Ik ben hier nog niet zo lang op Bokt, maar ik vond dat het toch tijd werd om eens zelf een topic te maken.
Ik hoop dat jullie zin hebben om dit hele verhaal te lezen .. Ik heb geprobeerd het kort te houden ..
Op 9 april dit jaar, heb ik onverwachts afscheid moeten nemen van mijn eerste paardje Friedel.
Hij was een ruin van ongeveer 20 jaar (precieze leeftijd is niet bekend). Ik had hem een dik 4 jaar.
We hebben hem moeten laten inslapen, nadat hij tijdens een gek moment in de wei zijn kootbeen brak en zijn gewrichtsband scheurde.
Friedel was een paardje waarvan ik héél veel geleerd heb. Hij was het eerste paardje (na alle pony's) waar ik mee reed in een manege. Ik was echt helemaal gek van 'm omdat het tussen ons ook zeer goed klikte.
Na een eindje zijn we veranderd van stal, nieuwe uitdagingen, zoals onze eerste jumping. Niet meteen een succes, maar na lang trainen zijn we uiteindelijk nog 11de geworden in een parcour van 1m - 1.10m. Hij was toen al zo'n 17 jaar.
Na die zomer kregen we weer te maken met hoefbevangenheid.. Hij had dit ook al eens gehad in de andere manege, maar in minder erge vorm. We hebben echt geknokt om hem erdoor te krijgen, want niemand gaf hem nog kans. Toch hebben we hem weer goedgekregen, maar hij kreeg zijn beperkingen: Niet veel springen (enkel kleine hindernisjes) en weinig in de wei ..
De laatste 2 jaar werd hij slechts eenmaal in de week door mij gereden, verder liep hij enkele lesjes met kleine kindjes, waarmee hij zoveel plezier had.
Maar hij moest veel te vroeg gaan, het mocht gewoon nog niet ..
Hier zie je één van onze eerste foto's.

Een foto van Friedel en ik, ik denk maart 2008. Onze laatste foto samen..

De dag zelf had ik toevallig mijn camera mee en was ik bezig met foto's nemen.
Toen het gebeurde, was ik net een foto aan het nemen van mijn ander paardje, totdat mijn vader en ik iets hoorden.
We keken terug naar Friedel, en zagen hem galopperen op 3 benen. Ik heb hem moeten stoppen, want hij ging gewoon door !
Daarna kwam de veearts (na een halfuur wachten) en wist die ons te vertellen dat het dus gebroken was..
Hij stelde ons voor een hartverscheurende keuze; Ofwel laten opereren met de kans dat hij terug hoefbevangen zou raken en wat hem zowieso fataal zou worden, en met het feit dat hij altijd kreupel zou blijven en enkel op de wei mocht, of inslapen..
Ik heb dus beslist om mijn lief paardje uit zijn lijden te verlossen en hem in te laten slapen ..

Deze foto werd misschien een minuut voor het ongeluk genomen, zelf vind ik hem prachtig ..

En als laatste ben ik een 2-tal weken bezig geweest aan een filmpje over hem ..
http://www.youtube.com/watch?v=tFUsZZOMQdg