het nu gaat met jullie? Ben er laatst ook afgelazerd, en hard ook :( Hierdoor wel weer een deuk in zelfvertrouwen gekregen, maar komt wel weer goed. Weet precies hoe het is. Rationeel denk je van; "er kan niets gebeuren" en "gewoon rijden", maar het voelt behoorlijk anders. Gevoel kan je helaas niet uitschakelen en werkt meteen door op je paard. Ik neem als ik dat heb rescue remedy druppels. Hierdoor wordt het angstige gevoel wat vermindert.

to paintless; en hoe gaat het nu met jullie??? Fijn dat jullie er steun aan hebben om lotgenoten mee te maken.

AprilRain

Berichten: 589
Geregistreerd: 19-04-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-10 10:37

Mijn paardje gaat zodra het wat warmer is, naar de manege. Zo kan m'n vriendin eraan beginnen en zien we wel verder.
Ze word me alleen véél te groot. Haar kont komt nu al zo goed als boven me uit :\
MIJN paard is Shadow dus die ene klik die jullie met je paardje hebben,heb ik met hem.
Met haar wou ik in de eerste plaats wedstrijden gaan rijden, maar nu zoek ik gewoon rustig buitenritjes en trektochten te gaan doen.

Breeze96
Berichten: 112
Geregistreerd: 16-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-10 16:00

je hebt dus niet echt een klik..
ga eerst veel met haar doen voordat je haar laat inrijden!
bijvoorbeeld grondwerk??
veel met haar bezig zijn ; poetsen, wandelen maar wat je ook kan doen is mee gaan doen met de halter? halter is een goed begin voordat je gaat rijden.
leer haar mooi meelopen, nageven, stoppen, achteruit doe alles wat je bijv ook kan tegen komen in de showmanship!
je zult dan merken dat ze ook liever wordt. *D
dus ga een band met haar opbouwen misschien is ze wel het liefste paardje die je dan kent!
dus geef je moed nog niet op en ga meer met haar doen!

suc6