Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-08 15:09

Maxum mijn maatje is er niet meer...

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-08 15:09

Hallo,

Ik heb er lang overnagedacht of ik hier iets nee zou zetten. Maar toch besloten om het te doen omdat bij het verwerken van het verlies van je paard het heel belangrijk is dat je erover praat. En via deze weg kunnen we elkaar proberen te steunen.

Het begon allemaal zo:
Vrijdagavond: Mijn vriend belt mij of ik na het werk langs de paarden wil komen omdat Maxum niet goed in orde is. Daar aangekomen staat hij een beetje te dromen en wil niet eten. Dus besloten de DA te bellen omdat Maxum altijd eet en wanneer hij dat niet doet echt ziek is. De DA dacht aan een virusinfectie en heeft hem een spuitje gegeven. Daar moest hij van opknappen en rond 22:00 moesten we de DA bellen. Er was niks veranderd dus de DA zei als morgen nog zo is dan bel maar terug. S'nachts is mijn vriend er een paar keer heen gegaan, maar hij stond nog steeds te dromen en wou niet eten of drinken.

Zaterdag: Opnieuw de DA laten komen, we dachten nu misschien aan zandkoliek of een vergiftiging. Omdat ze een paar dagen in een ander wei hadden gelopen. Daar vonden we 2 planten waarvan 1 aan gegeten was en de andere was het vingerhoedskruid, maar die was meteen dodelijk. Dus heeft de DA hem parafine gegeven zodat alles werd weggespoeld. En heeft hij nog een spuit gegeven tegen de verschijnselen van koliek. Hij had daar geen sympthomen van. Daarna hem in de wei gedaan en hij at wel iets maar veels te weinig en lag veel. En zijn hoofd liet hij hangen. S'avonds weer de DA gebeld, die zei je moet zelf weten wat je doet maar de parafine heeft 24 uur nodig voor het werkt. Dus afgesproken om hem de volgende morgen te bellen.

Zondag: Er was niks veranderd er kwam wel mest af maar dat was heel dun en hij liet zijn hoofd nog steeds hangen maar had wel iets gedronken. De DA zou s'middags langs komen, en ik moest met hem gaan wandelen. Maar het was zo erg dat hij bijna met zijn mond over de grond sleepte en wou zijn hoofd niet meer optillen. Meteen de DA gebeld en hij heeft ons doorgestuurd na de kliniek in Duitsland. Daar hebben ze hem onderzocht. Maar konden eigenlijk niks raars vinden. De temperatuur en hartslag waren goed. De witte bloedcellen waren goed en de nieren en lever ook. Alleen had hij veel eiwitten in het bloed. Ze hebben hem een infuus aangedaan. S'avonds zijn we gaan kijken maar doordat hij zijn hoofd liet hangen was het vocht na zijn hoofd gelopen en had hij dikke ogen en neus. Toen hebben ze zijn hoofd opgebonden en het infuus in de buik gedaan. En alle waarden waren goed en ze waren er inmiddels achter welke plant het was: kruisblad wolfsmelk.

Maandag: om 10 uur moesten we bellen en alle waarden waren nog steeds goed. Tot ik om half 12 op mijn werk werd gebeld door mijn vriend met de mededeling dat als ik Maxum nog wou zien er snel heen moest hij ging erg achteruit. Daar aan gekomen kreeg hij bijna geen lucht meer en stond te zweeten. De DA vroeg of hij geeuthaniseert mocht worden dat ze hem niet meer konden helpen en dat hij in shock raakte. Daar heb ik toestemming voor gegeven. De DA ging even weg en ik ben bij in stal gegaan en heb hem nog geaait en met hem gepraat. Toen kwam de DA terug en zei : aus dem stal! Dus ik uit de stal gegaan en hij deed Maxum los en het infuus eraf en nam hem mee na buiten en liep toen richting een schuur. Opeens zie ik daar een vrouw met de armen in de zei hem opwachten met een pistool in de handen. Dus ik loop ineens heel snel de andere kant op, toen vroeg mijn moeder wat is er: toen zei ik ze gaan hem schieten en met dat ik het zeg hoor ik de harde knal en de ijzers over de grond schrapen en Maxum vallen. Daar ben ik zo boos over dat ze dat niet even van te voren zeggen wat ze gaan doen. Ik snap dat het de snelste manier is maar dat wil toch geen eigenaar zien en horen!! Daarna liepen we richting de praktijk omdat ze hem gingen afspuiten (bloed). Toen we stonden te wachten liep de DA zo langs ons na binnen. Wij moesten hem achterna lopen hoe het nu verder ging ivm verzekering. Daar kregen we alleen als antwoord op komt wel met de rekening mee en dat was het. Ik vind dat toch wel een hele onbeschofte manier om met mensen om te gaan. Hij had ons ook even een kopje koffie kunnen aanbieden of even met ons praten. Maar het was echt hier halter terug en doei.

Ik heb de eerste dagen alleen maar gehuilt ik kon geen radio horen of ik begon weer te huilen. Zo ineens ben ik mijn allerbeste maatje kwijt. Het was echt zo'n lief aanhankelijk paard. Hij hinnikte altijd als je kwam. Ik liep elke dag even langs zijn stal om hem te aaien. Ging er in stal op zitten en reed zonder zadel en bit een rondje. Het was echt een paard waar we veel lol meehadden niet alleen maar dressuurrijden maar echt mijn maatje.
Het verwerken is echt heel raar na een paar dagen kon ik niet meer huilen en lachte ik weleens en voelde mij daarna meteen schuldig. Maar dat is volgens mij ook niet goed om te gaan bedenken hoe je moet rouwen. Dat doet iedereen toch op zijn eigen manier? Maar nu begin ik het wel weer steeds moeilijker te krijgen. Ik wil hem terug en mis hem heel erg. Laatst moesten we de stal leeg scheppen maar dat vond ik heel moeilijk. En daarna moest de stal worden afgebroken en ik moest helpen. Maar gelukkig had mijn vader wel door dat ik het niet fijn vond en zei hij ga maar wat anders doen. Maar dan is het zo definitief als de stal weg is dan weet je gewoon, Maxum komt nooit meer terug.