Vorige week donderdagavond nog heerlijk 2,5 uur buiten gereden niks aan de hand(Je wilde in de galop alleen maar hard zoals altijd en vooral niet een arbeidsgalopje) lekker op stal gezet en je begon lekker te eten. Toen belde ik de dag erna mijn oma want ik moest de kastsleutel nog langsbrengen en toen kreeg ik me opa aan de telefoon en die zei dat Sjim ziek op stal stond en dat me oma erbij was... dus ik snel gevraagt of ze me naar stal wilden brengen..
Toen ik eenmaal op stal kwam stond Sjim met zijn hoofd helemaal naar beneden en heel zwaar ademend in zijn stal.. Ik schrok me dood van hoe hij eruit zag

Toen we daar aankwamen was hij behoorlijk druk en was hij steeds aan het hinniken. Toen hij daar was moest hij weer onderzocht worden. Hij bleek behoorlijk uitgedroogt te zijn dus kreeg hij meteen een infuus. Ze hebben hem daar ook weer opgevoeld en ook hier zag je dar het weer veel pijn deed... ik ben toen ook weggelopen want ik kon het niet meer aanzien(Mijn opa en oma bleven bij hem) daarna gingen ze zijn maag leegpompen met een zonde dat heb ik ook niet gezien want ik wist hoe dat werkte en dat hoefde ik dus niet te zien... toen ze eenmaal klaar waren hoorde we dat er veel te veel vocht in zijn maag zat, wel 10 liter...
ze gingen toen ook zijn buikvocht controleren en dat hoort wit te zijn maar bij Sjim was het gewoon rood... Dat was nogal schrikken... toen begon de veearst te vertellen hoe het ervoor stond... Hij dacht dat Sjim een afsluiting in zijn dunnen darm had...Hij vertelde dat hij 50% kans had en als er een operatie plaatstvond zou dat kunnen vergroten of verkleinen. mijn opa en oma besloten hem te laten opereren... Ik heb vanaf dat de dokter begon over inslapen niks anders meer gedaan dan huilen... De operatie hebben we met z'n 3'en mee gekeken... Toen ze kwamen vertellen hoe het was verlopen hadden we wel al een idee.. Ze hadden niks gevonden bij de operatie...dat was aan de ene kant best positief maar ook weer niet omdat ze dus niet wisten wat het wel was... terwijl wij wachten werd Sjim rustig wakker en zijn we meegelopen naar zijn stal.. achteraf moest hij naar een isolatiestal want hij had nog koorts.. Na afscheid genomen te hebben zijn we rustig naar huis gegaan en ze zeiden dat ze de volgende morgen zouden bellen.. Nou de volgende morgen belde ze dus ook en het was positief nieuws want hij was de nacht goed doorgekomen en zou aan het eind van de dag alweer een plukje hooi mogen eten.. De dagen erna ging het heel goed en maandag hadden ze het er zelfs al over dat hij binnenkort weer naar huis mocht.. maar dinsdag werden mijn opa en oma ineens opgebeld dat het helemaal niet goed ging met Sjim.. Hij had weer koorts en ademde weer zwaar.. De veeartsen vertelde dat hij veel pijn had en dat het het beste was hem de volgende morgen in te laten slapen als hij de nacht doorkwam... (ik zat ondertussen op ponykamp en wist pas dinsdagavond wat er aan de hand was) de volgende morgen is hij rustig ingeslapen hij vocht niet eens meer, en dat betekent wel dat hij op was... Onze Sjim had nooit wat.. en nu dit.... We hadden dit absoluut niet zien aankomen en voor ons zal er ook een groot gat ontstaan...
Voor mij zullen de zondagen niet meer hetzelfde zijn zonder Sjim...
Helen en Oma, Voor jullie zijn de dagen ook niet meer hetzelfde zonder onze dierbare Sjim



Heel lief met Mij en Mijn kleine broertje grazen
http://www.mijnalbum.nl/Foto-J83QMYZB.jpg
Je mooie koppie
http://www.mijnalbum.nl/Foto-UMZQB74W.jpg Je mooie koppie
R.I.P. Lieve Sjim, Zal je never nooit vergeten!!