ik moet even mij verhaal kwijt en ik zal vanaf het begin beginnen.
de pony van me vriendin daar kom ik altijd langs als ik naar school fiets.
elke keer roep ik em en hinnikt ie ff.
gister morgen lag winner(de pony) maar toen ik em riep ging zn hoofdje wel omhoog dus ik dacht hij ligt gewoon lekker.
toen ik uit school kwam, ik was op 1 uur al vrij( eigenlijk pas om half 4) toen lag winner nog steeds.
ik schrok me dood want het leek net of hij niet meer leefde.
hij reageerde nergens meer op.
dus ik naar hem toe gerend, hij ademde nog en hij knipperde nog, dat was alles wat hij deed.
ik gelijk de moeder van me vriendin opgebelt en die kwam er meteen aan.
ze heeft de DA gebelt en na een half uur was hij er.
de DA heeft naar zn hart enzo geluisterd, dat was allemaal goed.
toen ging hij met een sleutel bij zn achterpoten prikken, geen reactie. bij de voorpoten wel.
we wisten dat dit niet goed was.
de DA had slecht niet, winner zn achterhand was verlamd.
we schrokken ons dood, dat kon gewoon niet.
hij moest met spoed naar de dierenkliniek, ze gingen daar proberen om het nog beter te krijgen, maar de DA zei dat we het niet al te positief in moesten zien

we hebben em naar de dierenkliniek gebracht ( in de trailer gesleept en er weer uit, hij kon niet staan)
en ze vertelde dat ze gingen doen wat ze konden.
we stonden nog even bij zn stal en opeens ging hij staan, ik dacht echt HUH hoe kan dat.
maar hij liep niet of wat dan ook.
even later gingen we weg en heeft A ( de moeder van me vriendin) haar dochter gebelt ( mijn vriendin dus).
vond het vreselijk dat hij daar was.
vandaag kreeg ik het vreselijk nieuws te horen, Winner was dood.
ik kon het niet geloven, zn lief en mooi beestje 2JAAR OUD.
hij is uit zich zelf overleden.
sorry voor dit lange verhaal maar ik moest het ff kwijt

lieve winner RIP het ga je goed.
we houden van je.