Geplaatst Vortigern, bruine ruin van 1.76, geboren op 28-04-2002.
11 maanden geleden stonden we nog op het schavotje om de prijs voor de 2e plaats op de Limburgse Kampioenschappen, springen klasse B, in ontvangst te nemen. Toen heeft ie naast de groom nog de clown uitgehangen door met de voorbenen gekruist, zich eens uit te rekken.
Hij was toen 5 jaar.
Een paar weken daarvoor heeft hij nog top gepresteerd in de rubriek voor 5-jarigen in de Panhof in België en een paar weken na de kampioenschappen heeft hij ook nog een topprestatie geleverd in de rubriek voor 5-jarigen in Roggel, Manege de Leistert.
Dat voorjaar hadden we bijna wekelijks een strik in de klasse L. Kortom een mooie toekomst in het verschiet, met een goed en mooi paard, met super kwaliteiten, met een hart van goud in de ring en in de bloei van zijn jonge leven!
In de omgang was hij een lastpost, iedere dag weer, zeer veeleisend voor aandacht, maar wel een harde werker, die je in het parcours zoveel teruggaf, zodat je hem de privilege om lastig en dominant te zijn kon geven.
Veaux (naam thuis) had de zomer daarvoor, 2006, een piephak opgelopen, daar hij sloeg in de box (de muren waren inmiddels rondom met rubber behangen tot een hoogte van 1.60m). Omdat hij steeds slechter ging lopen in de zomer van 2007, hebben we hem met succes laten opereren aan de piephak door Tom Mariën, te Meldert België. De revalidatie was een lange weg, met een paard dat zich in de box toch al niet rustig kon houden, maar toch... het zag er allemaal heel goed uit. na 5 maanden (eind november) ben ik weer met hem begonnen, dat zag er veelbelovend uit. Echter, niets was minder waar. Hij had inmiddels een botwoekering opgelopen op de buitenkant van de kogel, op het achterbeen. Het vermoeden is dat hij zich toch te vaak heeft geraakt in de tijd van de boxrust na de operatie. In plaats van dat hij beter werd, werd het allemaal steeds slechter. uiteindelijk zijn we op 17 januari 2008, op aanraden van de verzekering, naar de paardenkliniek van de heer Stassen, te Venlo, gegaan voor een totaal onderzoek.
Uit dit onderzoek, welk zeer uitgebreid is gedaan (prima kliniek, en super ontvangen en behandeld!) bleek dat Veaux veel pijn had en dat de blessure onherstelbaar was, met alle geld van de wereld was hier niets aan te doen en zou het alleen maar nog slechter gaan worden. Hier is dan ook de knoop doorgehakt om hem niet nog langer te laten lijden.
In de 2 weken die volgden is het inderdaad heel snel nog slechter en slechter geworden, hij liep uiteindelijk op 3 benen. Gisteren heb ik met pijn in mijn hart afscheid van hem genomen, zijn mooie staart, een stukje van de manen en de maantop afgeknipt.
Met al zijn gekheid en veeleisendheid, maar ook zijn winnaarsmentaliteit, geestdrift en een hart van goud zal ik hem verschrikkelijk gaan missen. Al heb ik nog 2 paarden, toch was hij degene met de voorkeursbehandeling, vanwege zijn speciale karakter.
Veaux, ik mis je, ik hoop dat je begrijpt en accepteert dat mijn beslissing enkel en alleen voor jouw bestwil was.
Wie weet een adres waar ik info kan vinden over het behandelen van de staartharen, zodat ik die nog lang kan bewaren aan de muur?
Wie weet waar ik info kan vinden over diverse dingen die ze kunnen maken van de manen en de maantop, ter nagedachtenis?
. Je jonge paard waar je nog zoveel plannen mee had 
(ze is nu hoogzwanger dus het kan even op zich laten wachten). 