Geplaatst Sylvester, een grote 8 jarige KWPN ruin.
Een groot, langgelijnd paard dat de 4 jaar daarvoor dezelfde eigenaar had gehad.
We hadden wat moeite met rijden, ik moet nog veel leren en hij moest aan mij wennen.
We hebben heel veel lessen gehad en ik heb ook wel degelijk heel veel geleerd, maar Syl bleef moeilijk nagefelijk te rijden en wilde slecht inbuigen met zijn lijf. Echt allerlei oefeningen gedaan, verschillende instructrices gehad, en zelf hele ervaren mensen erop laten rijden. Hij probeerde het wel, maar hij bleef dan heel zwaar op de hand.
Na een geruime tijd proberen kregen we dan toch het vermoeden dat er misschien meer aan de hand was, misschien zat er wel wat "vast" ofzo.
Op aanraden een fysio erbij gehaald, Tunna Morrien.
Zij schrok eigenlijk zo van Syls stijfheid en de bewegingsbeperktheid in zijn hals, dat zij voordat ze aan behandelen ging denken, eerst wilde dat ik foto's van zijn halswervels zou laten maken.
Zo gezegd, zo gedaan, vandaag paard in de trailer en erheen. Daar werd mijn ergste angst waarheid. Hij blijkt artrose in een vergevorderd en ernstig stadium te hebben. Volgens de dierenarts niets meer aan te doen, zijn advies is om er een einde aan te maken.
Ondanks dat Syl nooit echt heeft laten merken (achteraf vallen er wel wat puzzelstukjes op zijn plaats), heeft hij echt veel pijn. Morgen contact opnemen met de verzekering om de laatste details te regelen en dan wordt hij waarschijnlijk volgende week opgehaald.
Heel moeilijk voor ons, maar het beste voor mijn paard. Het is goed geweest zo, hij heeft zijn best gedaan, en mag nu naar de eeuwige groene weides.
Bedankt Syl, voor 14 onvergetelijke maanden, en voor al het plezier, en alles wat je ons hebt geleerd.
Je blijft eeuwig in ons hart en geen enkel ander paard kan je ooit vevangen. Je blijft de eerste en de liefste
zou je Syl nog een dikke kus willen geven van mij? Heb begrepen dat ie morgen gaat? 
