
Hij had te veel pijn en kon niet meer . Zijn darm en maaginhoud kwamen door zijn neus naar buiten . Hij nam af en toe een hapje gras toen we hem naar de wegkant voerde om in geslapen te worden en daar is hij vredig en zonder strijd ingeslapen . Dat was voor mij een teken dat hij er zelf ook vrede mee had dat het nu zover was .ik heb hem verteld dat ik van hem hield en als hij kon blijven dat ook zeker moest doen maar dat ik het wel begreep als dit niet kon .

Dit is echt de ellendigste avond uit mijn leven . Nooit zal ik meer in zijn grote droopyogen kijken en erin verdrinken . nooit meer zijn gehinnik op het land horen . Nooit meer zijn lieve hoofd op mijn schouders als ik verdrietig was of het even niet meer zag zitten . Nooit meer wordt ik meer door hem getroost . Mijn grote vriendelijk reus , die altijd het engelengeduld met kinderen had en zo een klein kind op kon zetten . Ik heb hem maar drie maandjes mogen leren kennen en hem in mijn bezit mogen hebben . Ik hoop dat ik hem nog een leuke tijd heb kunnen geven . Die drie maanden waren veels te kort .Wat zal ik hem missen .



dit vondt ik een toepasselijk gedicht
Twee grote bruine ogen kijken mij
voor het laatst aan ,
Net alsof ze willen zeggen ,
Laat mij nu maar gaan ,
Verlos mij van de pijn .
Maar vergeet niet dat ik in je hart
voor altijd bij je zal zijn .
Ik hoopte dat ik deze beslissing nooit
voor je hoefde te nemen,
maar je ogen kijken me vol pijn aan,
dus ik heb je laten gaan.
Ik heb je verlost van je pijn.
En weet diep in mijn hart dat je voor
altijd bij me zal zijn.
Je staat niet meer in de wei of in je
stal.
De beslissing was moeilijk voor mij ,
Ik weet nu dat je weer leeft zonder pijn,
Maar ik vergeet nooit de tijd dat wij bij
elkaar konden zijn .
Ik had gehoopt dat jij voor eeuwig bij mij
bleef, maar wist dat dit niet kon .
Jij was hier maar even ,
maar vergeet niet we blijven vrienden ,
vrienden voor het leven .
mijn lieve mystic R.I.P

en zijn mooie bruine oog ( de droopyogen waar ik altijd in verdronk )
