Ik weet dat het je tijd was, maar toch...
Ergens hoopte ik gewoon dat je nog even kon blijven.
Ik voelde je lichaam gister voor het laatst toen ik je aaide over je bolletje
en de vuiltjes uit je trouwe ogen haalde.
Ik voelde je pijn.
Je lichaam zat onder de bulten, je benen waren dik en je had koorts,
het ging gewoon echt niet meer.
Je was gewoon op, ondanks dat je je er niet bij wilde neerleggen.
Je was een vechter, je wilde en zou niet opgeven.
Ik zal je nooit vergeten lieve selinka.
Slaap zacht.

Selinka was soort van een verzorgpaard. Ik ga haar missen.