JayJay09 schreef:Eigenlijk heb ik dit ook gedaan, zweepje, touwen, kloppen, voet in de beugel, niet te! rustig (je kan de wereld immers niet uitschakelen). Het enige wat ik overgeslagen heb is het verhaal met de losse beugels. Ik zag dat hij dit vervelend vond en ik vond het zelf ook vervelend dat geklots. Ik dacht dat mijn benen een stuk rustiger zouden liggen dus hoefde hij daar van mij niet aan te wennen. Dat was dus achteraf wat naief. Zo ook als ik er op zit. Bij mijn instructeur heeft hij vertrouwen, dus niets aan de hand. Maar als hij er niet is en ik wil oefenen, geef ik mijn paard eigenlijk aan iedereen die in de gelegenheid is om mij even te helpen om hem vast te houden/ te begeleiden. Hoef niet te zeggen dat de een dit beter doet als de andere. Dus ook hier was ik wat makkelijk in. De combinatie van deze twee heeft denk ik voor het akkefietje gezorgd. Ik ben niet bang om er weer op te stappen. Ook heb ik een goede (bekende) instructeur, dus wat ik nu doe is even een stapje terug naar de beugels los, en dan ga ik er weer op. Heb er vertrouwen in. Heb wel met mezelf afgesproken dat als ik er weer afval, dat ik het dan uit besteed. Het moet geen cirkel worden. Uiteraard heb ik verstand en uiteraard wil ik het niet verpesten. De beugels wennen geef ik een ruime week. Heb er ook al weer een beetje op gehangen en dan blikt of bloost ie niet. Komt vast goed denk ik. Wel bedankt voor jullie antwoorden.
Dat is inderdaad een kleine fout, hier moest hij gewoon aan wennen aangezien dat ook de plek is waar de druk van jouw been is.
Je zou volgende keer de beugels naar beneden kunnen hangen en dan vastmaken met een andere beugelriem, zodat ze iniedergeval niet heen en weer klotsen maar wel contact heeft met zijn lichaam.

. Want zelf met hobbels kunnen ze een eind stappen op zoek naar gras. Maar als dat de enige reden is om je paard te hobbelen... Je hebt het hier helemaal niet nodig en ik zie me niet meteen met mijn eigen paard in Amerika gaan rondtrekken.
. 

