Geplaatst 
) en heeft het daar wonder boven wonder vanaf 't eerste moment prima naar haar zin (en dat vind ik een wonder omdat ze de laatste tijd thuis juist steeds moeilijker werd door hyper en stresserig gedrag wat ik niet kon verklaren. Dat is dus nu als sneeuw voor de zon verdwenen).Voor mij is het echter een enorme omslag waar ik 't af en toe nog best een beetje moeilijk mee heb. Ik heb altijd zelf voor m'n paardjes gezorgd en zag mijn paarden dagelijks (vroeger m'n 'verzorgpaarden' al). Nu staat ze dusdanig ver weg dat ik haar hoogstens een keer of 3 per week kan bezoeken en da's toch wat anders dan drie á 4 keer per dág...
Maar vandaag liet ze toch weer merken dat ik d'r enige echte 'mama' ben...
"Huh?... Hoor ik dat goed?? "
"Jaaa, vrouwtje!!"
We zijn dus even gaan wandelen langs de weg (ook iets wat thuis inmiddels een drama was) en dat ging súper. Dus even naar de pensionstal gelopen waar nog wat bokkers staan... Ik werd begroet door een meisje dat riep "Ah, jij moet Francis zijn.... Ja, ik herken Dot...". Hmm tja.. 'tuurlijk...
Maar verder was er niemand dus als bewijs maar even een foto op de wasplaats gemaakt. Zelfs het drukke boeren erf (allemaal spannende machines natuurlijk) was géén probleem... 't was best interessant allemaal daar.. (en da's mooi ook want als alles gaat zoals ik hoop dan komt Dot daar op stal te staan in April, dus natuurlijk ook vast Dot's nieuwe stal bekeken... die is goedgekeurd hoor )
Daarna weer naar huis gewandeld, terug naar de wei en vriend Mores... die natuurlijk wél de baas is in de wei.. tja, verschil moet er natuurlijk zijn en Dot is nog wel een dikke indringster hoor.. notabene Mores uit z'n éigen stal verdreven (Mores is ookal zo lief, net als vrouwtje Tones).
"Hoi vriend Mores, ik ben weer terug..."
"Nog niet weggaan vrouwtje!!"
Mores vind het niet altijd goed dat Dot bij het hek komt.. en Mores is de baas...
Maar ja.. Dot's vrouwtje staat bij het hek dus dan wil je d'r naar toe.. Mores hoeft alleen maar lelijk te kijken om een reactie van Dot te krijgen.. die is snel onder de indruk
Tja, Mores heeft z'n reputatie hoog te houden natuurlijk... maar stiekum vindt'ie d'r wel lief hoor...
Toen ik weg liep keek ze me nog even na en draaide zich toen om, liep op d'r gemak de wei weer in op zoek naar lekkere grasjes...
Dag Dot, tot de volgende keer...
Dan nog even twee fototjes die ik later toen ik nog weer even bij Skippy op visite ging toen zij terug was maakte en jullie niet wil onhouden. D'r loopt daar een mega schattig poesje op stal.. heel klein kittig ding.
én d'r staat een hok met een mama konijn met een stuk of 5 (dacht ik te tellen) mega schattige baby bolletjes...
en daar wil je als jonge poes natuurlijk bést mee spelen!
! 
