Geplaatst 
een klein springpaard met een grote persoonlijkheid. Ik heb Henk zo'n 2,5 jaar geleden als een bereden niks-bijzonders-kunner gekocht, mede vanwege mijn zeer beperkte budget van toen
Niet echt met hele specifieke plannen in gedachte, als die maar zou willen springen was het al snel goed 
Stiekem leek het mij wel heel vet om samen te gaan crossen, iets wat mijn meisjesdroom bleef sinds ik voor het eerst een eventing wedstrijd op TV zag - maar nogmaals, op het moment van mijn proefrit kwamen wij niet veel verder dan een enkel kruisje 
dus het was nogal een vraagteken in hoeverre het zou lukken.We hebben nog eind van de zomer 2022 een heel toegankelijk bixie-niveau crosslesje gepakt wat op zich goed beviel, daarna paar maanden pauze gehad doordat Henk zich wist te blesseren in de wei
In het voorjaar 2023 wel een en ander geprobeerd maar zo goed als springen ging, zo vies viel crossen tegen... Ik zal maar mezelf in juli 2023 citeren Citaat:Ik heb mijn wanhopige pogingen om Henk om te toveren tot een eventer voorlopig opgegeven, blijkbaar schiet mijn overtuigingskracht in dit opzicht wat tekort
En omdat beeldmateriaal meer waard is dan 1000 woorden, bij deze een plaatje voor het idee
1.
Op de foto Henk die zijn best doet om tijdens een bixie-niveau oefencross panisch weg te rennen voor een boomstammetje van zo'n centimeter of 40 hoog
Iets wat je doorsnee manegepony die je zo uit de beginnersles trekt ook nog prima lukt. Maar Henk vond het eng, en dan eigenlijk hoofdletters ENG. We hebben bij elkaar stuk of 3 laagdrempelige crosslessen gereden, 3 oefencrossen op nul-niveau waarvan de laatste uitliep op afgroeten bij hindernis 3 omdat Henk echt gruwelijk veel spanning had. "Nee" is uiteraard ook een antwoord 
hoe jammer dan ook. Achteraf gezien was zelfs die 3 keer te veel van het goede en nu nog wat spijt van - de tussentijd ook paar keer gevallen, ineens met veel minder zelfvertrouwen kunnen rijden en het voelde allemaal gewoon niet fijn. We zijn daarna vooral lekker veel gaan springen en dat ging wel lekker en met oortjes erop
daarnaast beetje dressuren, beetje lol-met-je-knollen en het hele najaar en winter ook wekelijks buitenrijden (helaas niet zo vanzelfsprekend in de Randstad). Dat laatste was ook een drempel want Henk vond al snel alles eng. He's only afraid of 2 things, things that move and things that don't Henk is overigens echt een goudeerlijk en onwijs lief paard, ook zo vergevingsgezind als wat
Hij doet altijd zijn stinkend best maar is gewoon van nature wat onzeker en enorm kijkerig. Zo werd die geadverteerd toen ik hem kocht, zo ervaren andere mensen hem ook, als die ene kruiwagen met mest of een bankje in de hoek van de bak net anders staat dan de dag ervoor gaat ie er niet zomaar langs na ja ik denk dat iedereen dit type paard kent? Ook best bodemschuw, moeite met donker/licht, exact wat je niet wil in een eventer zeg maar Maar goed terug naar het verhaal, tussen mei 2023 en zomer 2024 heb ik Henk uberhaupt geen enkele crosshindernis laten zien en de droom maar best definitief opgegeven.
En hier komt de twist uiteraard
Ik was in de tussentijd ook best actief bezig met mijn andere hobby, namelijk klim- en bergsport. In mei wat spannende winterbeklimmingen gedaan, in juli weer een klein ongeluk gehad waarbij we tijdens een beklimming op zo'n 3800m hoogte met beide touwgroepen ongepland iets vlotter naar beneden zijn gekomen dan we hadden gewild op wat kapotte kleding na geen blijvende schade dus dat was wel mooi maar ik kwam dus thuis en durfde spontaan van alles met paardrijden. Mijn springinstructie vond het maar erg vreemd 
en ik besloot er gebruik van te maken en toch maar eens een crosslesje in te plannen.En toen kon het allemaal ineens wel
2.
Slechte foto, maar ik denk dat het verschil t.o.v. nr 1 redelijk voor zich spreekt
Henk vond die hindernissen nog steeds wat gek maar ik zat echt in zo'n ultieme zen-modus dat het wel lukte en hij er ook maar steeds stoerder van werd. Het voelde op dat moment gewoon zo kinderachtig om je druk te maken dat je van je paard af ging vallen want hoe erg is dat nou? die zen is inmiddels trouwens helemaal uitgewerkt hoor, denk dat je vaker in allerlei afgronden moet vallen voor een blijvend effect :’)
En met nog een gelukte les een een leerzame oefencross erbij zo zijn we bij ons SGW-debuut aangekomen. Allereerste wedstrijd heb ik helaas geen beeldmateriaal van want voor hindernis 6 zat ik al op de grond
de hindernissen zelf waren best prima en hij sprong graag maar alle aankleding eromheen en vooral de hindernisjury's vond mijn paard dood en doodeng. Op gegeven moment uit volle galop opzij gesprongen omdat die iets geks zag, ik bleef nog een poosje hangen maar terugklimmen wilde niet lukken dus dan maar eraf ah ja, no hard feelings Cross nr 2 nog steeds een uitsluiting omdat er een greppel in zat die écht te gek was en waar ik telkens veel te hard op af kwam rijden in het kader van overtuiging uitstralen
maar daarvoor wel wat best leuk gereden ondanks de spanning 3.
4.
Dit is wel een beetje gek om te springen, dan maar gepaste afstand houden
5.
Henk heeft bij spanning al snel de neiging om steeds harder te gaan richting de hindernis terwijl zijn focus daar totaal niet op is. Denk dat meerdere mensen het kunnen herkennen, paarden die hindernissen juist lijken aan te vallen en daarna ogenschijnlijk uit het niets opzij springen of in de ankers gaan. Dus volgende cross maar - niet heel intuitief voor mij - bij elk twijfelmomentje maar terug gaan rijden zodat die alle tijd had om te kijken. Voor hindernis 2 zelfs heel eventjes laten stappen, de afspraak was dat springen niet hoeft zolang je wel aan de voet van de hindernis komt
En dan met cross nr 3 op deze manier wel door de finish met slechts een enkele stop
6.
Gaan met die banaan!
7.
Hoe gaaf is deze foto
8.
9.
10.
Dat is mijn niet al te charmante noodrem-actie al na de finish, Henk zag paar rood-witte hekjes staan die bedoeld waren als omheining van het crossterrein en besloot dat hij die ook nog even kon meepakken
vandaar 11.
Na de afloop lekker samen patatje eten
Na cross nr 3 een maand pauze gehad voor nr 4, daardoor was het allemaal toch weer wat gek en helaas net voor de finish uitgesloten
Eerste helft van de cross ging met een fijn gevoel en foutloos maar ik had best weinig controle en daardoor in de tweede helft paar stops en langslopers. Hij was ook wat fris en jolig met springen, ging ineens steigeren in de startbox met aftellen want WIJ GAAN NU METEEN daardoor heb ik helaas als een natte krant gereden. Eigen schuld dikke bult, wel een leermomentje 12.
Lekker begonnen
13.
En daarna begon Henk iets teveel zijn eigen feestje te vieren
het concept van "brushing a fence" komt in Henk zijn wereld ook nog niet voor 14.
Het concept van je teugels vasthouden is dan weer iets waar ik maar geen grip op krijg
15.
Richitng het einde wel kunnen herpakken
Daarna weer een maandje niet kunnen crossen mede door allemaal niet paard-gerelateerde omstandigheden. Op dat punt besloten om dan maar oefencross te rijden in Rekken want officieel starten leek mij niet heel eerlijk naar mijn paard toe. Cross was wel hetzelfde als de KNHS B de dag ervoor dus wel leerzaam! Met 3 hindernisfouten door de finish, vooral het heksenoog was een heel vreemd iets maar wat hebben wij allebei onwijs genoten! Het blijft zo leuk om met dit paard op pad te gaan.
Heerlijk verslag weer, geweldig met hoeveel humor jij jullie avonturen beschrijft. Maar jullie zijn goed bezig 
