De dressuur ging minder, was nog blij dat ik 171 punten bij elkaar heb weten te sprokkelen.
De cross ging aan de ene kant erg lekker en aan de andere kant erg moeizaam.
De pony, van nature een enorme heethoofd, vond dat hij de 10 km wel in volle rengalop kon galopperen. Ik kon het nog net voor elkaar krijgen om in een uitgestrekte draf te draven maar meer (of minder, het is maar net hoe je het bekijkt) zat er niet in. Zodra ik om stap vroeg begon het paard te vechten. Dus uit eindelijk maar zo gelaten. Gevolg was dat het paard kapot was de laatste paar kilometer, doe we dus alleen nog maar gestapt hebben. Daardoor hebben we op de laatste hindernissen wel wat weigeringen mogen incasseren.
Gelukkig hersteld hij altijd erg snel, dus na 10 minuutjes rondstappen ging ik het springparcours in met een net zo fitte pony als dat we de cross gestart waren. Daar 1 balkje gereden omdat ik verkeerd aanstuurde.
Al met al dus aan de ene kant heel fijn gereden en mij verbaasd over de conditie en het gestel en herstel van de pony... aan de andere kant gefrustreerd omdat het dier zich niet laat rijden in de cross... Ik heb alle tijd maar helaas denkt de pony daar toch echt anders over

Helaas tijdens de cross mijn gloednieuwe springschoenen verloren

Ik kwam net bij de hindernis toen het paard van het meisje weg gereden werd. Het zag er wel heftig uit!



