
Ik zit met een vraag: hoe hoort de teugelvoering te zijn wanneer je op twee handen rijdt en een wending wil maken?
Toen ik mijn eerste lessen western had, werd mij geleerd: binnenteugel met rust laten en buitenteugel tegen de nek leggen (en uiteraard been aanleggen en kijken waar je heen gaat). Als ik het een paar keer zo deed, was het paardje mee en kon ik met steeds minder teugelhulpen een mooie bocht maken.
Vandaag ging ik voor de ervaring eens ergens anders lessen (mijn lesgever kon geen les geven en ik wou wel rijden, dus dat kwam mooi uit). Deze vrouw vertelde me echter dat ik het helemaal verkeerd deed. Ik doe het nog niet helemaal zoals het hoort, maar volgens haar is het juist omgekeerd: Binnenteugel helemaal openen (zonder naar achter te trekken) en buitenteugel gewoon laten liggen.
Beiden konden hun manier funderen, door te zeggen dat het voorbereiding is op neckreining. En ik kan snappen dat er meerdere manieren mogelijk zijn. Maar de vrouw waar ik vandaag les van had, verzekerde me ervan dat haar manier de enige goede manier was als je écht western wilde leren rijden. De andere manier was sowieso fout.
Dus vroeg ik me af, is het echt zo dat er maar één juiste manier is en dat ik de pech heb gehad dat ik het nu fout geleerd heb, of zijn hier nog ruiters die het op de eerste manier doen?
Alvast bedankt!
Ik moet natuurlijk wel toegeven dat ik het nog niet perfect doe op de andere manier, maar zo verschrikkelijk rijd ik nu toch ook niet, dacht ik.