Door veel pijn was het niet realistisch om hem verder te laten knokken, dus kwam het moeilijke besluit.
Maar Dustie is niet meer. Hij is aan het spelen, rennen en grazen op de eeuwige groene weiden.
(Het ging snel en zonder dat hij er pijn door had).

Zo kort….
In juli 2007 kwam je in mijn leven
En mocht ik je al mijn liefde geven
Wouw, dat je zo opbloeide
En ook het lopen groeide
Springen was iets wat je erg graag deed
En met je 23 jaar niet vermeed
Behalve die les, die ene keer
Met afgescheurde pees onder zadel, dat ging niet meer
Samen met een vriendin hebben we gevochten
Maar jammer genoeg, het heeft niet baten mochten
Sinds november 2007 had je stilletjes pijn
Maar het leven, dat was het,dat vond je fijn

Tot 7-2-2008
Toen gebeurde wat ik niet meer had verwacht
Je wilde niet meer.
Dus kwam de moeilijke beslissing weer
Na veel gepraat en overleg
Was het woord eruit, 22-2 ga je weg
Weg naar de eeuwige groene wei
Daar kan je spelen, springen en ben je weer blij
Doei, kleine man
Ga maar lekker spelen, tot je niet meer kan
Naar een leventje zonder pijn
Daar kan je weer gelukkig zijn
We zullen je allemaal missen!!!
http://www.mijnalbum.nl/Foto-KRS8UJBY.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-AHKJB4OW.jpg
edit: woordje maanden vergeten.