Geplaatst Helaas kreeg ik vorige week de verpletterende boodschap dat Okie in het straalbeen van haar linkervoorhoef 2 cyste's had zitten en in het hoefbeen van haar rechtervoorhoef 1 cyste ter grote van een euromunt. Na alle mogelijkheden met de dierenarts door gesproken te hebben, het niet te willen geloven, moest ik me neerleggen bij het feit dat er waarschijnlijk niets meer aan te doen was en dat het meest humane voor mijn paard zou zijn als ik haar in liet slapen. Maar de dierenarts wilde ook niet over 1 nacht ijs gaan en zijn diagnose bevestigd zien door de faculteit van Utrecht.
In de dagen dat ik op die uitslag wachtte heb ik Okie natuurlijk schromelijk verwent!!! Ik heb zelfs nog een hele nieuwe set borstels voor haar gekocht, omdat ik dacht dat ze dan nog meer kon genieten van het feit dat ze dagelijks gepoetst werd.
Daarnaast heb ik zoveel mensen gebeld om advies en goede raad. Helaas kreeg ik, na het vertellen van het hele verhaal, van iedereen hetzelfde antwoord......
Vanmiddag kwam de uitslag van Utrecht. De uitslag was nog erger dan mijn eigen dierenarts al had gezegd. In Okies rechtervoorhoef was het bot al helemaal weg. Helaas was er echt niets meer aan te doen.
Om 16.00 uur was de dierenarts op stal en om 16.40 uur is Okie heel rustig met haar hoofd op mijn schoot in de wei ingeslapen. Het bijzondere van het hele verhaal is dat Okie de dierenarts normaal gesproken, zo gauw ze zijn stem maar hoort, al naar het leven staat. Vanmiddag heeft ze zich zelfs door hem laten knuffelen en geen krimp gegeven toen Tobias de prik om rustig te worden in de ader van haar hals spoot. Ze heeft niet eens een stapje opzij gedaan.
Ik kan jullie niet beschrijven hoe ik me voel na het enorme verlies van dit meer dan geweldige paard!!!! Er is een stukje van mijn hart met haar mee gegaan.
Ze was m'n alles en nu heb ik niets meer...... In mijn hart leeft ze voor altijd voort en ik hoop dat ze nu door de grazige weide in de hemel rent zonder pijn in haar voeten!!!!!
Hoe oud is ze geworden?
