Geplaatst: 20-10-05 13:01 en is Milena's blessure hersteld; we mogen weer wat gaan doen!
Wonderbaarlijk wat er in 8 weken verandert. Van een glad in het velletje zittende, mooi gelijnde en gespierde, in goede conditie zijnde merrie is niet veel over.
Ik heb een wollige gele haarbal met hangbuik en bijzonder slechte manieren gekregen. Onbehouwen en lomp in de omgang, dominant in haar eigen kleine kudde; m'n koudbloed op haar slechtst.
De laatste weken heeft ze voornamelijk buiten gelopen. Zonder deken, want wat heeft scheren voor zin als je niet traint? Laat dan maar lekker in het eigen jasje door de wei baggeren.
Tuurlijk kreeg ze 's avonds haar deel van m'n aandacht. Maar o wee als ik met het zadel aan kwam lopen en een van de andere paarden op ging zadelen... Ik dacht dat jaloezie een menselijke eigenschap was die je niet aan een paard kan toedichten. Nou, geen idee wat zij heeft ervaren dan, maar 't leek er toch verrekte veel op...
Inmiddels heb ik weer 2x kort in het zadel gezeten. Angstvallig met m'n been eraf, want mevrouwtje hoort duidelijk commando Galop als ze been voelt
en aangalopperen doe je met je oren zo spits mogelijk naar voren, je hoofd tussen je voorbenen, een enorme bok en een soort van Iiiiiiiiieeeeeeuhhhh-geluid. (is nieuw, wist ik ook nog niet, blijkbaar memootje gemist). Afijn, laten we dat maar positief zien; 't eerste rodeogalopje is gedaan en ze heeft er niks aan overgehouden. Toch hou ik het liever nog even bij stappen en een klein stukje draf.... 
Moraal van 't verhaal: 't gaat GOED! We gaan weer rustig aan beginnen! (naja, als 't aan MIJ ligt dan he
) Zaterdag gaan we scheren en vervangen we een beste berg haar door een dekentje. De brok wordt weer voorzichtig (lees: heeeeeeeel voorzichtig ) opgevoerd en we gaan het grasmaaien weer wat beperken.Dus: BEWARE, SHE'LL BE BACK!!!!
*o/*
