
Hey lief meisje, ik ben je niet vergeten hoor; je bent nog bij me, je zit in me, je bent een deel van me.

Je boompje is alweer een stuk groter gegroeid en karakteriseert jou hoe je was; al zouden haar takken zich meer mogen openen; ze oogt wat gesloten. Daar had je echter niks mee.

Lieffie, ik weet dat je nog ergens bent met je kindje, misschien in de hemel, hoe die ook mag ogen en waar die ook mag zijn; misschien ben je wel "naar huis"naar de Ierse jachtvelden of in jouw geval de renbaan in Ballybunion; het is nog steeds onvoorstelbaar hoe stom je aan het eind van je leven bent gekomen...
Je nichtje loopt nu op jouw weide waar je stierf; zal zodadelijk even met haar knuffelen, misschien geeft ze me wel wat troost.

Nog steeds heeft geen dier of mens je qua kameraadschap geëvenaard...
Ik denk ook niet dat dat zal gebeuren...
Ik hou van je.
Je vrouwtje.
