Geplaatst Als er één iets belangrijk is geweest in mijn leven,
dan is dat wel Rosje. Ik heb vaak discussies gehad
over mijn gebruikersnaam, maar nu denk ik dat het
beter is als ik het hele verhaal vertel. Nu het voorbij is...
Op een zondag, nu 5/6 jaar geleden, kwam ik voor
het eerst in aanraking met Rosje. Ik was een klein,
verlegen paardenmeisje. We hadden Ros gevonden
via een advertentie in de PaardenSport. Op het
moment dat we gingen kijken, had ik nog zo mijn twijfels,
maar mijn moeder was meteen overtuigd. 'Dit moest de
pony worden!'. Ze had nog nooit een pony zo goed zien
bewegen. (Rosje is Nederlands Kampioen M2-Dressuur!)
Ik vind het nog heel eng, en na een weekje besloot ik toch
dat Ros mijn nieuwe pony zou worden. Op dat moment had
ik nog geen idee van het feit dat Rosje het mooiste zou zijn
wat mij ooit is overkomen... Eerlijk, en echt waar!
Toen Rosje een paar weken bij ons was, begon er toch
iets te knagen. Ik was heel bang met het rijden en durfde
eigenlijk niet zo goed meer. Rosje reageerde heel erg op
mijn spanning, waardoor hij naar mijn idee nogal 'wild' deed.
Maar ja, hij deed dat juist heel logisch... Mijn ouders kregen
toen argwaan, om mijn onzekerheid. Na veel onderzoek, en
gezoek kwam uit dat ik werd gepest op school. Ik durfde er
thuis nooit iets over te zeggen, zo weinig vertrouwen had ik
nog. Er werd met de kinderen vanschool gepraat, en toen
kwam naar voren dat ze het deden uit jaloezie... Gelukkig
hadden ze er spijt van, en in de zomer die erop volgde,
ben ik nog nooit zó gelukkig geweest! En dat allemaal dankzij
speciale vriend, mijn held, mijn Ros!
Het jaar erop gingen mijn ouders een paar dagen weg.
Ik zou wedstrijden gaan starten met Rosje, het ging nu
echt lekker! Maar toen draaide alles weer om. Op een
avond had ik het gevoel dat er iets mis was, dat ik even
moest gaan kijken... Het bleef knagen en ik kon mezelf
niet geruststellen met de gedachte dat alles vast prima
zou zijn, nee, ik moest echt kijken. Eenmaal bij Rosje was
het zó fout! Astma! En ook nog eens zeer erg! De dierenarts
heeft hem gelukkig goed kunnen helpen, maar de jaren daarop
bleef het kwakkelen. Het is nooit meer helemaal goed gekomen.
Rosje was inmiddels ongeschikt als wedstrijdpony. Als klap
op de vuurpijl werd de astma chronisch en kreeg hij ook
ernstige zomereczeem. In de winter ging het nog zodanig
dat we samen nog konden genieten van een aantal geweldige
buitenritten! Maar daarna werd hij zo slecht dat rijden niet meer ging.
Elke zomer was waardeloos, maar Rosje bleef gelukkig. Hij was
altijd vrolijk en ik ken geen enkele pony die zoveel doorzettingsvermogen
en overtuigingskracht heeft als hij. Ik heb altijd veel van hem geleerd,
en dat doe ik nog elke dag, tot op heden toe. Nu, dit jaar sloeg het noodlot
opnieuw toe, Rosje werd hoefbevangen, en kreeg ook nog eens koliek er
bovenop. Een paar dagen terug ging hij eindelijk weer een beetje vooruit,
hoewel hij vreselijk mager is. Maar vandaag...
Vandaag is de grootste rotdag uit mijn hele leven. Rosje is zó vreselijk slecht!
Hij is heel erg benauwd, nog nooit was het zo erg, zijn temperatuur is te hoog
en hij kan niet lopen. Hij KAN gewoon niet meer, lijkt het. We zijn hem net
precies wezen koelen met een mengsel van water en antivliegenspul, en gelukkig
heeft hij wat gedronken. Maar zelfs de dierenarts kan hem nu niet echt helpen,
hij heeft wat gegeven, maar het is afwachten...
Hij is op 28-07-09' ingeslapen, dit verhaal is geschreven op het moment dat ik de keuze moest maken.
Denk wat je wilt over dit verhaal, maar onthoud dat ik dit hier niet neerzet
om zielig te zijn! Geen één pony heeft mij zoveel laten leven en genieten als
die goeie ouwe Rosje! Miljoenen keren heeft hij mijn eindeloze verhalen en
geheimpjes bewaard en beluisterd, met alle geduld en respect in zijn ogen.
Dat vertrouwen, die liefde in zijn ogen, die blik, die heb ik precies zo gekregen...
Rosje, je bent en BLIJFT mijn held!
Foto's: (Twee weken er voor genomen.)
Op zich weet ik het wel, maar ik ben er niet bij geweest toen het gebeurde. Ik durfde niet, heb wel afscheid genomen, maar ik zou hem waarschijnlijk alleen nog maar meer van streek hebben gemaakt. 
