Geplaatst: 01-05-05 17:45 Vanochtend dus om 06.15 opgestaan, brood gegeten en klaar gemaakt. Amanda nog even geborsteld, was ze in de mestplek op stal gaan liggen, natuurlijk niet op de stroplek, maar op de mestplek. Enfin, daarna haar geladen, even wat gesputter maar om 07.30 stond ze er dan eindelijk op mbv de longeerlijn. En om 07.40 waren wij vertrokken, heerlijk gereisd, echt lekker vlot, alle wegen waren ook fatsoenlijk dus om 09.00, mooi op tijd dus arriveerden wij.
Toen op zoek naar het secretariaat, nog wat onduidelijkheden maar heb me toch kunnen ingeschreven. Daar ook het hesje met nummer 24 gekregen, en op naar de voorkeuring met Amanda. Dat was in de binnenbak, erg warm daar al. Dus haar ademhaling was wat versneld, en dus 1 strafpunt voor, voor de rest allemaal nulletjes en was ze uitstekend. Hele leuke meiden. Hartslag was trouwens 40…
Vervolgens naar de start gewandeld om de starttijd aan te vragen, dat om 10.15 afgesproken, en gaan zadelen en alles. Kwam precies om 10.14 aanstappen, dus moest maar even wachten en kon weg. Startte samen met twee arabische ruintjes. Eerst een stuk over een karrespoorpad, en toen de weg over en door het ruiterpad en de duinen in. Dit stuk was ongeveer 2,5 km. De duinen vond ik heel erg tegenvallen. Behoorlijk zwaar, ik ken best zwaar zand, maar zoals dit heb ik nooit meegemaakt. We zakten geregeld 10 tot 20 cm weg. En Amanda moest daar dus flink werken, ben dus ook op tijd gaan stappen en zo doende mijn medestarters uit het zicht verloren, ook ingehaald door een snelle groep maar geen problemen. En toen het strand op.
Daar heb ik gewoon heerlijk gereden, gelijk naar de branding en in een rustig handgalopje gezet. Ze ging perfect gelijkmatig en rustig door. Daarna steeds afwisselen stap, draf en galop. Toen we op driekwart zaten begon ik steeds meer te twijfelen of ik nog wel goed zat, en verder ook een beetje te simmen. Was namelijk best warm, gelukkig wel een lekkere wind. Maar verder, ja, ik weet het niet. Zat gewoon te twijfelen of ik wel door zou gaan. Amanda was al redelijk bezweet en alles. Ze liep nog lekker vlot door enzo, maar ik besefte me wel goed dat dit nog maar 1/3 e van de afstand was. Heb besloten om het niet te doen. Ik wist dat het laatste stuk afwisselend duinen, ruiterpaden en bebouwde kom zou zijn. Op de kaart kon ik al zien dat als ik het strand af was, even door de bebouwde kom en de grote weg en trambaan overstak. Dat ik dan op een redelijk duidelijk aanwijsbare plek zat. Heb dus gesmst naar m’n pa of ie me wou ophalen, en heb me dus teruggetrokken.
Misschien hadden we het wel gehaald hoor, maar ik wist gewoon niet hoe de rest zou zijn, maar wist wel dat dat als zwaar bekend stond. Dit in combinatie met de warmte, en dat ik niet onderweg gekoeld zou worden heb ik besloten te stoppen. Beter te stoppen terwijl Amanda nog gezond en vrolijk is, dan ergens te stranden met een pony die niet meer kan door het zware duinzand, en wat moeilijk te bereiken is met de trailer.
Dus toen na een uur was m’n pa er. Was namelijk een behoorlijke file ergens ontstaan, dus het duurde nogal wat. Tijdens het wachten heb ik Amanda afgezadeld, haar natgegooid met de twee bidons nadat ik er slokje uiet had genomen. Werd me trouwens niet in dank afgenomen, maar ze herstelde zich heel erg snel vond ik van het zweten en alles. Heb op de parking voor het boothotel rondjes gelopen. Na een half uur kwam het groomteam van een andere ruiter, die mensen, 2 jongens en een meisje. Waren zo super om Amanda een lekkere emmer water te geven met stukken appel erin. Daar heeft ze een liter of 5-6 uitgedronken. Ben daar echt heel blij mee, dat ze dat aanboden. Super!
Toen was m’n pa gearriveerd, hebben we naar de organisator gebeld met dat ik me terugtrok en dat we naar huis wilden. Toen was er wat gedoe, maar wilden ze dat we nog naar hun kwamen om Amanda te laten controleren. Dat zag ik gewoon niet zitten. Weer die file, weer het gedoe met op en af laden. Had er geen zin in, wilde naar huis, en niet meer slepen met haar. Toen werd besloten dat hij en een vet even langskwamen +: )+ Dat hebben ze gedaan, en ze zag er goed uit. Hartslag van 48 dus op zich ook redelijk, omdat ze zich net gigantisch druk had zitten maken toen er een groep ruiters passeerden, tijdens meten. Turgor was ook goed evenals darmgeluiden. En toen konden we naar huis.
Organisator was trouwens heel erg verguld met dat ik besloten had me terug te trekken, ondanks het gedoe dat hij nog naar mij moest komen en alles. Maar hij heeft meerdere malen gezegd dat het zo super was, dat ik besloot te stoppen terwijl er nog geen problemen (kreupel, ademhaling, uitdroging oid).
Terugkijkend vind ik het een dag met een lach en een traan. Ik ben meer dan supertrots op mijn meissie. Ik vind het geweldig hoe ze zich gedragen heeft. Ze heeft heerlijk constant gelopen, anders is dat ook erg schommelend. Ze heeft geen kick gegeven op het drukke strand, ze trok zich niks aan van al die blaffende honden, krijsende kinderen, voorbijrazende vliegers en alles. Geen probleem. Ook het inhalen door andere paarden bleef ze superrustig onder.
Ze heeft onder het rijden gemest, en bij het wachten ook nog een flinke plas gedaan. Ze heeft voor de wedstrijd gedronken, ze heeft vreemd water van die mensen gedronken. Normaal plast of mest ze bijna nooit buiten de deur. Water drinken kan ik doorgaans ook vergeten. Dus wat dat betreft ben ik super en supertrots op haar
Ze was gewoon geweldig!Verder baal ik wel van mezelf, hoewel ik ervaring heb met gewoon strandzand, met duinzand, met zandpaden, en het zand op de Veluwe, wat toch bekend staat als zwaar. Ondanks dat ik gewaarschuwd was dat het zwaar zand zou zijn. Ik heb het toch onderschat, ik dacht, het zal zwaar zijn, maar moet wel te rijden zijn. Ik vond het niet verantwoord, en daar baal ik van voor mezelf…
Foto’s komen er zo aan! --> viewtopic.php?f=53&t=405466
