Geplaatst 
Op vrijdagmiddag vertrokken. Ik neem net genoeg spullen mee, past precies in de trailer
Van tevoren al bedacht dat een stal geen overbodige luxe zou zijn. Dat was het ook niet, Tammy heeft er veel gebruik van gemaakt!
Op zaterdagochtend begonnen met de POR. Zelf een lange regenjas aan. Het was wel droog, maar de voorspellingen wisselden nogal wat. Dus op pad. We begonnen helaas met de Azimuth (oefening met kompas) dus dat was fijn wakker worden
Ging dus ook niet helemaal lekker. Ik moest passen tellen en dacht even in draf te gaan om een groot stuk te overbruggen. Nee dus, springt ze aan in galop, was ik de tel weer kwijt 
Ging dus niet helemaal soepeltjes. Uiteindelijk met mederuiter Annette een post gevonden en na wat zoeken maar naar de ingang van het park gereden, wat ook de finish van de Azimuth bleek te zijn Dikke mazzel dus 
Het was af en toe wel genieten onderweg hoor
De Veluwe is mooi nu! 
On-Nederlands mooi
Na de tweede controlepost kwam ik ineens andere mederuiter Lotje tegen. Die bleek niet helemaal meer te weten waar ze zat en is aangehaakt. Leverde wel wat mooie foto's op op de zandverstuiving waar we over moesten steken.
Echt herfst!
Lotje is een heel eind mee blijven rijden, heel gezellig
Die had de rit verder al een beetje opgegeven en de kaart weggestopt Toen we bij de volgende controlepost een Grid-opdracht kregen (bakens zoeken op een bepaald coördinaat) is ze blijven wachten en zijn we na de controlepost ook weer samen verder gereden. En verdwaald Uiteindelijk een uur kwijtgeraakt met zoeken en daardoor ook de pauzeplaats verkeerd aangereden. Helaas pindakaas. Maar ik was allang blij dat we er waren en weer op de route zaten Ik was om half negen vertrokken en toen we op de lunchplaats aankwamen was het kwart voor drie Na de lunch nog een stukje samen gereden en daarna heeft Lotje de snelste weg terug genomen. Ik ben alleen verder gegaan en heb wat meer gas gegeven
Daar was Tammy ook wel aan toe, ik had toch al het idee dat het niets meer zou worden 
Nog een paar keer een lusje afgesneden en daardoor wel een baken gemist
De laatste post wel weer goed aangereden, dat was een leuke 
Om vijf uur waren we uiteindelijk weer thuis, pittig dagje rijden dus. Gelukkig onderweg geen regen gehad 
Tammy heeft welgeteld een uur in de paddock gestaan buiten, en toen begon het weer te hozen
Het is de hele nacht zo'n beetje blijven regenen, en de ochtend ook. Gelukkig konden we in de binnenbak inrijden, dat scheelde heel wat water. Maar ja, dan toch maar naar de MA toe. De galop was niets, had ik ook niet verwacht met die ondergrond. Flink wat water op het pad en vlak na de start zelf een flinke plas. Tammy liep wel lekker door in draf De stap terug ging wel fijn, dat viel me weer mee. Daarna met mederuiter Jennifer terug gegaan naar stal. Tammy als verzopen katje weer op stal gezet met wat luzerne en muesli om te lijmen 
En toen was het nog niet voorbij
Na de lunch moest de PTV nog gereden worden... ik had er niet raar van opgekeken als het afgelast zou worden. Er waren ook enorm veel afzeggingen en het was ook gewoon afzien. Voor ons, maar zeker voor de vrijwilligers Wij waren tenminste nog in beweging, maar als je de hele dag stilzit in de stromende regen... Bah! Diep respect dus 
Het parcours is nog een keer gecontroleerd door de jury en de tijd en een hindernis werden nog aangepast. Gelukkig was het rond de tijd dat ik moest starten net wat minder nat en hoefde ik mijn lange regensjas niet aan. Ik was alleen een beetje door mijn droge kleren heen
We begonnen met de brug net buiten het terrein. Ik had niet verwacht dat we erbij in de buurt zouden komen, maar Tammy had meteen de PTV/modus aan staan, dus die stapte er superbraaf op Die had ik niet verwacht In het bosje hadden we de laaghangende takken (alles eraf
), een boomstam (na twee weigeringen van mezelf toch maar overgeslagen) en een smalle doorgang (netjes in draf). Daarna de afsprong. Bij het parcourslopen had ik al staan gruwelen, hij was echt megahoog! Toen we erop afreden weigerde ze wel even en keek ze naar beneden. Ik wilde net gaan uitleggen dat het hem niet ging worden toen Tammy ineens aantrok en ging! Dappere poownie! 
Daarna blij doorgereden naar de dubbelsprong (overgeslagen), de sloot (gesprongen!) en de kuil (heel netjes gedaan ). Na het bosje kwam de poort. Die ging niet helemaal soepeltjes, maar we kregen hem toch weer dicht. Hierna konden we even een stuk doorrijden. Niet overal even snel vanwege de plassen, maar het ging heuvelop en boven was het beter. Daar hadden we nog een berg op onder de man (netjes in draf), achterwaarts (de berg af 1x aangetikt!), rechts opstijgen (overgeslagen) en onbeweeglijk stilstaan onder de man (10 punten ). Daarna weer een tijdje niets, tot het volgende bosje. Daar nog de slalom (in draf ivm de ondergrond), een heg (1 weigering, maar wel gesprongen! ) en als laatste het labyrinth (1x aangetikt). Uiteindelijk dus veel meer gedaan dan ik van tevoren had bedacht en daarmee ontzettend tevreden Als kers op de taart bleken we derde te zijn geworden (met een Belg ertussen, dus tweede Nederlander
) en dat vind ik toch wel enorm gaaf Mooie medaille gekregen nog
En om negen uur 's avonds stond de poownie weer tevreden in haar eigen stal hooi te eten
Nu even een tijdje rustig aan en dan deze winter de dressuur- en springtraining weer oppakken. Eens kijken of we volgend jaar nog beter kunnen scoren
wel jammer, want dit is echt onwijs gaaf!