Ik kreeg ik kado van mijn vriend.
In de bijna 7 jaar dat ik hem heb gehad is er wel een en ander gebeurd. Hij is 2x opgenomen in Utrecht 1x met zware koliek en daarna met Epilepsie verschijnselen. Na veel zoeken bleek hij vol met maagzweren te zitten, in maart 2005 zijn we dit gaan behandelen en na 4 maanden had ik een totaal ander paard.
Hij kreeg een klap op zijn knie en is daar 3 x aan geholpen zonder het beoogde resultaat. Gevolg was een blijvende dikke knie.
In september 2006 bleek hij spat te hebben. Na 2 infusen met Tildren leek hij weer helemaal oke en gingen we weer starten.
Helaas heb ik in mei 2007 besloten te stoppen met dokteren, hij was weer onregelmatig achter. Hij ging nu lekker op de wei van zijn helaas vervroegde pensioen genieten.
Begin mei 2008 ging hij hard achteruit. De veeartsen konden alleen maar pijn constateren.
Op 13 mei 2008 hebben we hem laten inslapen, hij had ondraagelijk veel pijn.
Dag lieve vriend, ik zal je missen!!


