Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 16:23

Fibromyalgie & eigen paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 16:23

Hoi allemaal!

Ten eerste: Mijn excuses als dit topic hier niet hoort, ik ben sinds welgeteld een half uur lid, dus als hij verplaatst moet worden hoor ik dit graag

Welnu, ik heb al sinds 8 jaar fibromyalgie (i.c.m. hypermobiliteit) en ben iets meer dan een half jaar geleden officieel gediagnosticeerd - het is helaas zo lang uitgesteld door dwarsliggen van de huisarts en reumatoloog. Ik rijd vanaf mijn 7e paard en heb tot zo'n 2 jaar geleden niet tot nauwelijks last gehad van de klachten tijdens het rijden. Maar de afgelopen 2 jaar is dit verergerd en duidelijker naar voren gekomen. Zo kan ik geen 'snelle' hulpen geven, bijvoorbeeld het spelenderwijs in de teugels kleine kneepjes geven om een paard aan de teugel te laten lopen, krijg ik niet voor elkaar. Die hulp geef ik niet 'snel genoeg', waardoor menig manegepaard ook niet na zal geven. Dit is natuurlijk erg frustrerend, omdat een paard die niet voldoende over de rug loopt ook weer pijn in míjn rug en heupen veroorzaakt - het feit daar gelaten dat dit voor het paard ook beter is als het over de rug loopt, haha.

Nu ben ik inmiddels 20 jaar en wil nog altijd een eigen paard. Ik heb jarenlang gespaard en na alle voor- en nadelen tegen elkaar te hebben opgewogen (immers studeer ik ook nog op dit moment) ben ik van mening dat ik mijn laatste studiejaar prima kan overbruggen op financieel en vrije tijd-gebied. Mijn vraag is nu alleen: zijn er bepaalde rassen waarbij bekend is dat je minder last van je lijf krijgt? Bijvoorbeeld de vlakkere gang-paarden? Ik ben zelf 1m82, iets wat ook wel van belang is om te weten denk ik zomaar, haha. Mijn oog is al gevallen op PRE Andalusiërs, omdat ik heb begrepen dat deze erg sensibel zijn op de hulpen, wat in mijn geval ideaal is. Maar het wordt mijn 1e paard, en ik heb ook begrepen dat deze paarden iets anders in elkaar steken dan andere paarden (wat totaal niet nadelig bedoeld is!)

Ik zoek dus eigenlijk een niet al te klein paard wat reageert op kleine hulpen, een stevige en goede basis heeft (zowel op rij-gebied als gedragsmatig gebied) en bomproof en allround is (ik wil voornamelijk recreatief buiten rijden en afwisselend dressuurmatig werk en op zijn tijd een sprongetje als dit mogelijk is). Zijn er rassen waar deze kenmerken naar voren komen en ook geschikt zijn als 1e paard? Of is het gewoon net toevallig een match vinden tussen het overgrote aanbod op alle bestaande sites die in het teken van de verkoop van paarden staan?

Ik hoor graag van jullie en alvast bedankt!

**Geplaatst**: 13-03-16 16:31

Geplaatst: 13-03-16 16:31

Ik denk niet dat je je moet vastpinnen op een ras. In ieder ras kun je dit soort paarden tegen komen. Ik heb bijvoorbeeld een Draver die aan dit plaatje voldoet.

Koudbloed is over het algemeen wel wat kalmer. Ook zou ik zeker niet voor een jong dier kiezen, maar voor een paard van minimaal een jaar of 8. In de meeste gevallen hebben ze dan al wel een hoop gezien en zijn ze net even wat rustiger.

Wat je wel kunt doen ivm je ziekte, is kijken naar een meerganger. IJslanders zijn de bekendste meergangers met tolt en/of telgang, maar er zijn er nog meer, ook met iets meer hoogte alleen zijn ze wel wat zeldzamer in NL. Deze gangen zijn heel vlak en comfortabel. Hou er wel rekening mee dat je vaak ook wel aardig mag betalen voor meergangers, zeker de rassen die hier niet zoveel voorkomen.

Misschien een idee om eens ergens bijvoorbeeld een les te nemen op een meerganger om te kijken of dit iets voor jou is?

**Geplaatst**: 13-03-16 16:33

Geplaatst: 13-03-16 16:33

Ik kan je in een opzicht geruststellen: dat kneepjes geven hoeft ook niet, want dat valt onder dezelfde categorie als zagen. Ontspanning komt van achter, niet vanuit de mond.

Met name gangenpaarden vallen onder je omschrijving. Denk hierbij aan IJslanders (alhoewel je hier misschien te lang voor bent), Tennessee walking horses, Paso Fino's, Paso Peruano's... Sommige dravers bezitten ook over een vijfde gang. Het nadeel van veel van deze rassen is wel dat ze niet heel veel in Nederland voorkomen en ze daarom vaak in de duurdere prijsklasse vallen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 16:40

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 16:40

@Fortitude:
Bedankt voor je reactie! Ik heb inderdaad nog geen specifiek ras in gedachte (ik houd vooral sporthorses.nl e.d. in de gaten of ik leuke paardjes voorbij zie komen

), maar ik dacht misschien zijn er toch bepaalde rassen die deze kenmerken in zich hebben! Ben verder niet heel erg thuis in de 'hogere paardenwereld', ik ken alleen het manegewereldje haha. Dus vandaar dat ik hier om adviezen vraag!

Ik heb inderdaad voor mezelf al een paar eisen gesteld aan het paard, en dat is dat hij bij voorkeur een ruin moet zijn, en anders een merrie. Hengsten zijn sowieso uitgesloten, i.v.m. eerste paard en moeilijk stallen. Ook wil ik een paard dat inderdaad op zijn minst 8 - 10 jaar is, zodat hij niet te groen meer is, maar ook nog jong genoeg om nieuwe dingetjes mee op te pakken. Meergangers zal ik eens gaan bekijken, ik heb vroeger IJslandse verzorgpony's gehad, maar dit was voor de fibromyalgie echt tijdens het rijden tot uiting kwam, dus dat zou ik niet kunnen vergelijken met toen. Ik zal de tip in ieder geval meenemen, bedankt!

@Silverdapple:
Oh, dat wist ik niet! Ik kreeg het zo uitgelegd van mijn instructrice op de manege, dus vandaar, haha. En zoals ik hierboven heb gezegd, ben nog niet zo thuis in de 'hogere paardenwereld', heb alleen ervaring met manegepaarden en -instructrices. Niet dat die minder of verkeerd zijn, maar dit soort kleine dingetjes weet ik dan net weer niet! Bedankt

IJslanders zijn inderdaad aan de kleinere kant, want ik had in een ander topic over reuma ook al tips gezien over IJslanders. Maar daarentegen zijn ze ook sterk genoeg om volwassenen te dragen, het is meer een vraag of het er 'mooi' uitziet op een kleiner paard en ik het paard niet belemmer in zijn balans met mijn benen. Op slechtere dagen zit ik namelijk ook automatisch wat minder stabiel, en wanneer het paard dan wat kleiner is, is de kans groter dat ik hem enkel tegenwerk dan mee. Ik zal jouw tips ook meenemen in de zoektocht, bedankt!

**Geplaatst**: 13-03-16 16:42

Geplaatst: 13-03-16 16:42

is het niet beter als je eerst eens kijkt of het vol te houden is een paard 7 dagen in de week te verzorgen en dagelijks te laten bewegen met jou ziekte? Je meld immers dat je de laatste 2 jaar slechter bent geworden.
Stel je koopt een paard en na een paar maanden blijkt dat je het niet kan volhouden omdat je lichaam niet mee werkt. Wat dan? Moet je constant anderen vragen je te helpen en in het ergste geval je paard weer verkopen.

**Geplaatst**: 13-03-16 16:45

Geplaatst: 13-03-16 16:45

Ik heb reumatische artritis in mijn heupen wat verschrikkelijk veel pijn kan doen tijdens het rijden. Voor mij is het heel belangrijk dat mijn paard goed zijn achterhand gebruikt en voorwaarts denkt omdat ik juist weer niet te veel uit mijn beenhulpen kan halen. Ik had mijn paard al voordat ik klachten kreeg, we hebben samen best wel even nodig gehad voor ik door had wat voor mij het minst pijnlijk was zonder mijn paard te veel tegen te werken. Op een paard wat erg op de voorhand loopt en zijn neus er uitdrukt houd ik het nog geen 10 minuten vol maar op mijn eigen paard rij ik nu bijna dagelijks en zijn intensieve lessen van 1 uur geen ekel probleem. Dus probeer te ontdekken wat voor jou het minst pijnlijk is en aan de hand daarvan een keuze te maken.

**Geplaatst**: 13-03-16 16:48

Geplaatst: 13-03-16 16:48

Ik zou eerst kijken of je met fysio/ revalidatie of iets dergelijks van training zelf geen vooruitgang boekt op fysiek vlak. Als dit het geval zou zijn, heb je veel meer opties qua paarden en het rijden zelf gaat zowel voor jou als voor het paard veel leuker zijn. Ik zou sowieso op zoek gaan naar een iets groener paard dat je samen met een goede trainer volledig naar jouw hand kunt opleren (lees aangepaste hulpen ed).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 16:56

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 16:56

@Rapido:
Dat is inderdaad een vraag die ook al meerdere keren de revue gepasseerd is, zowel hier thuis als in mijn eigen denkproces. Ik merk echter dat paardrijden - mits op een goed paard - de pijn vermindert of zodanig laag is dat het op mijn 'normale' functioneringsniveau zit, en het mij dus niet belemmert. Momenteel rijdt ik bijvoorbeeld een paard op de manege die niet de gezelligste is en een enorme (niet-corrigeerbare) ataxie heeft. Daardoor loopt hij erg schuin en zit ik ook niet in een normale houding, waardoor de schokken dubbel zo hard aankomen en ik inderdaad nog 2 dagen last heb van mijn eigen lijf als ik eenmaal ben afgestapt. Maar voor ik dit paard ging rijden, merkte ik juist verbetering na het rijden. Alleen op écht slechte dagen blijft het aanwezig, maar dan zou ik ook een dag grondwerk kunnen doen of enkel stappen in het bos. Die keuze heb ik op de manege niet, maar met een eigen paard wel. Maar uiteraard is het een vraag om rekening mee te houden en daar zou ik mogelijk nog wat meer verdieping in kunnen doen, dankjewel voor de aanvulling!

@Petra8:
Mijn beenhulpen kan ik gelukkig wel adequaat genoeg geven, het enige is dat ik meer pijn kan krijgen wanneer de beugels niet precies op de juiste lengte zitten (maar dat staat los van het paard). Ik heb daarentegen krachtvermindering in de handen en armen en heb daardoor inderdaad last als een paard teveel 'duikt' of hangt op de hand. Ik merk persoonlijk dat ik op de meer voorwaartse paarden minder last heb dan degene die je echt relatief vaak moet bijdrijven om ze in een bepaald tempo te houden. Ook scheelt het dat ik enkel op manegepaarden rijdt momenteel, en dat zijn natuurlijk ook niet voor niks manegepaarden. Maar bedankt voor de goede tip, ik zal eens bekijken of ik achter nog meer factoren kan komen waardoor mijn pijn op het ene paard minder is dan op het andere!

@Maximuss:
Ik heb langere tijd bij een fysiotherapeut gelopen om bepaalde spiergroepen te versterken en vooral de hypermobiliteit te proberen te verminderen, maar zonder resultaat helaas. Ook gericht op de pijn heeft dit geen verschil gemaakt. Ik ben momenteel inderdaad op zoek naar een fysio die meer ervaring heeft met mijn ziektebeeld (of in ieder geval vormen van chronische pijn), zodat ik hopelijk die vooruitgang kan maken. Ik denk namelijk dat dat net de tekortkoming was van de vorige fysio, de 'lack of experience', ben even de Nederlandse uitdrukking kwijt

Jouw tip is erg nuttig maar vind ik wel erg spannend, omdat ik snel bang ben een paard te verpesten. Maar wie weet als ik een goede trainer vind inderdaad, dat dat tegen die tijd goed moet komen! Sowieso is het voorlopig nog veel verkennen en onderzoeken, het is niet zo dat ik binnen nu en een week een paard heb of móét hebben, haha. Ik bedoelde meer met mijn post dat ik vanaf dit moment serieus ga kijken en verdiepen, iets wat ik voorheen niet heb gedaan. Ik zal de tip meenemen, bedankt!

**Geplaatst**: 13-03-16 16:58

Re: Fibromyalgie & eigen paard?

Geplaatst: 13-03-16 16:58

@ een rustig paard met een goed ruggebruik en dan samen opbouwen. Da's veel fijner dan een reeds verreden paard moeten aanpassen...

**Geplaatst**: 13-03-16 17:00

Re: Fibromyalgie & eigen paard?

Geplaatst: 13-03-16 17:00

Ik heb ook fibro en jarenlang een eigen paard gehad.
Ik vond de dagelijkse verzorging (stal mesten voornamelijk) icm dagelijks beweging geven wel teveel. Ik bleef constant last houden van mijn lijf en heb op gegeven moment besloten mijn paard te verkopen en ermee te stoppen.
Als je een stal kan vinden waar voor je wordt gemest etc scheelt dat al een hoop. Dagelijks rijden is ook wel een flinke belasting voor je lijf, maar je merkt vanzelf hoe je daarop reageert.

**Geplaatst**: 13-03-16 17:04

Geplaatst: 13-03-16 17:04

Ik heb 5 paardjes aan huis staan. Ik heb fybro, een nep aorta klep en een stoma. Wat wil je zelf? Ik denk dat je eerst moet vragen wat wil ik bereiken of waar wil ik een paard voor.
Ik heb de luxe situatie om mijn paarden aan huis te hebben. Als ik niet wil borstelen doe ik dit niet. Wil ik rijden.. doe ik dat. Kan ik niet doe ik het niet. Mijn paarden weten niet beter. Maar staan buiten en hebben dus hun loopje wel. Dus het gebeurt wel dat ik 3 maanden niet rij omdat mijn lichaam smiddags op is na het dagelijks poepruimen, voeren en huishouden. Maar als ik wil rijden gooi ik een zadel op mijn paard en ga een rondje hobbelen. Ik heb o.a. een tinker. Maar een shire of een drumhorse of zelfs een belg, is uiteraard ook een optie. Jij bent lang. Een klein paard zou misstaan... Maar je zal elk paard moeten proberen. In elk ras zitten paarden met vlakke gangen. Heb je wel eens een keer gemend??? Ik ben ook gaan mennen. Dat is heerlijk als je wel de puf heb, maar niet de spiertjes. Probeer t eens. Is namelijk ook geweldig. Als je dat ook leuk zou vinden zijn er heel veeldravertjes (zelfs met tolt en telgang) die misschien aan je wensen kunnen voldoen. Wat je ook zou beslissen, ga 10, 20keer proefrijden. Of huur t paardje eerst even. In ieder gevalsucces met je zoektocht.

**Geplaatst**: 13-03-16 17:04

Geplaatst: 13-03-16 17:04

@ Ts: je hebt pb...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 17:10

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 17:10

@Goof:
Wat een moeilijke en vervelende beslissing..
Ik heb inderdaad een pensionstal hier in de buurt gevonden waar ik kan kiezen voor volpension, en hun dus het mesten voor me doen. Ook is het mogelijk om eerst op halfpension te starten (dus zelf te mesten) en het uiteindelijk nog om te zetten naar volpension, dus dat zou ik inderdaad kunnen bekijken hoe mijn lijf die inspanning op zich neemt. Dat dagelijkse rijden kan ik me voorstellen en zal ik inderdaad moeten bekijken hoe dat gaat, maar ik weet niet zo goed hoe. Meerdere dagen lessen is voor mij geen optie, omdat dat 20 euro per les extra is (of 10 in combinatie met een kwartaalkaart, ik weet niet meer precies). Daarbij heb ik een soort van vast paard momenteel op de manege omdat niemand die wilt berijden op de dag waarop ik rijdt, en ik hem wel okay vind. Echter heeft deze een enorme ataxie en ik zou het ook niet zien zitten om meerdere keren per week op dit paard te moeten. Daarbij zitten alle andere lesdagen al vaak tot het maximum vol, en anders is de kans groot dat enkel dat paard nog over is.. Dus dat is nog iets dat ik zou kunnen bekijken of ik het op andere manieren kan nabootsen, zodat ik weet wat me te wachten staat inderdaad. Bedankt voor je tip!

@Pipo:
De stal die ik op het oog heb, kan 24/7 weidegang garanderen wanneer ik dit zou willen. Ook kunnen ze ervoor zorgen dat hij bijvoorbeeld op enkele dagen naar buiten gaat, wanneer het mij niet lukt om te komen. Dat is iets wat ik erg fijn vind en me daarom ook aanspreekt aan deze stal. Tinkers en Shires hebben me altijd aangesproken, op de vorige manege heb ik op een Shire gereden en dat ging heerlijk! Maar ook toen had ik niet de uiting van de fibro tijdens het rijden als nu. Maar die optie hou ik zeker nog open, ook i.c.m. mijn lengte inderdaad! Mennen heb ik nog nooit geprobeerd, maar dat zou ik zeker eens een keer kunnen gaan proberen! Dat proefrijden ga ik sowieso veel doen, ook om te bekijken wat ik wel en niet wil. Huren zou ook een optie zijn, dan kan ik meteen bekijken of ik de lichamelijke inspanningen per dag op de langere termijn aankan. Bedankt voor de tips en het meedenken!

@Maximuss:
Ik zag het rechtsboven voorbij komen inderdaad! Ik ga hem bekijken

**Geplaatst**: 13-03-16 17:16

Re: Fibromyalgie & eigen paard?

Geplaatst: 13-03-16 17:16

Inderdaad ook belangrijk dat je mensen om je heen hebt die je hier en daar wat werk uit handen kunnen nemen als het even niet gaat. Ik kan zelf op slechte dagen de hoeven niet uitkrabben of peesbeschermers omdoen, dan is het erg fijn als er iemand is die dat voor me wil doen.

**Geplaatst**: 13-03-16 17:20

Geplaatst: 13-03-16 17:20

Ik weet niet waar je woont, maar je bent welkom om het mennen te proberen bij mij hoor. Dan moet je weleen beetje opschieten, want ik ga scheiden en mijn menpaard is reeds verkocht, maar nog niet verhuisd. Dan kan je zelf proberen. Ik men niet met een 4 wielige wagen, maar met een 2 wieler, wat het menbeleven toch iets anders maakt dan met een 4 wielige. Ik heb beide staan zodat je eventueel kan voelen/ ervaren wat wel en wat niet gaat, of de in ieder geval de voordelen en nadelen van beide kan ondervinden.

**Geplaatst**: 13-03-16 17:23

Geplaatst: 13-03-16 17:23

Ik heb ook fibromyalgie, al heel lang, 20 jaar geleden was het al niert meer mogelijk KWPN ér te rijden zonder een pot pillen te slikken. Na een uitstapje Welsh cobs, ben ik in de andalusiers beland.
Ik heb er meer, paarden aan huis. Kan je genoeg over ras vertellenetc. Tinker e.d. werkt bij m9ij ook niet goed. Te traag te log etc.
Ik functioneer het best op een enigszins voorwaarts paard, wat licht aan de hulpen staat. Ook bij andalusiers hewb je er paarden tussen die voor mijn lijf niet zo fijn zijn. Maar ik weet na 15 jaar wel wat ik wel zoek , wel kan rijden. En dan ook rijden als soort therapie.
Door te rijden slaap ik beter, maak ik mijn hoofd leeg,heb ik veel minder klachten etc. tuurlijk moet ik soms weer conditie opbouwen. Maar de paarden en het rijden slepen mij overal door heen.
Alleen het goede paard zoeken is soms wat lastig. Je ziet in Nederland door de andalusier handelaren vaak het bos niet meer. Helaas veel adressen waar je meer dan erg voorzichtig moet zijn. Mocht je interesse hebben dan kan ik je meer info geven en kun je me ook bellen als je wilt.
Verhalen typen is niet mijn sterkste kant.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 17:29

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 17:29

@Petra8
Ja klopt! De stal waar ik mijn oog op heb is van een echtpaar zonder kinderen die zich helemaal hebben toegespitst op de paarden en service voor een pensionstalling. Ook uit ervaringsverhalen van mensen die daar hun paarden gestald hebben staan heb ik gehoord dat ze erg vriendelijk en behulpzaam zijn, en ook de pensionklanten komen zo op mij over. Natuurlijk kan dat altijd nog anders zijn in eigen ervaring, maar daar zal ik binnenkort waarschijnlijk achter komen als ik contact met de stal opneem voor informatie e.d.

@Pipo:
Ik zal je even een PB'tje sturen!

@Barrye
Het therapeutische wat jij beschrijft herken ik heel erg! Ook de klachten die juist verminderen, iets wat hulpverleners niet zo lijken te snappen dat dat kan lijkt het soms, hahaha. De Andalusiër heb ik ook al voorbij zien komen, ook dat sensibele sprak mij juist aan omdat ik op bepaalde dagen niet veel kracht in de handen en armen heb. Inderdaad heb ik veel handelaren gezien in dit ras, en bij vele had ik geen fijn gevoel bij de site of hoe ze bepaalde advertenties op hadden gebouwd. Ik zal je ook even een PB'tje sturen, want naast dat Andalusiërs op papier heel ideaal klinken, zijn het natuurlijk ook supermooie dieren

**Geplaatst**: 13-03-16 17:33

Geplaatst: 13-03-16 17:33

Ik zou zeggen een gangenpaard. Ik heb zelf ook fibromyalgie en heb 2 paarden. Een kentucky mountain horse en een kruising tinker met ook gangenaanleg. Als ik op mijn mountain horse rij heb ik weinig last van mijn lijf, hij is ook heel licht op de hulpen en makkelijk aan te teugel te rijden. Als ik op mijn tinker rij, krijg ik wel last van mijn lijf, dus daar rij ik bijna nooit op (is meer ter gezelschap van mijn andere paard).
Als je een keer een mountain horse wil proberen ben je welkom.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 17:39

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 17:39

@Tinka:
Wat een leuke dieren! Ik had er nog niet eerder van gehoord, dus heb ze even snel gegoogled

Kende alleen de Rocky Mountain Horse

Wat een lief aanbod! Ik heb ook even snel de reistijd gegoogled vanuit mijn woonplaats, en dat is precies 30 minuten. Dat is prima te doen dus! Hoe groot is je Mountain horse? Ik ben dan wel redelijk licht (voor mijn lengte althans

) maar alsnog wel 1m82, dus weet niet of dat een probleem vormt? Ik zal je naam ergens opslaan, zodat als ik inderdaad paarden wil uitproberen ik wellicht ook een keer een afspraak kan maken bij jou om te ervaren hoe een Mountain horse rijdt. Bedankt!

**Geplaatst**: 13-03-16 17:42

Geplaatst: 13-03-16 17:42

Mijn paard is vrij groot voor een mountain horse, 1.58, ik ben zelf 1.76, maar er rijden ook wel eens langere mensen op en dat is geen probleem. Ze kunnen relatief veel gewicht hebben.

**Geplaatst**: 13-03-16 17:45

Geplaatst: 13-03-16 17:45

Ik heb ook Fibro en heb 2 eigen paarden.
Ze zijn precies afgestemd op mij kwa rijden en omgang en daardoor is het allemaal mogelijk.
En kwa verzorging doe ik het samen met iemand waardoor het haalbaar is:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 17:47

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 17:47

@Tinka:
Dan moet het wel goedkomen! Ik houd het aanbod in mijn achterhoofd, ik verwacht dat ik zo rond mei/juni ga beginnen met de daadwerkelijke zoektocht naar paarden inclusief proefrijden, dus als ik tegen die tijd contact met je op mag nemen, graag!

@Othelloster:
Gelukkig! Zulke reacties doen me goed, ik heb soms nogal vaak het gevoel dat ik dingen die ik leuk vind moet laten omdat ik het door de fibro niet meer kan/minder goed kan als tevoren. Maar dit houdt toch nog een beetje goede moed en hoop, dankjewel!

**Geplaatst**: 13-03-16 17:52

Geplaatst: 13-03-16 17:52

hier ook iemand met HMS en eigen paard(en) ik heb al jaren ijslanders.
Paard rijden is een goede sport voor ons juist omdat je een sterke rompbalans erdoor krijgt. ( en andere spieren traint)
De ijslander past super bij mij vanwege de gangen. ( er zijn dagen dat ik rij en geen stap draf,maar alleen maar tölt) het karakter is ook lekker als je eens een week of langer rijdt, heb je geen stuiterbal onder je kont, maar ze hebben wel looplust zodat je je niet suf hoeft te drijven om ze aan de praat te houden.
verder zit in aan de kiezelzuur en cbd olie om gewichten te helpen, en pijn te bestrijden.

Mocht je tot het over gaan van een eigen paard, bedenk dan dat er meer verzorging en daar dus ook meer energie naar uit gaat.

**Geplaatst**: 13-03-16 18:04

Geplaatst: 13-03-16 18:04

Zal ik me dan ook maar ff melden

Fybro icm hypermobiel met een ooit verbrijzelde knie. Ik heb mijn eerst paard gekocht nadat ik mn knie verbrijzeld had omdat je een eigen paard toch aardig zo kan africhten zodat de omstandigheden voor jou optimaal zijn. Ik had ongeveer een A4tje met wensen en kwam bij de barokken uit. Sensibel, koelbloedig en zo nog een heleboel meer eigenschappen die mij erg aanspraken.

Het maakte mij destijds niet zoveel uit of het een volbloed of een kruizing zou worden. Als ik me maar prettig voelde wanneer ik erop zat bij het uitproberen.

Uiteindelijk heb ik een 12jarige Lusitanomerrie gekocht en bijna alles was perfekt. Ik kon alleen niet alleen met haar op stap omdat ik niet voldoende leiding kon geven zodat zij met mij mee wilde gaan. Gelukkig stond ik met haar bij een stal waar er vrjiwel altijd wel iemand was die met mij mee wilde op buitenrit.

Wat ik vooral ook zo fijn vond is dat het niet uitmaakte hoe vaak je op haar reed, je kon een paar maanden niets doen (elke dag de hele dag op de wei) en dan kon je opzadelen en opstappen alsof er niets aan de hand was. Ik reed niet zo intensief dus was haar weideconditie voor mijn doel voldoende.

Deze merrie leeft helaas niet meer en nu heb ik haar dochter. Ik rij daar zelf nog niet op maar het ziet er naar uit dat ze net zo fijn wordt als haar moeder

**Geplaatst**: 13-03-16 20:04

Geplaatst: 13-03-16 20:04

Na een jaar op zoektocht welk paard beter zou passen bij mijn fybrio, ben ik uiteindelijk bij western rijden terecht gekomen. Heb Rockies, Tenessee, Paso en IJslander gereden, maar de overgang van meer dan 30 jaar engels rijden naar de tölt was te groot. Ik moest ontzettend mijn best doen om me op de tölt te concentreren waardoor ik al snel verkrapte. Mennen, was ook geen optie. Mijn vriendin heeft prachtige Andalusiers voor de wagen, maar de leidsels waren mij al gauw te zwaar.... Bij mennen zit je trouwens heel lang in dezelfde houding... Die nacht kon ik niet slapen van de pijn in mijn armen en schouders. Om erop te rijden zijn ze wel fijn. Een van haar paarden heeft mij thuis een tijdje gestaan. Ondanks een deken toch veel werk aan poetsen omdat ze wit zijn, wat weer niet gaat door die armen en handen. Opeens zag ik toch het licht .. Mijn eigen kwpn'er om laten scholen naar western! Nu loopt hij niet meer te hangen op mijn armen en zijn tempo is een stuk langzamer. Ben nu 2 maanden hiermee bezig. Misschien komt er nog een echte Quarter erbij. Een voordeel is, dat je makkelijker aan een western paard kan komen dan aan een gangenpaard (en betere prijs/kwaliteit verhouding).