Bokt.nl

Dana82 schreef:

Je hebt idd al pech gehad! Maar wat ik mij afvraag, ik veronderstel dat je ruintje wel trailermak was en dat dit dus niet de eerste keer een trailer was. Hebben jullie geen idee waarom hij zo ineens reageerde? Was hij altijd al zo onrustig? Zat er misschien een raar insect onder zijn buik waar hij helemaal van begon te flippen?
Ik zou het raar vinden dat een paard dat het gewoon is op de trailer te staan "ineens" zo reageert. Ik zou dan toch even verder zoeken vooraleer je deze kanjer verkoopt!

Katleen123 schreef:

Ik heb meer pech door mensen die niet helemaal eerlijk zijn over zijn paard ,en waar je dan na een tijd dan zelf achter moet komen:(

Kiichi schreef:

Dat is inderdaad heel veel pech. Ik hoop dat je met een eventueel volgend paardje zoveel geluk krijgt, als dat je nu ongeluk hebt gehad. Vervelend dat het zo moet lopen en je veel paarden en geld kwijt bent geraakt...

WissMiss schreef:

Nu maar hopen dat je hierna écht je droompony vind die niet verkocht hoeft te worden. Maar dat je toch aangetrokken blijft bij paard(rijden), is gewoon omdat je een PAARDENGEK bent

NRJ schreef:

Wat een verhaal... je hebt erg veel pech gehad ook ik heb helaas mijn deel pech gehad, vergelijkbaar met het laatste paardje wat je gehad hebt.
superbrave merrie, al in mijn bezit sinds haar 1ste levensjaar, nooit problemen mee gehad tot die dag dat het goed misging... ze stond sinds 3 weken in training en we waren haar aan het poetsen om te gaan rijden. ze zet een stapje naar achteren, en daarna is ze helemaal uitgeflipt: steigeren en springen, niet rustig te krijgen. 1 touw was al kapot gegaan, maar we konden niet in de buurt komen om het andere touw los te snijden, mevrouw was levensgevaarlijk. op een gegeven moment had ze haar been over het touw gemanoevreerd en kneep ze zichzelf de neus dicht, dit heeft haar uiteindelijk voldoende rustig gekregen om haar los te kunnen snijden. het meisje wat haar trainde is gewond geraakt tijdens het proberen haar los te snijden en is uiteindelijk naar het ziekenhuis gemoeten om gehecht te worden. mijn paardje op stal gezet, ze had haar been en hoofd open liggen, en haar neus was zo opgezwollen dat ik erg bang was dat deze gebroken zou zijn.
dierenarts laten komen, helaas was ze nog niet rustig genoeg om te kunnen verdoven, dus nog een uurtje gewacht. daarna was ze genoeg gekalmeerd en is alles gehecht wat gehecht kon worden. haar neus was gelukkig niet gebroken.
het is uiteindelijk weer helemaal goed gekomen met haar, maar door deze ervaring was mijn vertrouwen in haar helemaal weg. zodra ze een stapje naar achter deed of een beweging maakte tijdens het poetsen, zat mijn hart alweer in mijn keel. onze band was volledig stuk... met erg veel pijn in mijn hart heb ik een goed thuis voor haar gezocht. ik ben laatst nog gaan kijken, en het gaat goed met haar, ze is er helemaal op haar plek en dat doet me goed
maar wat nu de aanleiding was voor deze uitbarsting? ik moet je het antwoord schuldig blijven...
gelukkig heb ik ook wel veel positieve ervaringen gehad met paarden (ook eigen paarden) dus ben ik niet bij de pakken neer gaan zitten momenteel heb ik geen eigen paard, maar rijdt en verzorg ik 4 geweldige quarters in de buurt. maar uiteindelijk komt er zeker weer een eigen paardje!

Jennasilver schreef:

Mijn eerste 3 paarden waren ook weg gegooid geld en niet de "juiste" paarden.
Mijn eerste paard hebben we gekocht met ( geleend geld hoe stom kan je zijn?) en na 3 weken was ze dood aan koliek bleek dat ze dat standaard een paar keer per maand kreeg. Ja dat vertellen de mensen niet als ze verkocht wordt. Tweede paard een hengst van 2,5 jaar hem hebben we zo'n 2,5 gehad in laten rijden, laten ruinen en ja hoor na al dat geld bleek dat het onder het zadel helemaal niet klikte ik was doodsbang voor hem. Mijn derde paard voor niks gekregen en na 2 weken terug gegeven. Een kleine nerveuze merrie.
Paarden zijn zo wie zo als je de emotionele waarde niet bekijkt weg gegooid geld elke maand.
Nu heb ik weer 2 paarden ze waren harstikke goedkoop en ze zijn super. Een ruin waar het hele gezin op kan, waar je met een stalhalster mee kan galopperen en dat stopt hij zo, waar ze elk kinnd kan op zetten en ook deze( ik) bange ruiter. En een merrie die we een maand geleden hebben gered van een rancho die helemaal mager en verwaarloosd was. Ook voor een prikkie gekocht en ze was een wedstrijd paard en nu na 6 jaar van paardrijden heeft mijn dochter eindelijk ook een wedstrijdpaard.
Ze heeft nog wat extra training en zorg nodig maar hopelijk is ze over een half jaartje klaar.
Dus na 6 jaar hebben we eindelijk de juiste paardjes.

Ik denk dat iedereen zo zijn "horror' verhalen heeft over het kopen van de verkeerde paarden en domweg opgelicht worden wat helemaal vreselijk is.
Nu ben je weer vele ervaringen rijker en zal je beter opletten en betere keuzes maken geef het tijd het juiste paardje wacht ergens op jou.
Toen ik actief zocht vond ik trouwens nooit wat, meestal als ik opgaf kwam er wat op mijn pad.
En de merrie die we nu hebben zat helemaal niet in de planning.

marleen_usar schreef:

Wat een pech zeg, kan me voorstellen dat het je blijft trekken.Een super braaf paard zou wel bij je passen.

rienne schreef:

Ik kan me voorstellen dat je erg schrikt op zoon moment.

Maar wat ik niet echt begrijp is dat je dan je pony verkoopt? Wij hebben zelf een merens en die slaagt bij het kleinste geval al in paniek. Zoals met bekappen, maar hem daarvoor nou weg te doen?

Verder wens ik je veel succes met zoeken naar een geschikte pony.

Jennasilver schreef:

He Danique neem even de tijd om te rouwen, ja het klinkt gek maar als een droompaard een monster of miskoop blijkt doet het veel pijn. Pas als je er klaar voor bent kom je vanzelf wat tegen.
Ik was zo jaloers op mensen met hun perfecte paardjes wat een bofkonten daar zat ik dan met een jong paard waar ik niks mee kon. Al dat geld erin gestopt en dan nog niet eens geld over om een nieuw paard te kopen. Toen ik mijn lieve ruin ging kopen had hij die dag een koliek aan val en de terwijl we naar de rancho liepen, liep hij mank. Ooh god dacht ik niet weer. Het duurde even voordat de mankheid weg ging en hij niet meer struikelde bij elk stapjes die hij zette. Natuurlijk bekappen en een dieet deden bij hem wonderen.
En nu hebben we bijna een jaar en het gaat heel goed.
Trouwens de merrie was een heel ander verhaal daar heb ik nog een topic voor geopend want ze kon niks eten. Ik sliep zo slecht ervan en ging s'nachts kijken. Paarden staan aan huis.
Nu gaat het de goede kant op, maar in het begin wist ik niet zeker of ze het zou halen.

Even tussendoor op Aruba hebben de meeste paardeneigenaars het erg goed financieel. Wij dus niet gewoon een gemiddeld inkomen met hypotheek en drie kids. Voor ons om een paard aan te schaffen moeten we sparen en creperen. En als je paard dan dood gaat of niet bij je past is dan helemaal een ramp.
Ik zorg dat de paarden goed eten en verzorg worden, maar om te zeggen dat we ze makkelijk kunnen betalen nee niet echt. Dat maakt niks uit het is een opoffering die veel vreugde brengt in het gezin.
De merrie die we pas gekocht hebben, hebben we echt gered anders was ze nu zeker dood geweest.